In memoriam Marc Van Eeghem, hij die zelfs op steunkousen de pannen van het dak speelde

© Filip Claessens
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Acteur Marc Van Eeghem heeft een lange strijd tegen prostaatkanker verloren. Al die tijd bleef hij spelen, dit jaar nog in de Eén-reeks Tytgat Chocolat en het Toneelhuis-stuk Risjaar Drei. ‘Hij acteerde gretig, indringend en met humor’, schrijft Knack Focus’ theaterrecensente Els Van Steenberghe.

Donderdagavond 16 februari 2017. In de Bourlaschouwburg in Antwerpen heet de persverantwoordelijke van Toneelhuis ons welkom op de première van Risjaar Drei. ‘Marc is er terug bij!’ zegt ze, en ze is zichtbaar aangedaan. ‘Zelfs op de scène lacht hij om zijn steunkousen.’

En jawel, een halfuurtje later zien we hoe Van Eeghem als ‘Keuning Eddy’ (Edward IV) op het podium verschijnt, in een jas die het midden houdt tussen een peignoir en een koningsmantel én met steunkousen aan. Hij scheldt zijn broer Richard III (gespeeld door Peter Van den Begin) de huid vol. Hij doet dat op een manier die van Van Eeghem zo’n geliefde acteur maakte: gretig, indringend en nooit zonder een toets humor.

Marc Van Eeghem speelde steeds gretig, indringend en nooit zonder een toets humor.

SPEELVOGEL

Van Eeghem doet niets liever dan spelen. De speelvogel wordt op 14 september 1960 geboren in Brugge en groeit op in Zeebrugge, in een gezin van vijf zonen. Hij koestert, net als zijn oudere broer Kurt die een loopbaan als radio- en televisiepresentator uitbouwt, een passie voor kunst en cultuur.

Daarom trekt hij naar Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Hij studeert er af in 1983 en bestormt vervolgens het theater- en televisiewezen. Marc Van Eeghems loopbaan leest als een bloemlezing van het beste wat er de afgelopen drieënhalf decennia is voortgebracht op de planken én op de set in Vlaanderen.

Terwijl hij als net afgestudeerde acteur ‘warmloopt’ in het Antwerpse Koninklijke Jeugdtheater (nu: HETPALEIS), brouwt hij een feestje op de sets van onder meer Hugo Claus’ De Leeuw van Vlaanderen (1984), Het gezin van Paemel (1987) en Stijn Coninx’ Hector (1987). In 1990 volgt Daens (eveneens in een regie van Stijn Coninx). En daarna maak hij zijn entree in de tv-wereld, met rollen in de VTM-serie Ons geluk (als Tor, 1995), de VRT-jeugdserie Kulderzipken (als Broer Grimm II, 1997) en de VRT-serie Terug naar Oosterdonk (als Louis Bosmans, 1997).

Marc Van Eeghems loopbaan leest als een bloemlezing van het beste wat er in Vlaanderen de afgelopen drie-en-een-half decennia is voortgebracht op de planken u0026#xE9;n op de set.

Het kleine scherm is zijn ding. Van Eeghem is later nog te zien in de meest opmerkelijke series: Het eiland (als Luc Pasteels, 2004), Matroesjka’s (als Marc Camps, 2005), De Parelvissers (als Jan De Ridder, 2006), Katarakt (als Frank Hendrickx, 2008), De Ronde (als Gunther Vercammen, 2011), Het Goddelijk Monster (als Willy De Decker, 2011), In Vlaamse Velden (als Verbeke, 2014) en Tytgat Chocolat (2017). Geregeld duikt hij ook op in politie- en detectiveseries zoals Windkracht 10, Flikken, Recht op Recht, Code 37, Vermist, Witse en Aspe of in komische series zoals Loslopend Wild, Danni Lowinski, Amateurs en Safety First.

‘Hij was de zon op de set. Hij bracht plezier binnen en kon ook heel vermoeiend zijn, zeker in combinatie met Wim Opbrouck en Stefaan Degand. Dat waren vermoeiende combinaties, maar dat houdt iedereen bij de les.’

Jan Eelen

DE ZON OP DE SET (EN IN DE COULISSEN)

Hij vertolkt vaak rollen die kleur aan het verhaal geven. En ook op de set fungeert hij steevast als ambiancemaker. Jan Eelen, die met hem samenwerkte als regisseur van Het eiland en De Ronde, noemt hem in een reactie op zijn overlijden aan VRTNEWS ‘de zon op de set’. ‘Hij bracht plezier binnen en kon ook heel vermoeiend zijn, zeker in combinatie met Wim Opbrouck en Stefaan Degand. Dat waren vermoeiende combinaties, maar dat houdt iedereen bij de les’, aldus Eelen.

Die rol neemt Van Eeghem evengoed op zich tijdens het repeteren aan een theatervoorstelling. Van Eeghem speelt onder meer bij Arca, De Tijd, DAStheater (nu: Compagnie Cecilia) en KVS. En hij werkt met het kruim van de Vlaamse theaterregisseurs (onder wie Ivo van Hove, Arne Sierens, Guy Joosten, Franz Marijnen en Luk Perceval). Maar hij schittert sinds 2007 vooral in producties van Toneelhuis – waar hij tot dit jaar lid was van het acteursensemble – dat sinds 2006 geleid wordt door regisseur Guy Cassiers.

THUIS IN HET TONEELHUIS

Hij werkt voor het eerst samen met Cassiers tijdens Wolfskers, een stuk over dictatorschap, gebaseerd op drie films van Aleksandr Sokurov. Nadien volgt De Geruchten, Cassiers’ enscenering van Hugo Claus’ gelijknamige roman.

Van Eeghem staat in enkele van de sterkste regies van Cassiers. Zo speelt hij een acteur met nazisympathieën in Mefisto for ever (2006). Met dat stuk klaagt Guy Cassiers de opkomst van extreemrechts aan. Hij doet dat met de hulp van Tom Lanoye die Klaus Manns boek Mephisto bewerkte tot een stuk over een acteur die zijn ziel aan de extreemrechtse duivel verkoopt.

Ook in het weergaloos mooie en verrassende Hamlet vs Hamlet (een Hamletbewerking van Tom Lanoye waarin Abke Haring Hamlet vertolkte) staat Van Eeghem op de planken. Samen met Kevin Janssens vertolkt hij er de duo’s Rosencrantz en Guildenstern, twee poppenspelers en twee guitige grafdelvers. Cassiers weet hier het humoristische talent van de twee acteurs uitmuntend te gebruiken.

‘Acteren houdt me recht in smartelijke kankertijden.’

Maar Van Eeghem werkt niet alleen met Cassiers. In 2003 bezorgt hij menig toeschouwer samen met Kevin Janssens en Tom Dewispelaere een geweldige theateravond in Desperado, een stuk over drie mannen wier hobby het is zich als cowboy te verkleden. Ook als hardwerkende fietsleerkracht en stadsambtenaar in De Fietsendief (2016) van regisseur Bart Van Nuffelen krijgt hij de lachers op de hand zonder evenwel de inhoud van het stuk (samenleven met ‘nieuwe Belgen’) te ondergraven. Integendeel.

‘ACTEREN HOUDT ME RECHT’

In 2010, Van Eeghem is op tournee in Frankrijk met De man zonder eigenschappen I (een theaterbewerking van de gelijknamige roman van Robert Musil, ook in een regie van Cassiers), wordt bij hem prostaatkanker vastgesteld. Tijdens de behandeling blijft hij spelen. Hij geneest. Maar enkele jaren later wordt die kanker opnieuw vastgesteld. ‘Acteren houdt me recht in smartelijke kankertijden’, getuigt hij in oktober van dit jaar tijdens het Radio 1-programma Hautekiet. Hij bevestigt dan dat hij opnieuw in behandeling is. ‘Dit is even een dalletje waar we doorheen moeten’, zegt hij.

De tournee van de bejubelde voorstelling Risjaar Drei is op dat moment net afgerond. Op 10 september 2017 speelt hij het stuk voor een laatste keer. Marc Van Eeghem neemt die avond, zoals steeds, afscheid van het publiek met een beleefde buiging, een stralende glimlach én steunkousen aan zijn benen. Voorgoed, helaas.

480

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
videohttps://i.ytimg.com/vi/Jg8gfWbUEBs/hqdefault.jpgRisjaar Drei – TrailerYouTube360270Toneelhuis Antwerpenhttps://www.youtube.com/1.0480https://www.youtube.com/user/toneelhuis

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content