Theater: Only the lonely

Hoe ensceneer je Toon Tellegens ‘De eenzaamheid van de egel’ zonder in zielige kneuterigheid te vervallen? Muziektheater LOD schakelt een avontuurlijke regisseur, een spring-in-’t-veld én een filmtovenaar in.

The Play = De eenzaamheid van de egel

Gezelschap = LOD

In een zin = Raven Ruëll creëert samen met Peter Monsaert en het ensemble Oxalys een schitterend vormgegeven muziekwereld die eerst zindert van donkere eenzaamheid en vervolgens feestelijk openbreekt. Egel Sophie Warnant staat erbij en kijkt ernaar met grote, soms iets te gretige ogen.

Hoogtepunt = Het moment waarop de egel een schuimbad neemt en Peter Monsaert met een filmisch truukje de hele zaal in het schuim zet.

Score = * *

Quote = ‘Dieren, zijn jullie mij vergeten? Ik besta nog’

Zaterdagavond. Vlakbij de schouwburg waar Lod’s De eenzaamheid van de egel speelt, zit een jongen – net zestien? – met gekromde rug op een vuilnisbak. Hij jankt als een klein kind. Zijn vriend slaat ongemakkelijk een arm om hem heen. Zelden twee jongens gezien die samen zo alleen zijn.

In Toon Tellegens even troostende als trieste De eenzaamheid van de egel koketteert een egel met die eenzaamheid. Tot hij zich zo slecht voelt dat hij in een brief aan de beer en de eekhoorn meldt dat hij nog bestaat. Hij ontvangt warme antwoorden. Raven Ruëll (denk aan het prachtige Missie van KVS) houdt in LOD’ enscenering de kernwoorden over en laat mezzosopraan Els Mondelaers al zingend huilen om de eenzaamheid. Sophie Warnant is de stille egel. Dat ze als actrice geen woorden krijgt, speelt haar parten. Ze speelt net te energiek en verstoort hierdoor het evenwicht tussen droefheid (zijzelf) en troost (het ganse ‘kamermuziekensemble- en filmcircus’ om haar heen dat die verlatenheid verklankt, verbeeldt en verjaagt).

Ruëll slaat met deze creatie een frisse, visuele richting in. Al had hij Warnant met meer bewegingsadvies sterker kunnen maken in deze bont vormgegeven muziekwereld die eerst zindert van donkere eenzaamheid en dan feestelijk openbreekt. Hopelijk verging het de knapen aan de vuilnisbak net zo.

Els Van Steenberghe

Smaakmaker:

Els Van Steenberghe

De volledige recensie lees je deze week in Knack Focus.

Meer info: www.lod.be