Dichterlijke ode aan Gent

Theaterrecensent Guido Lauwaert verpandde zijn hart aan Gent. Dinsdagavond huldigt hij die stad met een poëtische bloemlezing.

‘Gedichten kunnen op een heldere en indringende manier de complexiteit en uniciteit van een stad tonen. Reeds eeuwen heeft Gent talloze dichters geïnspireerd. Guido Lauwaert selecteerde voor deze

bloemlezing meer dan honderd gedichten over Gent van zowel gevestigde waarden als jong talent, chronologisch geordend van 1840 tot nu. Michiel Hendryckx maakte er foto’s bij.’

Luisterrijke presentatie

Zo staat het te lezen op de uitnodiging tot de luisterrijke boekpresentatie die morgenavond – dinsdag 28 september 2010, om 20.30 u – plaatsvindt in NTGent. Wie bij het woord ‘boekpresentatie’ begint te geeuwen, heeft ongelijk. Collega en theaterrecensent Guido Lauwaert trommelde een handvol markante ceremoniemeesters op, waaronder Vlaams Minister van Cultuur Joke Schauvliege, de artistieke leider van NTGent Wim Opbrouck en artistiek leider van Campo Dirk Pauwels en eregouverneur van Oost-Vlaanderen Herman Balthazar. Voeg daar nog het saxofoonensemble van de Gentse politie én de producten van sponsors Duvels en Filliers aan toe en u weet waarom NTGent morgenavond the place to be is.

Tintelend boek

Het boek is trouwens even tintelend als de presentatie. Samensteller Guido Lauwaert is acteur, auteur, organisator en de bekendste poëziepromotor van Vlaanderen. Hij organiseerde Kazuno (nu Nekka), de Nachten van de Poëzie, Bloomsday, Schokkende Redevoeringen, Villa Elsschot en stond aan de wieg van het Poëziecentrum (toen Poëziewinkel). Hij schreef artikels, recensies en columns voor NRC Handelsblad, Het Parool, VPRO-radio, Het Laatste Nieuws, Het Volk, De Tijd, Markant en De Zwijger. De dynamiek en veelzijdigheid van Lauwaerts parcours vertaalt zich in een even ritmische en klankrijke dichtbundel.

Lauwaert verzamelde niet alleen bestaande gedichten van gevestigde waarden zoals Hugo Claus, Jozef Deleu, Maurice Maeterlinck of Rainer Maria Rilke. Hij laat ook jongere dichters zoals een Tom Lanoye of Peter Verhelst en beloftevolle pennen zoals deze van Christophe Vekeman, Stijn Vranken of Wouter Rogiest.

Een voorsmaakje

Een van die kersverse odes geven we hierbij cadeau. Eentje van Benno Barnard. De andere huldeblijken ontdekt u tijdens het struinen door het boek. Een beetje als struinen door Gent maar dan nóg prozaïscher.

Beste Karel,

Doet God je strot zeer ?

Kalmeer. Oefen op ademhalen.

Ook wij de modernsten zijn ziek.

Je larynx lijdt aan lyriek.

Rijm maakt je niet rustig.

Ik zit te denken aan je welig huis de laatste dagen :

de velden met het naïeve graan, dat weldra wuift

naar de ulanen, alvorens het vertrappeld wordt;

de uitgestorven leeuwerik, de opgeloste vlinderwolk

boven de arme kinderen van je modderen volk,

die staan te wachten in hun voorbije kleren

op de ontploffingen van de obussen,

de auto’s en het doodgaan van de stilte,

de openbaringen van het beest.

En aan de magere moderniteit van je stad,

gebouwd op het vet van haar billen;

de albasten schedel van je bourgeoisie

(achter een raam zitten haar zenuwen nog te bedaren

van die nerveuze Franstalige jaren);

het zwarte water, dat de lijken

van rijwielen oplost, de bedroefde buitenwijken.

Je verzen vrezen hun onbegrijpelijkheid.

De lateren worden de eerderen

wier schaduwen vermeerderen.

De maan boven de Leie is nog altijd geel

en maakt de vrouwen boterzacht,

dat is van den beginne zo geweest.

Wees jij maar dood in de schoot van de nacht,

geen hond die je leest.

Genegen,

Ego

Els Van Steenberghe

INFO: www.ntgent.be | www.walry.be | www.lannoo.com