Wannes Cappelle en Broeder Dieleman verzorgen een geslaagde derby der Lage Landen

© AB

Voor wie het zich mocht afvragen: met de Noord-Zuiddialoog zit het wel snor. Dat bleek althans in het ABSalon, waar de Vlaming Wannes Cappelle en de Nederlander Broeder Dieleman de handen in elkaar sloegen met het oog op een nieuw liedjes- en verhalenprogramma.

DA GIG: Wannes Cappelle en Broeder Dieleman in het ABSalon, Brussel op 21/9.

IN EEN ZIN: De sfeer was even informeel als intiem en het optreden illustreerde vooral het spontane, ongedwongen karakter van de samenwerking.

HOOGTEPUNTEN: Bouwt ip mie; Gloria, Arme Jezus

DIEPTEPUNTEN: geen.

QUOTE van Broeder Dieleman: ‘We zijn een beetje zenuwachtig. Ik kan jullie nochtans vertellen dat we ons vanavond niet aan kwaadsprekerij zullen bezondigen.’

‘Zonder gêne ga ik zingen / Alsof het de laatste keer is / Omdat het leven toch zo teer is’, luidden de sleutelzinnen van het openingslied. En daarmee was de toon meteen gezet voor een bijzondere avond met Wannes Cappelle en Broeder Dieleman.

De twee singer-songwriters vonden elkaar als onderdeel van GrensGeluid, een initiatief van het Motel Mozaïque Festival, het Vlaamse Cultuurhuis De Brakke Grond en de AB. De bedoeling is muzikanten van boven en onder de Moerdijk te verenigen. Dat leidde in het verleden al tot geslaagde samenwerkingsprojecten van Spinvis met Mauro Pawlowski, Maarten Vos met Gregory Frateur en Typhoon met Jef Neve.

Ook Wannes Cappelle en Broeder Dieleman zaten duidelijk op dezelfde golflengte. De eerste, bekend van de groep Het Zesde Metaal, is er de jongste jaren in geslaagd enkele wereldsongs te schrijven door zich van de West-Vlaamse streektaal te bedienen. Eén ervan, het door de tragische levensloop van wielrenner Frank Vandenbroucke geïnspireerde Ploegsteert, prijkte vorige week nog op de eerste plaats van de Lage Landenlijst van Radio 1. Calais, de vierde cd van Het Zesde, werd bekroond met een MIA.

Onthaasting

De nieuwe Vlaamse volksheld kreeg gezelschap van de uit Zeeuws-Vlaanderen overgewaaide Broeder Dieleman, die zich ook al bedient van zijn dialect. Doorgaans zingt hij over zijn familie, het weidse landschap dat hem omringt en de figuren die zijn omgeving bevolken. Eén en ander leidt tot verstilde, introspectieve liedjes die in het teken staan van tijdloosheid en onthaasting.

De set in de AB bestond uit liedjes die Wannes Cappelle en Broeder Dieleman speciaal voor de gelegenheid uit hun pen hadden geschud, maar ze brachten ook nummers van elkaar. De sfeer was even informeel als intiem: de heren speelden zonder versterking en met de zaallichten aan om de afstand tussen artiesten en publiek zo klein mogelijk te houden.

De songs stonden in het teken van een overkoepelend thema, ‘maar het concept is dat we het niet verklappen’, aldus Dieleman, die Willem Vermandere de beste singer-songwriter van het Nederlandse taalgebied noemde en zijn stelling illustreerde met een mooie vertolking van diens Arme Jezus. Hij bewerkte daarbij zijn banjo met een strijkstok, terwijl Cappelle aan de piano plaatsnam. Bouwt ip mie kwam uit het reguliere repertoire van Het Zesde Metaal, Gloria uit dat van de Broeder.

De twee artiesten, die elkaar voortdurend goedmoedig jenden, schreven ook een liedje over hun respectieve vaders (opvallende regel: ‘Wie niet kan tegenspreken is niet vrij’) en vertelden tussendoor geestige anekdotes, waarmee ze de lachers moeiteloos op hun hand kregen.

Ongedwongen

Nieuwe nummers, zoals Gij zijt verheven boven alle vrouwen of het ‘meezingmoment’Onze Lieve Vrouwe van de polder gaven aan hoe Wannes Cappelle en Broeder Dieleman klonken als ze hun beider idiomen lieten samenvallen. Zelfs hun dialecten bleken zo dicht bij elkaar te liggen dat ze combineren geen probleem was.

De set werd, na een klein uur, al afgerond met ”t Is aan u om te geven, een lied dat beide heren pas enkele uren eerder hadden geschreven in dezelfde ruimte als die waarin het nu werd uitgevoerd. Het zei iets over het spontane, ongedwongen karakter van hun samenwerking.

Het werd een onderhoudende avond, al was het duidelijk dat de show nog moet groeien en er hier en daar nog wat schaafwerk te verrichten valt. Geen idee of we nu een avant-première dan wel een kleinschalige try-out hadden meegemaakt. Zeker is dat Wannes Cappelle en Broeder Dieleman van plan zijn de vrucht van hun alliantie op cd te vereeuwigen en dat ze er, geholpen door een cellist, in het voorjaar van 2019 uitgebreid mee door Vlaanderen en Nederland zullen gaan toeren. Eén ding kunnen we u nú al vertellen: het wordt het wachten zeker waard.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content