Els Van Steenberghe

Theater als tegengif voor de ‘marketing van de angst’

Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Silence Fini doet zijn naam als bricolerend jazztheater alle eer aan met ‘Het fantastische leven van de Heilige Sint-Christoffel’.

‘Het is niets anders dan de marketing van de angst’ verklaarde viroloog en klinisch bioloog prof. Dr. Marc Van Ranst (KULeuven) donderdagavond 5 april 2012 aan Radio 1-presentator Lieven Vandenhaute toen die hem naar een reden vroeg voor de smetvrees onder (jonge) ouders. Dat we in bepaald pittige, angstwekkende tijden leven en het geloof in de kracht van heiligen om ons te beschermen tegen allerlei ellende flink gedaald is, zorgt bovendien dat de verzekeringen gouden zoeken doen. Terecht?

Sinds diezelfde donderdagavond smijten de bricoleurs en muzikanten van het muziektheatercollectief Silence Fini die vraag vrij letterlijk voor de voeten van hun publiek. Door het bizarre levensverhaal van de beschermheilige Sint-Christoffel te ensceneren. Neen, er worden geen wijsvingers in de lucht geheven en evenmin worden er saaie redevoeringen gehouden. De olijke toneeltweeling Stefanie en Barbara Claes evenals Simon Allemeersch hebben een broertje dood aan klassieke teksttheater. Repeteren betekent voor hen: knutselen. Met hout, nagels, lijm, verf, potlood, behangpapier, plakband, filmpjes, zijden bloemen, schmink, ballonnen, zakken vol confetti én bovenal veel beelden in hun hoofd en muziek in hun oren. Die muziek leveren jazzvirtuozen Giovanni Barcella (percussie) en Jeroen Van Herzeele (saxofoon). Beide heren zijn feilloos op elkaar ingespeeld. Ze drummen en blazen de stoet van absurde scènes en beelden naar een kolkend, koket en haast tranceachtig hoogtepunt.

Dit klinkt chaotisch maar dat is het (net) niet. Ondanks een ietwat mager begin waarin het leven van de beschermheilige vrij sec gedebiteerd wordt (weliswaar door een als dikke tante uitgedoste Allemeersch). Dat levensverloop wordt vervolgens uitgebeeld. De makers maken hierbij gebruik van alle ‘do’s and don’ts’ van het poppentheater, het straattheater, het schaduwtheater én de stomme film. Ze permitteren zich bovendien ook inhoudelijk veel associatieve vrijheid en doken de mythologische en hun persoonlijke geschiedenis in. Zo ontstaan de mooiste beelden en momenten terwijl de toeschouwers verwonderd op hun krukjes ronddraaien.

Silence Fini is flink op weg een eigen taalidioom als muzikaal figurentheater te ontwikkelen. Het fantastische leven van de heilige Sint-Christoffel zoals samengevat in twaalf taferelen en drie liederen ( * * * ) is daar het prikkelende bewijs van. Soms nog wat ruw – niet elke scène is even sterk opgebouwd en vooral spelmatig is er nog werk aan de winkel – maar behoorlijk intrigerend. En deze lui zijn meesters in het verrassen en met emotie(tjes) overrompelen van het publiek. Een aanrader voor de (theater)avonturier en een krachtig tegengif voor de ‘marketing van de angst’.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.silencefini.be en www.dewerf.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content