De Roovers beleven een Arabische nacht om snel te vergeten

© Stef Stessel
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

De Roovers spelen Roland Schimmelpfennigs Arabische nacht met flair, humor, veel muziek en nog meer chaos.

The Play = Arabische nacht

Gezelschap = De Roovers

In een zin = Een onderhoudende voorstelling die ondanks het enorm dynamische spel wat stuurloos aandoet.

Hoogtepunt = Luc Nuyens speelt een buurman die op een onverklaarbare wijze in de cognacfles is terechtgekomen. Dat klinkt bizar? Dat is het ook maar Nuyens speelt dat met zoveel schwung en oprechte verwondering dat hij het haarfijn en overtuigend gespeeld krijgt. Faut le faire!

Meer info: www.deroovers.be

Op het scherm zag het er zo mooi uit maar in ’t echt valt het toch wat tegen… Dé foute internetkoop, wie kan er niet over meespreken? Zo’n gevoel bekruipt je ook een beetje wanneer je de vijf acteurs met aanstekelijk enthousiasme over de scène ziet dolen en stuiteren in Roland Schimmelpfennigs Arabische Nacht.

Het lijkt alsof ze dit stuk in een grote repetitieruimte repeteerden en op de scène van Monty – waar het stuk vorige week in première ging – moesten vaststellen dat alle ingeoefende trajecten niet werkten. Het samenspel lijkt op dolen, elkaar in de weg lopen en dan ook nog eens de tekst kwijtraken in de wirwar van verhaallijntjes en gangen die Schimmelpfennig secuur in zijn stuk verweefde.

De acteurs spelen met aangevezen energie, het verhaal dendert aan een sneltreinvaart voorbij en toch slaat de vlam niet in de pan.

Dat stuk schreef de Duitse auteur in 2001, toen hij een tijdje in Istanbul woonde en werkte, en is een even hilarische als tragische samenloop van omstandigheden. Fatima Monsoe (een innemende Sara De Bosschere) – woont samen met laborante Francisca Deken (Sofie Sente) wiens leven uit weinig meer bestaat dan werken, douchen en slapen. Wanneer de laborante slaapt, stoeit Fatima met haar vriend Kalil (een spitse Saïd Boumazoughe). Tot op een avond een technische kink in de kabel komt en het hele appartementsgebouw in rep en roer staat…

De chaos in het flatgebouw leidt ook tot chaos op de vloer. Saïd Boumazoughe, Robby Cleiren, Sofie Sente, Sara Debosschere en Luc Nuyens spelen de voorstelling op een haast kale scène met slechts wat rekwisieten zoals een sleutelbos, wat plastic zakjes en een (lege) fles cognac. Elko Blijweert zorgt voor een subtiele soundscape.

De acteurs spelen met aangevezen energie, het verhaal dendert aan een sneltreinvaart voorbij en toch slaat de vlam niet in de pan. Net omdat het vinnige spel, het pittige verhaal en de chaos op de scène voor zo veel drukte zorgen, valt het geheel tegen. Er gebeurt te veel tegelijk. De spelers slagen er niet in orde in die choas te scheppen, ook al doen ze nog zo hun best om elkaar voldoende (spel)ruimte te geven. Ze lijken, net als hun personages, wat stuurloos in een stuk dat toch niet werd wat ze hoopten dat het zou worden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content