Dans: Dancing in the moonlight

Marc Vanrunxt eert de natuurdingen in het (meestal) magisch mooie danstrancestuk ‘Zeit’.

The Play = Zeit

Gezelschap = Marc Vanrunxt & Kunst/Werk

In een zin = een intrigerende voorstelling waarin het spel tussen muziek, licht, minimalistisch decor en de virtuoze dansers voor een zinderende danservaring zorgt.

Hoogtepunt = De nabootsing van een zonsverduistering waarbij dansers en publiek minutenlang – zo lijkt het althans – in het pikdonker zitten / staan / dansen.

Score = * * *

Quote = ‘I will miss the sun’

De huidige trend in podiumkunstenland? Onder de (aan de trekken opgehangen) sterren dansen. Na Meg Stuarts Built to lastzonnedans‘ van Claire Croizé pakt ook Marc Vanrunxt in Zeit uit met een stel boven de naakte dansvloer kringelende planeten., Dimitri Leues Wiejoow en de ‘

Vanrunxt vuurt zijn dansers – Eva Kamala Rodenburg en Igor Shyshko – aan met een soundscape (het gelijknamige album van Tangerine Dream) waarin je helikopters, ruimteschepen, heksen, de zondvloed, Kraftwerkinvloeden en dies meer meent te ontwaren. Die muziek stuwt het duet letterlijk vooruit én maakt de choreografie tot een tranceachtige belevenis. Voor de dansers én de toeschouwers. Zeit vat het verstrekken van de tijd in ruimte. Zo abstract als het klinkt, zo helder wordt het geënsceneerd door Vanrunxt en scenograaf / beeldend kunstenaar Koenraad Dedobbeleer.

Absoluut hoogtepunt is de nachtzwarte apotheose (waarin een zonsverduistering wordt nagebootst). Absoluut minpunt is het moment waarop Vanrunxt zijn dansers geheel onnodig tekst laat debiteren. Dat lukt hen niet. Wegens geen stembereik, povere intonatie en geen projectie van de zinnen naar het publiek.

Ondanks dit verbale dipje is Zeit een verrassende creatie. Precies omdat Vanrunxt met een minimum aan licht en aan dansbewegingen een ‘dansverhaal’ vertelt dat rijk en prikkelend is. Hij koketteert daarbij niet met virtuoze bewegingen maar focust op het virtuoos monteren van de bewegende lichamen in de ruimte. Dat die combinatie van repetitieve bewegingen en een extreem sober decor niet resulteert in een oeverloos saai dansstuk, is evengoed te danken aan de elegantie van die dansers, de ingetogenheid van hun dansen en het speelse oogcontact dat ze constant maken.

Vanrunxts Zeit oogt als een zee van dansbewegingen. Die golven van deels terugkerende danspatronen – gestimuleerd door de muziek, het licht én de aantrekkingskracht tussen beide dansers – vertellen een van de oudste verhalen: dat van de mens die al wiegend op en vechtend tegen de natuurkrachten zijn eigen weg gaat en op die weg een zielsverwant ontmoet.

Smaakmaker:

ZEIT by Marc Vanrunxt from Kunst/Werk on Vimeo.

Els Van Steenberghe

Meer info: www.kunst-werk.be