Theater: Hop met de beentjes en de stemmetjes!

Music Hall presenteert met ‘The Producers’ sappig en behoorlijk kwalitatief entertainment.

“Welke rol kan Jonas Van Geel eigenlijk niet aan?” We betrapten onszelf op deze redelijk banale vraag tijdens het beleven van The Producers ( * * * ) waarin Van Geel – samen met Koen Van Impe – schittert als een van de twee louche producers.

Van Geel huppelt vrolijk van jeugdtheater via televisieshow naar musical. En dat we hem leerden kennen te midden de kleurenpracht van Eric De Volders Au nom du père (2005) bevestigt alleen maar het vermoeden dat Van Geel een acterende duizendpoot is. In The Producers spelen Van Geel en Van Impe twee producers die door de oplichting van de fiscus en het produceren van een flop rijk willen worden. Helaas! Het omgekeerde blijkt waar. Partner in crime is de bevallige Ulla, hun steractrice die ervoor moet zorgen dat hun Hitlermusical een knoert van een flop wordt. Deze Ulla wordt opvallend sterk vertolkt door Ann Van den Broeck. In tegenstelling tot haar rol in Spamalot (2010) weet Van den Broeck hier wél te overtuigen in een komische rol. Het spelen van een wat kinderlijke femme fatale lukt haar bijzonder goed. Een gekunsteld hoge stemmetje, een mengtaal (Zweeds, Antwerps en Duits) en een platinablonde pruik helpen haar treffend bij. Ook Gène Bervoets – die we ooit in een wansmakelijke musicalversie van De kleine prins (2003)spotten – staat hier met veel plezier én overtuiging op de scène.

Dat deze musical geregisseerd wordt door Stany Crets – door wiens aderen het spelersbloed stroomt – verklaart waarom werkelijk op elk (spel)detail zo nauwkeurig gelet is. Crets verklapte ons ooit dat hij zich ‘god’ voelt als regisseur. Wel, god ziet en hoort alles. Hij onderwerpt zijn acteurs aan een heuse spel- en dansmarathon van 100 minuten. Het verhaal is te Amerikaans, voorzien van een te dikke moralistische roomlaag (“volg je hart”) en gekruid met iets te flauwe grappen. Maar de speldrive doet genieten.

Daar draagt ook het ensemble toe bij. Hier geen dansers met plastieken mimiek op de scène die ongeïnspireerde danspasjes uitvoeren. Crets en choregraaf Martin Michel – die samen Spamalot ensceneerden – waakten erover dat dit ensemble sterk acteert en de dans – waarbij de benen geregeld hoog de lucht in worden gesmeten – geheel in functie staat van het verhaal: niet vernieuwend maar wel wervelend en grappig.

Deze The Producers is een remake van een Nederlandse versie. Die versie lag er mee aan de basis dat het Nederlandse Mark Vijn Theaterproducties vorig jaar op de fles ging. Ook al zal deze Vlaamse versie niet direct een kaskraker worden – daarvoor is het verhaal te zeer op Broadway toegespitst – dit stuk bevestigt wel hoe Musical van Vlaanderen onverstoord en grondig aan de weg timmert om de musical in Vlaanderen tot een volwaardig genre te maken waar kwaliteit en toegankelijkheid hand in hand gaan. Nu nog werk maken van een flinke portie originaliteit, qua verhaal én vormgeving.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.musichall.be