Theater: Just a perfect day?

Union Suspecte ensceneert met ‘Kruistucht’ een slordig maar verdraaid bits en bijtend schijnhuwelijk tussen Marijke Pinoy en Mourade Zeguendi.

Kruistucht ( * * ) opent zoals acteur Mourade Zeguendi graag start: door met zijn donkere karbonkels van ogen het publiek ondeugend aan te kijken. Alsof hij de antwoorden of zijn tekstlijnen in de toeschouwersogen tracht te lezen. Een charmante glimlach heeft hij ook. Dat weet hij én daar wordt aardig gebruikt van gemaakt in deze creatie over een ogenschijnlijk(!) schijnhuwelijk.

Het thema is een kolfje naar de multiculturele hand van het Gentse collectief Union Suspecte. Regisseur en auteur Zouzou Ben Chikha wilde nog een keer een statement maken over de clichés en vooroordelen waarmee de gekleurde medemens kampt.’ Alweer’, zucht u. Alweer, jawel. Het is niet langer het meest vernieuwende vaatje om uit te tappen maar het blijft actueel. Blijkens een antwoord van een toeschouwer op Zeguendis vraag waarom hij geen goede partij voor haar dochter zou zijn: ‘Omdat u geen echte maar een nieuwe Belg bent’. Er ging een beschaamde zucht door de zaal…

Die zaal is een echte trouwzaal. Het decor bestaat uit niets meer dan de klassieke trouwcadeaus (elektrische apparaten, envelopjes met geld, wijn) en de vuurrode sluier van Marijke Pinoy. Pinoy speelt als vanouds stralend de pannen van het dak. En Zeguendi biedt knap weerwerk op zijn nonchalante manier. Wachtend op de burgemeester van dienst, doen de twee tortelduiven hun pittige verhaal. De tekst is soms magertjes en de scènes vloeien niet altijd even vlot in elkaar over. Dat is een kwaaltje waar Union Suspecte vaker aan lijdt. Maar, en ook dat is Union Suspecte, gaandeweg ontluikt er wél een rakend, uitbundig portret van een oudere vrouw die oprecht de vlinders in de buik voelt voor deze Marokkaanse ingenieur die geen bruggen (echte en figuurlijke) mag bouwen in België omdat hij Marokkaan is. De culturele verschillen met zijn aanstaande kan hij wel overbruggen. Gelukkig gaat het er niet al te wijsneuzerig aan toe. Niet alle grapjes zijn even gevat maar ze zijn wel charmant en spelen de onwetendheid tussen beide culturen scherp uit.

Deze voorstelling is de laatste creatie van dit gezelschap en eindigt zoals Union Suspecte wil eindigen na tien jaar de nodige keet te hebben geschopt: in schoonheid en verzoening tussen blank en zwart, nieuwe en ‘echte’ Belg. Een mooi maar vooralsnog utopisch slot.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.unionsuspecte.be