Top Werchter: The Specials

‘Zanger Terry Hall – de man die nooit lacht – slofte weliswaar rokend over het podium met een air van wees-maar-al-blij-dat-ik-al-mijn-teksten-nog-ken, maar zelfs dat kon de pret niet bederven.’ (Rock Werchter dag 2: The Specials)

Rock Werchter dag 2: The SpecialsThe Specials speelden al hun hits (behalve ‘Ghosttown’) en zorgden ervoor dat festivalblogger Geert Zagers zijn collega Kurt Blondeel ter kalmering even écht in het gezicht moest slaan.

Een skaritme, dat werkt altijd. Dat weten ze zelfs op Vlaams Belangfeestjes opgezet ter spijzing van de kas van Alexandra Colen.
Tussen ‘Do The Dog ‘ en uitsmijter ‘Enjoy Yourself’ liet de inmiddels behoorlijk buikige 2-Tone-bende uit Coventry weinig steken vallen. Maar daar hadden ze met onweerstaanbare dansdeunen als ‘Gangsters’, ‘Monkey Man’ (een Toots & The Maytals-original), ‘Rat Race’, het overbekende ‘Message To You, Rudy’ en ‘Night Klub’ natuurlijk al héél wat moeite voor moeten doen.

Hoewel. Zanger Terry Hall liet waarlijk geen seconde onbenut om te laten merken dat hij op voorhand voor de keuze was gesteld: óf weer gaan toeren met de groep die hij indertijd vol walging had verlaten – in de kleedkamer van ‘Top Of The Pops’, no less -, óf zijn hele gebit laten vervangen door een tandarts op rust met hepatolenticulaire degeneratie (maar u mag ook ’trillende handen’ zeggen).

We weten wel: dit is de man die nóóit lacht. Maar kom, duidelijk goed gaar over het podium sloffen met een sigaret in de hand, daarbij een air cultiverend van ‘wees maar al blij dat ik tenminste al mijn teksten nog ken’: da’s het wel héél bruin bakken, vonden ook àlle tv-koks die hier rondliepen. Maar lieten wij dat eigenlijk echt aan ons hart komen? Maakt u een grapje! Dit waren The Specials! Ze werken trouwens aan een nieuwe plaat! Dat moet wat geven!

Kurt Blondeel