Zangeres Natalie Prass trekt haar conclusies: ‘Blijkbaar houden Amerikanen niet van vrouwen’

© .
Jonas Boel
Jonas Boel Jonas Boel is medewerker van Knack Focus

De tweede plaat van Natalie Prass heeft wat langer op zich laten wachten dan gepland, maar daar heeft de singer-songwriter uit Richmond, Virginia, een goede reden voor. ‘Toen Trump werd verkozen, begon ik mijn eigen bestaan in vraag te stellen.’

Twee jaar geleden stond Natalie Prass te popelen om haar tweede album op te nemen. De songs waren geschreven, de band stond klaar, de studio was geboekt. En toen werd Donald Trump verkozen. Zoals wel meer artiesten zag Natalie Prass het even niet meer zitten. ‘Alles stortte ineen’, vertelt ze in de bar van een Brussels hotel. ‘Ik voelde me totaal hopeloos, werd depressief en heb dagen aan een stuk gehuild. Verlamd door de duisternis. Het was echt erg. Zo erg dat mijn vriendje op het punt stond met me te breken. Hij dacht dat ik mijn verstand aan het verliezen was. Ik ben gevoelig en vrij introvert, en het absurde feit dat Trump verkozen werd, zorgde ervoor dat ik zowat mijn hele bestaan in vraag begon te stellen. Dat begreep hij niet zo goed.’

Blijkbaar houden Amerikanen niet van vrouwen, luisteren ze niet graag naar vrouwen en willen ze geen vrouw aan het hoofd van hun land.

Begreep je zelf waarom de verkiezingsuitslag je zo hard raakte?

Natalie Prass: Het sneed gewoon heel diep. Kijk, ik ben actief in een door mannen gedomineerde wereld. Ik moest al heel vroeg leren om een van de jongens te zijn. Gewoon, om te overleven in het wereldje, om vooruit te raken. Het gevolg was dat ik nooit echt girlie genoeg was, en ook niet boyish genoeg. Dat Trump president van mijn land werd, deed me opnieuw nadenken over wat het betekent om vrouw te zijn in Amerika. Vooral het verlies van Hillary was een gigantische klap. Blijkbaar houden mijn landgenoten niet van vrouwen, luisteren ze niet graag naar vrouwen en willen ze geen vrouw aan het hoofd van hun land. Elke ervaring die ik als vrouw had gehad, werd eind 2016 plots overhoop gehaald. Heel frustrerend.

Zo frustrerend dat je de plaat uitstelde en nieuwe songs begon te schrijven.

Prass: Inderdaad. Ik wil niet zomaar een plaat uitbrengen, ik wil ook iets vertellen. En ik had nood aan een paar hymnes, verdorie! Toen ik zo diep zat, was gospel de enige muziek die me nog raakte. Waar ik woon, in Richmond, is er een platenwinkel, Barky’s, die al zestig jaar gespecialiseerd is in gospel. Ze hebben me daar vaak gezien. (lacht) Ik ben totaal niet religieus, maar gospel gaat niet enkel over God. Het gaat vaak over het leven van alledag, over hoop en over doorzetten. Als ik daar behoefte aan had, dan anderen ook, dacht ik. Dus heb ik de helft van de songs geschrapt en nieuwe geschreven.

Songs als het r&b-achtige Sisters. Het kan niet anders of die is beïnvloed door de vrouwenmarsen in de VS.

Prass: Absoluut. Ik wilde geen kwade of trieste shit zingen, met vingers wijzen of bitter klinken. De beste protestsongs zijn energieke, verheffende songs.

Bij Oh My moet ik aan Prince denken. Vorig jaar creëerde Pantone een paarstint te zijner nagedachtenis, Love Symbol #2. Wat zou jouw Pantonekleur zijn?

Prass: Roze, zonder twijfel. Dat heeft men lang als een lieflijk, flauw kleur afgeschilderd, maar ik heb altijd graag roze kleren gedragen – I used to get so much shit for wearing pink!(lacht) Nu mag roze, het is, mede dankzij de pussy hats op de vrouwenmarsen, zelfs een symbool van kracht geworden. Eindelijk, want voor mij is het dat altijd geweest. Roze is de meest controversiële kleur, toch? Ik ben het beginnen te dragen zodra ik het woord ‘feminist’ leerde kennen, op de middelbare school. Het was en is mijn manier om te rebelleren. Punkers waren ook fan van roze.

Natalie Prass

Geboren op 15 maart 1986 in Cleveland, Ohio.

Woont in Richmond, Virginia.

Zingt en speelt gitaar.

Debuteert in 2015. De plaat wordt opgenomen in de Spacebomb Studios van producer Matthew E. White.

Wordt vergeleken met Dusty Springfield, Dolly Parton, Joni Mitchell en Sharon Van Etten.

Covert Simon & Garfunkel, Anita Baker en Grimes op de ep Side by Side (2015).

Speelt Karen Carpenter van The Carpenters in een aflevering van de HBO-reeks Vinyl. ‘Ik hoor al mijn hele leven dat ik op haar lijk’, zegt ze daarover.

Punk hoor ik niet op The Future and the Past, wel veel pop en r&b uit de jaren tachtig en negentig. De muziek van jouw jeugd?

Prass: De muziek van mijn jeugd en van de plaats waar ik opgegroeid ben: Virginia Beach. Pharrell Williams komt ervandaan, net als Timbaland en Missy Elliott. Dat is de vibe en de muziek waar ik mee opgegroeid ben, terwijl mijn oudere zussen naar Janet en Michael Jackson luisterden. En het is nog steeds de muziek waar ik thuis voornamelijk naar luister. Vraag maar aan mijn vriendje, ik heb zijn hele Spotify-algoritme naar de vaantjes geholpen! (lacht)

Op je Instagram zag ik dat je twee maand geleden een verjaardagstaart met een afbeelding van Chaka Khan gekregen hebt. Zo’n grote fan?

Prass: Dat was een cadeautje van mijn platenfirma. En ik ben vast en zeker fan, maar nu ook niet overdreven. Ze is geen Dionne Warwick, of Diana Ross.

Dionne Warwick, ja?

Prass: Ja! Ik heb iets met die familie. Ze is de tante van Whitney Houston, haar zus Dee Dee was ook een fantastische zangeres en haar moeder was een grote naam in de gospel. Ik voel me op een of andere manier verbonden met Dionne Warwick. Ze hoorde een beetje overal en nergens bij. Maar ze had stijl, présence en zong de meest complexe liedjes alsof het niets was. Al die meesterlijke songs van Burt Bacharach waren haar op het lijf geschreven. Straffe madam.

En nog een voordeel: je vindt haar platen voor een prikje in de bakken op de rommelmarkt.

Prass:(lacht) Klopt! Ik heb al een hele doos vol, maar er kunnen er nog altijd bij.

The Future and the Past

Uit vanaf 1/6 via ATO Records.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content