Theater: Gij die mij niet ziet, KVS

Wim Helsen en Bruno Vanden Broecke meten de kracht van hun talent en de afstand tot de deurbel in ‘Gij die mij niet ziet’.

‘Dat doet deugd, hé, zo ne keer lachen met iemand?’ zegt een glimlachende Bruno Vanden Broecke. En eindelijk krijgt het publiek, tussen twee zeldzame lachsalvo’s door, een krop in de keel.

De voorstelling waar we reikhalzend naar uitkeken, is er een van het dieselgenre. Ze komt sputterend op gang, moet een zeer flinke poos warm rijden en schiet dan – ongemakkelijk dicht bij het slot – op volle kracht vooruit.

We vermoeden (hopen) dat de twee tijdens de tournee dat zalig zinderend spelplezier – dat het einde van het stuk kleurt – ook in de rest van de creatie zullen terugvinden. Zo kan Gij die mij niet ziet ( * * oe ) uitgroeien tot hartverwarmend theater dat cabareteske bouwstenen gebruikt (en niet misbruikt) om het zieltogende bestaan van boterzachte macho’s te portretteren. Mannen die hun ware liefde aandoenlijk tegemoet zingen en dansen: Shlekkiii de Wekkiii? Yeah!’

Els Van Steenberghe

De volledige recensie leest u volgende week (16 november 2011) in Knack Focus.

Meer info: www.kvs.be