Vier minder bekende redenen waarom Elvis Presley The King is

© /
Geert Zagers
Geert Zagers Journalist bij Knack Focus

Veertig jaar geleden, op 16 augustus 1977, stierf Elvis Presley op zijn plee in Graceland. Omdat wij niet eens gaan proberen u nog iets zinnigs over De Koning bij te brengen: vier bizarre Elvisverhalen die u nog niet kende.

1. Hij overleefde een tornado

Een denkoefening: hoe zou de wereld er hebben uitgezien zónder Elvis Presley? In 1936, toen Elvis Presley één jaar was, raasde een tornado van het type F5 – de ergste soort: catastrofale schade met windsnelheden tussen 419 en 512 kilometer per uur – door Tupelo, Mississippi, de geboortestad van Elvis Presley. 233 mensen kwamen om het leven en 700 raakten gewond, waarmee het de vierde dodelijkste tornado uit de Amerikaanse geschiedenis is. De foto’s van Tupelo na de orkaan die u op het internet vindt, zien eruit alsof Michael Bay er net een film heeft opgenomen.

Baby Elvis kwam ongedeerd uit de tornado.

Geen schrammetje.

Die openingsscène van Unbreakable, waarin Bruce Willis een treinramp overleeft? Exact het beeld dat wij nu in ons hoofd hebben. Meest epische bijnadoodervaring van een rock-‘n-rollster. Nu ja, tweede meest epische bijnadoodervaring. Op nummer één staat die keer dat Johnny Cash het gevecht aanging met een struisvogel, dat grandioos verloor en met opengereten buik dood dreigde te bloeden. Maar daar komen we een andere keer wel eens op terug. Beloofd.

Echt waar: een struisvogel.

En nu we toch bezig zijn met denkoefeningen: hoe had de wereld eruitgezien als er twee Elvis Presleys waren geweest? Niet zo algemeen geweten, namelijk: Elvis Presley had een halfuur oudere tweelingbroer, Jesse Garon, die bij de geboorte overleed. ‘Als een tweeling sterft, krijgt de ander de krachten van hen alletwee’, zou zijn moeder later tegen hem zeggen.

Serieus: Mozes had minder intrigerende verhalen over zijn kindertijd.

Vier minder bekende redenen waarom Elvis Presley The King is
© /

2. Hij was stiekem een superheld

Niet helemaal toevallig, die Unbreakable-referentie: er zat namelijk wel wat superheld in Elvis Presley. Als prille tiener groeide hij op met de Fawcett Comics, en dan vooral die van Captain Marvel Jr., voor wie hij een bijzondere fascinatie koesterde. Op zich niet de meest coole stripfiguur: Captain Marvel Jr. was de jeugdige protegé van Captain Marvel, die op zijn beurt dan weer een rip-off van Superman was.

Vanaf de jaren 70 deed Elvis al eens rare dingen. Duizend mijl vliegen om in Denver een uitgehold brood met pindakaas, druivenconfituur en een halve kilo spek te eten en meteen weer terugvliegen, bijvoorbeeld.

Niettemin schudde Elvis nooit helemaal zijn obsessie voor Captain Marvel Jr. van zich af. Meer zelfs: hij baseerde er zijn unieke podiumlook op. Die krul over zijn voorhoofd? Een knipoog naar Marvel Jr. Het zwarte, gewaxte kapsel in zijn geheel? Afgekeken van de kleine Cap – Presleys natuurlijke haarkleur was bruin. Dat bliksemschichtlogo dat zijn privéjet, de muren van Graceland en zijn juwelen sierde? Jazeker, exact dezelfde bliksemschicht als op de spandex van Captain Marvel Jr.

Eén conclusie: Elvis was een superheld in het diepst van zijn gedachten. Zegt ook meteen iets over waarom hij op het podium al eens een martial move maakte – Elvis had een zwarte gordel karate.

‘Nou nou, dat is wel een beetje dunnetjes qua link’, horen wij u denken. ‘Een krulletje en een logo: qua bewijs is dat behoorlijk mager.’

Daar hebt u gelijk in.

Het is uiteindelijk niet alsof Elvis Presley in een bepaalde periode in zijn leven een iconische jumpsuit, een korte cape en een brede buikriem is beginnen te dragen.

Wat exact de outfit van Captain Marvel Jr. zou zijn.

Shazam!

Vier minder bekende redenen waarom Elvis Presley The King is
© /

3. Hij was een federaal undercoveragent

Een verhaal dat zo bizar is dat we het niet zouden geloven, mocht er geen brief, een foto en een geluidsopname van bestaan – en een film, getiteld Elvis & Nixon, met Kevin Spacey in een hoofdrol.

Vanaf de jaren 70, toen de barbituraten aardig wat van zijn leven controleerden, deed Elvis al eens rare dingen. Duizend mijl vliegen om in Denver een uitgehold brood met pindakaas, druivenconfituur en een halve kilo spek te eten en meteen weer terugvliegen, bijvoorbeeld.

Maar zijn bizarste vlucht was er eentje in 1970. Rond die tijd was Elvis een verwoed verzamelaar van politiebadges geworden. Het ontbrekende stuk in zijn collectie: een badge van het federale Bureau of Narcotics and Dangerous Drugs.

Presley ging in losgeknoopt wit hemd, gouden riem en leeuwenkophanger naar het Witte Huis en gaf Nixon een persoonlijk cadeau – een verchroomde Colt .45.

In een poging die vast te krijgen nam hij het vliegtuig naar Washington. Onderweg schreef hij een brief aan president Nixon, waarin hij voorstelde tot Federal Agent at Large te worden benoemd. ‘De drugcultuur, de hippie-elementen, de Black Panthers, etc. beschouwen mij niet als hun vijand.’ Meer zelfs: gezien zijn ‘grondige studie van druggebruik’ achtte hij zichzelf uitermate geschikt als undercovernarcotica-agent.

Hij overhandigde de brief aan het Witte Huis en twee uur later belden Nixons adviseurs – duidelijk in een geinige bui – hem in zijn hotel met de mededeling dat hij zijn brief mocht komen toelichten. Presley ging in losgeknoopt wit hemd, gouden riem en leeuwenkophanger naar het Witte Huis en gaf Nixon een persoonlijk cadeau – een verchroomde Colt .45. Nixon schonk hem de badge die hij zo graag wilde en benoemde hem tot Federal Agent at Large, waardoor hij ‘door het Bureau geautoriseerd was de taken te volbrengen die consistent waren met zijn functie als adviseur’. Nogmaals: daar bestaat een foto van. En een geluidsopname. En een film met Kevin Spacey. Bizarste Elvisverhaal ooit.

Vier minder bekende redenen waarom Elvis Presley The King is
© /

4. Hij kreeg de slechtste plaat ooit in de charts

We kunnen het uiteraard niet over Elvis hebben zonder zijn muzikale erfenis te bespreken. Having Fun with Elvis on Stage bijvoorbeeld, een liveplaat uit 1974. Misschien wel de vreemdste rock-‘n-rollplaat ooit gemaakt. Waarschijnlijk de slechtste. En zeker de meest opportunistische.

U moet weten: om nog meer munt te slaan uit Elvis’ tours wilde zijn manager Colonel Parker een liveplaat om in de merchandisingstand te verkopen. Enig probleem: RCA had alle rechten op Elvis’ songs, wat maakte dat de Colonel zou moeten betalen om de muziek te gebruiken.

Het goede nieuws voor hem was dat er genoeg livemateriaal voorhanden was om alsnog een plaat mee te vullen. Het slechte nieuws voor ons is dat dat materiaal uitsluitend bestond uit het gemompel waarmee Elvis de pauzes tussen de nummers vulde.

Waar we naartoe willen: er staat geen enkele noot muziek op Having Fun with Elvis on Stage. In plaats daarvan krijgt u zevenendertig minuten lang een pijnlijk ongrappige Elvis te horen die voortdurend ‘well…’ zegt en op niets slaande uitspraken doet als ‘I’m the NBC peacock’ en ‘You ain’t nothing but an… aardvark’. Het beste stuk is wanneer hij ‘I’d like to do a medley of some of my biggest records for you’ zegt.

Er volgt geen medley.

Door de vakpers omschreven als ‘getuige zijn van hoe een autowrak opgevoerd wordt in een circusfreakshow’ ging de plaat de geschiedenis in als de slechtste rock-‘n-roll plaat aller tijden. Zelfs Elvis schaamde zich dat de plaat ooit was verkocht en liet ze uit de handel halen. Alleen: tegen dan stond Having Fun with Elvis on Stage – mét sticker ‘A Talking Album Only’ – al op negen in de Amerikaanse countrycharts.

Eet dat, Taylor Swift en je single van acht seconden stilte. Elvis blijft de enige koning van de rock-‘n-roll.

Vier minder bekende redenen waarom Elvis Presley The King is
© /

Dit artikel verscheen op 7 januari 2015 in Knack Focus.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content