Theater: Snippers eenzaamheid

Fabuleus herdefinieert de snipperdag tot een bonte, gebalde samenvatting van het per definitie eenzame leven.

The Play = Snipperdagen

Gezelschap = Fabuleus

In een zin = Een kijkfeest met een filosofisch, melancholisch kantje.

Hoogtepunt = De jongen grijpt een van de dames op een Patrick Swayze-wijze vast en er ontpopt zich een even acrobatische, hilarische als romantische pas-de-deux.

Score = * * *

Hoe zou een pop in haar poppenhuisje overleven? Zo zonder vrienden die op bezoek komen (en als ze komen, komen ze altijd ongelegen). Dat vreemde vertrekpunt lijkt het uitgangspunt van Snipperdagen, een bizarre, grappige voorstelling waarin drie acteurs met een soort ‘plastic pop’-motoriek bewegen in een houten huisje en er altijd dezelfde dagelijkse ritueeltjes herhalen, elkaar bezoeken, gekke bekken trekken én – uiteindelijk – ook elkaars hart veroveren of het net breken.

‘Is het dat maar?’, vraag je je halverwege de voorstelling teleurgesteld af wanneer het trio aan een volgende ronde ‘ritueeltjes tonen’ begint. Maar net dan vliegt de vlam in de pan! Eindelijk. Ineens wervelt de telefoondraad door heel het huisje, achterna gezeten door een knoert van een krop liefdesverdriet terwijl op het dak een trui gebreid wordt en op het gelijkvloers iemand melancholisch met de hangplantjes mee wiegt om dan plots in de armen van een toevallige bezoeker te belanden en een acrobatische, hartveroverende pas-de deux te beleven die even plots weer ophoudt waarna de twee ’tortelduifjes zichtbaar verbouwereerd en verrukt zijn over wat hen overkwam. Jawel, dat allemaal in een langgerekte aaneenschakeling van bewegingen. Machtige mime! Ondertussen worden ook de wetten van de zwaartekracht getart en lijkt de wanhoop de harten van het popperige trio te veroveren en besmetten. Coach en choreograaf Randi Devlieghe doet het trio performers boven zichzelf uitstijgen door hun bewegingen uit te vergroten tot haast onwerkelijke en daardoor even grappige als adembenemende proporties.

Snipperdagen vat het leven samen als een vreemdsoortige snipperdag waarop je je al eens wentelt in de eenzaamheid maar dan weer snakt naar gezelschap dat dan toch weer ongelegen komt. Maar pas wanneer (amoureuze) gevoelens hun intrede doen, krijgt de knotsgekke motoriek en de almaar acrobatischer manier van bewegen echt een meerwaarde en betekenis. Pas dan wordt Snipperdagen een kijkfeest met een filosofisch en melancholisch kantje.

Smaakmaker:

7de huilsymfonie van Beethoven from Fabuleus on Vimeo.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.fabuleus.be