Holland Festival: Inspiratieloze Meeuw

Thomas Ostermeier levert bij Toneelgroep Amsterdam een klassieke, inspiratieloze enscenering van Tsjechovs ‘De Meeuw’ af. Gelukkig redden de acteurs de meubelen.

William Shakespeare is het begin van het moderne toneel en Anton Tsjechov van het hedendaagse. Beide heren hebben nog iets anders gemeen: ze schreven allebei toneel in toneel. In Hamlet geeft het titelpersonage les aan een bezoekend gezelschap aan het hof hoe toneel gespeeld moet worden. De meeuw gaat over de wereld van het toneel.

De meeuw speelt zich af in een verarmde kring van de landadel. Nina wil actrice worden, ze voelt zich een meeuw. Arkadina is een gevierde actrice, met kapsones. Haar vriend Trigorin is een charmeur. Hij tracht Nina te versieren, de oude bok. Zij is echter verliefd op Konstantin die zijn eerste toneelstuk heeft geschreven, maar zijn moeder Arkadina ziet er niets in. Verveling en wachten zijn de twee belangrijkste elementen in het stuk, zoals in alle stukken van Tsjechov.

Wie zoekt naar een frisse aanpak komt van een kale reis thuis. Hij wordt geconfronteerd met een klassieke, inspiratieloze regie. Wat je niet zou verwachten van de Duitse regisseur Thomas Ostermeier. Wat een geluk dat Ostermeier mocht werken met klasbakken. Vooral Hélène Devos [Nina] speelt meesterlijk. De warmte van de acteurs redt de meubelen. Door hun samenspel is De meeuw (* * * oe ) een zeer sterke voorstelling geworden.

Guido Lauwaert

Smaakmaker:

De volledige recensie verschijnt woensdag 26 juni 2013 in Knack Focus.

Allle info: www.tga.nl