Els Van Steenberghe

Theater: Een luisje maar?

Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Laika en Kunst Z leveren een mooie maar ongevaarlijke theaterversie van Fjodor Dostojevski’s ‘Misdaad en straf’ af.

The Play = Misdaad en straf

Gezelschap = Laika en KunstZ

In een zin = Misdaad en straf is een intrigerende maar net te weinig ‘gevaarlijke’ theaterversie van Dostojevksi’s ‘Misdaad en straf’.

Hoogtepunt = Na de moord kronkelt Raskolnikov op de grond alsof het mes dat hij gebruikte om de huisbazin te vermoorden zich onvermoeibaar tegen hem keert.

Score = * * *

Als we nu eens die ene luis, die rotte appel in de samenleving liquideren? Een slecht feit(je) plegen om de wereld x aantal keer beter en schoner te maken? Het is een verleidelijke gedachte waaraan Raskolnikov in Fjodor Dostojevski’s Misdaad en straf niet kan weerstaan. Jo Roets en Greet Vissers lazen het boek en stelden vast dat die verleiding ook vandaag actueel is. Ze bewerkten het boek tot een theaterstuk en trommelden tien acteurs op van uiteenlopende origine.

Hun insteek: op scène de bonte stedelijke realiteit tonen in taal en huidskleur. Spelers van onder meer Belgische, Marokkaanse, Russische en Afrikaanse origine staan samen op de planken, spreken hun eigen taal en weten desondanks op een voortreffelijke manier dit verhaal te vertellen. Ze doen dat in een skeletachtige decor dat als een uitgeklede stad oogt maar evengoed de structuur van een grauw appartementsgebouw uit het oostblok uitstraalt. Verhakkelde klassieke muziek vermengt zich met hondengeblaf en sirenegeloei. Het levert een beklemmende soundscape op waarin de acteurs verschijnen en verdwijnen. Tijdens de voorstelling wordt de muziek soms te voorspelbaar ingezet (aanzwellen als er iets dramatisch gebeurt) terwijl ze het beste werkt als de bijna onhooorbare maar constant dreigende soundscape.

Raskolnikov draait en wringt tot hij de moord kan plegen maar ook na ‘de daad’ kronkelt hij over de scène. De rust in zijn hoofd is weggeëbd en hij snakt zowat naar zijn arrestatie. Dit is geen gemakkelijke rol voor Benny Ceuppens maar hij brengt het er behoorlijk van af, al acteert hij net iets te onrustig. Ook het spreken van de verschillende talen wordt niet consequent volgehouden. Enkel de Russische moederkloek slaagt daar schitterend in.

Misdaad en straf blijft een wat brave, vooral visueel rauwe enscenering van Dostojevski’s verhaal. Slechts een scène maakt echt de brug tussen verhaal en realiteit. Een Afrikaanse acteur beschrijft de gruwel van overleven en honger. ‘Je weet dat zo goed’, flapt Raskolnikov eruit. Dan voel je dat de realiteit en de fictie elkaar treffend raken en versterken. De voorstelling mist meer van zulke vurige momenten.

Misdaad en straf is daarom een intrigerende maar net te weinig ‘gevaarlijke’ voorstelling. Er werd niet gekozen voor een klassieke theaterbewerking van het verhaal en er werd ook niet voluit gekozen voor de actualisering ervan. Er werd voor een tussenvorm gekozen, met tussentaal en dat levert ’tussentoneel’ op. Absoluut niet slecht maar ook niet uitmuntend goed.

Smaakmaker: Ook Woody Allen liet zich door het boek inspireren –

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Els Van Steenberghe

Meer info: www.laika.be en www.kunstz.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content