‘Het moet me lukken’

Charlien Adriaenssens is een jonge schrijfster die deze week Villanella’s Villanovafestival – ‘Het Theaterfestival voor piepjong talent’, zeg maar – al speechend opent.

Charlien Adriaenssens (°1988) wist na haar rechtenstudies dat ze geen jurist wil zijn. Ze wil pleiten zonder regeltjes en op een podium. Het podium van Villanella, bijvoorbeeld, waar ze deze week al speechend de aftrap van het Villanovafestival geeft.

‘Ik pleit in mijn speech – ‘The State of the Youth’ – voor meer geduld voor jonge makers. We krijgen wel kansen om ons buiten de schoolmuren te laten zien, maar we krijgen niet genoeg kansen om te falen. De vraag die ik in mijn speech stel, is: ‘Het eerste werk dat ik maak, mag dat ook slecht zijn?’

Wat voor slechts / goeds breng jij tijdens het festival?

Adriaenssens: Ik breng Nu we hier nog zijn. Het gaat over de herwaardering van het verhalen vertellen en een onderzoek naar de mogelijkheden van de mens om zichzelf te leren kennen door verhalen. De aanleiding daarvoor zijn interviews met mijn grootouders, waarbij ik schrok van hun weerzin om over het heden (en dus ook hun nakende dood) te praten. Ik probeer te begrijpen waarom zij niet in staat zijn over het ‘nu’ te praten en wat wij als ‘niet-oudjes’ kunnen doen ter voorbereiding van ons oudjes-zijn later.

De zoektocht naar mijzelf, de hang naar gesprekken met bejaarden, …is typisch voor mijn generatie, die puberde terwijl de WTC-torens instortten en de ene milieuramp de andere opvolgde. Onze levensloop heeft zijn vanzelfsprekendheid verloren. Dat geeft ons iets om voor te vechten.

Met welke wapens vecht je, Charlien?

Adriaenssens: Met verhalen natuurlijk! Vroeger was ik ervan overtuigd dat ik overdag advocaat zou zijn en ’s nachts verhalen zou schrijven. Ik ben altijd heel sceptisch geweest over het ‘kunstenaarschap’, ik had daar geen vertrouwen in. Maar nu vind ik dat ik moet opkomen voor wat ik het liefst doe. Dus ik word kunstenaar. En het moet lukken.

Momenteel studeer ik aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam en hoop dag in dag uit in de stilte van mijn kamer verhalen te schrijven die ik dan live wil vertellen. Zo wil ik mijn waarheid delen met de wereld. Ik wil zelfs speeches schrijven voor anderen en hen helpen om de maatschappij van hun waarheid te overtuigen. Dat is mijn missie.

(E.V.S.)

Nu we hier nog zijn, Charlien Adriaenssens

Te zien tijdens het Villanovafestival op 29, 30 en 31 augustus 2013.

www.villanovafestival.be