Tom Lanoye & friends leveren met ‘De felomstreden kroon’ majestueus teksttheater af

© Koen Broos
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Tom Lanoye vertimmerde Christopher Marlowes Edward II tot een gebalde en van ingehouden emoties zinderende tekst. Het enige wat je kunt doen, is zitten en luisteren. Net als de acteurs.

The Play: De felomstreden kroon en deerniswekkende dood van koning Edward en zijn favoriet, jonkheer Gaveston, onder wiens betovering hij zich afkeerde van zijn koningin en kroonprins, tot steeds grotere woede van de verzamelde adel en het voor de rest onwetende gewone volk (vrij naar Christopher Marlowe).

Gezelschap: Theater Zuidpool

In een zin:De felomstreden kroon… is straf stielwerk van dé meest gedreven stielman onder onze auteurs en dé meest koppige en avontuurlijke tekstfreaks onder onze theatermakers.

Hoogtepunt: Edward II zit op een stoel op de eerste rij en wordt langs achteren benaderd door de beul. Dan ontspint zich de meest tedere moordscène ooit.

Quote: ‘Wat heeft de mens aan de natuur misdaan? / Van alle schepselen moet enkel hij haar wreedste marteltuigen ondergaan. / Dat zijn er twee. / Ons geheugen. / Ons besef.’

Meer info: www.zuidpool.be

Begint u al te stuiptrekken bij de gedachte dat we met het zoveelste koningsdrama komen leuren? Uitstekend! Want wat Theater Zuidpool uitvreet in De felomstreden kroon… is verre van een koningsdrama opvoeren.

De vijf acteurs beléven een drama over een homoseksuele koning die niet homoseksueel mag zijn van zijn gevolg en zijn volk. Als toeschouwer zwenk je tussen de afkeer voor het vertelde en de verwondering voor de taal waarin verteld wordt. Die taal is waarlijk geweldig.

Als toeschouwer zwenk je tussen de afkeer voor het vertelde en de verwondering voor de taal waarin verteld wordt. Die taal is waarlijk geweldig.

Tom Lanoye was tekstleverancier van dienst. Het zou ons niet verbazen als hij na het bewerken van Christopher Marlowes Edward II (1594) een nieuw klavier heeft moeten aanschaffen. Herlees alleen al de titel, helemaal bovenaan deze recensie. Lang, hè? Maar ook: glashelder. En: barstensvol emotie. Elke zin in dit stuk is als een vakkundig getimmerde burcht: sterk, duidelijk en vol geilheid, haat, treurnis of wanhoop.

Toen de makers de bewerkte tekst kregen, moesten ze er even bij gaan zitten. Wat. Een. Tekst. Welk spel zet je daar in godsnaam tegenover? Sober spel waarbij de acteurs gaan zitten, was de conclusie van regisseur Jorgen Cassier. Hij plaatst de scène vol rijen zwarte stoelen; simpele stoelen, die waar je in pakweg een rouwcentrum op zit tijdens een uitvaartceremonie.

En dit drama ís een uitvaart. Van zodra de oude koning Edward I – een ijzingwekkende Johan Vanassche – er het bijltje bij neerlegt, rustig zittend op een van de stoelen op de eerste rij, gaan de poppen aan het dansen. Figuurlijk. De spelers beperken hun bewegingen tot een minimum en hun gezichten blijven stoïcijns. Ze ondergaan alles. Edward II wordt koning, zijn vrouw Isabella wordt koningin. Maar Edward II kan niet leven zonder zijn minnaar Gaveston, stomend vertolkt (want schalks sluipend tussen gevaarlijk en guitig) door Vincent Van Sande.

Er ontstaat letterlijk en figuurlijk een stoelendans, aangezwengeld door de muziek – of beter: de soundscape – van Mauro Pawlowski. Die soundscape is er voortdurend, vaak amper hoorbaar, soms schrikbarend luid. Pawlowski verklankt de emoties die amper op de onbewogen gezichten te zien zijn. Want hoe meer Edward II – een steengoede Peter Seynaeve, overigens – door het complot jegens hem ingesnoerd wordt, hoe heftiger hij zijn emoties uit. Hetzelfde geldt voor zijn koningin, minutieus vertolkt door Sofie Decleir. Zij speelt die koningin als een vrouw die op barsten staat maar, met kleine trekjes van de mond, de ogen en de vingers, haar zenuwen onder controle houdt. Tot ook haar bom barst.

Dan gaan de sluizen open en kijk je verbouwereerd naar die schijnbaar onbewogen en in spierwitte kostuums gehulde lijven die zo stiekem mogelijk schokken van passie, van verdriet, van een te ingesnoerd leven, gedirigeerd door een koelbloedige kroon en een conservatieve moraal.

De felomstreden kroon… is straf stielwerk van dé stielman onder onze auteurs en van dé meest koppige en avontuurlijke tekstfreaks onder onze theatermakers. Dit is teksttheater van het meest zuivere en even onweerstaanbare soort. Majestueus, ja.

video1.0Vimeohttps://vimeo.com/Zuidpool presenteert: teaser DE FELOMSTREDEN KROON EN DEERNISWEKKENDE DOOD VAN KONING EDWARD EN ZIJN FAVORIET…Zuidpoolhttps://vimeo.com/zuidpool0basic

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
64036076De nieuwe voorstelling van Zuidpool!
Tom Lanoye schreef een geheel nieuwe versie van ‘Edward II’ van Christopher Marlowe.
Mauro Pawlowski ontwierp het geluidsdecor.
Met Peter Seynaeve, Sofie Decleir, Johan Van Assche, Koen van Kaam en afwisselend Fedja Haagdorens & Daan Roofthooft.

Van 4 oktober tot 22 december 2017 in België en Nederland
info & tickets www.zuidpool.be

Teaser van Philippe Werkershttps://i.vimeocdn.com/video/657138752_640.jpg640360https://i.vimeocdn.com/filter/overlay?src0=https%3A%2F%2Fi.vimeocdn.com%2Fvideo%2F657138752_640.jpg&src1=http%3A%2F%2Ff.vimeocdn.com%2Fp%2Fimages%2Fcrawler_play.png2017-09-25 08:34:07235334781/videos/235334781

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content