Tobi Neumann: Berliner aus Wien

Tobi Neumann, de uit Oostenrijk ingeweken Berliner, rijgt zaterdag de hipste plaatjes aan elkaar op het Berlinaire Festival in de Gentse Vooruit. Maar wat is nu zo speciaal aan die Berlijnse muziekscene?

Tobi, je bent geboren in Wenen, Oostenrijk, en kwam pas op latere leeftijd voor het eerst naar Berlijn. Wat waren je eerste indrukken?
Tobi Neumann: ‘Ik was, samen met een vriend, op zoek naar de Nina Hagen Band in West-Duitsland. We vonden dat fantastisch, toen. Ik was net 18 geworden en was voor het eerst op reis zonder mijn ouders. Maar het duurde nog tot 2001 vooraleer ik effectief in Berlijn kwam wonen.’

In de tien jaar dat je in Berlijn woont is de stad veranderd en geëvolueerd. Wat is er precies zo anders? Neumann: ‘Het was altijd wel al interessante stad. Al is het de laatste jaren heel wat internationaler geworden. De aandacht voor Berlijn is sterk gegroeid, de laatste zes à zeven jaar. Veel van de feestjes waar we jaren geleden regelmatig naartoe gingen bestaan nog steeds en werden zelfs legendarisch in de hele wereld. Net daarom komen mensen van overal naar hier afgezakt. Hele vliegtuigen gevuld met mensen die de Bar25 bezoeken of naar een feestje in de Panorma Bar gaan, landen hier. Het hele gebeuren heeft een andere dimensie aangenomen. Maar tien, vijftien jaar geleden was Berlijn toch even spannend en interessant.’

Het clubtourisme is ondertussen wat uit de hand gelopen en de clubs zitten vol van mensen uit alle uithoeken van de wereld. Brengt dat problemen met zich mee? Neumann: ‘Nee, dat denk ik niet. Ik heb er toch absoluut geen probleem mee. Wij leven ervan, door hen hebben we werk. Herinner je je nog de weekenden nadat de IJslandse vulkaan was uitgebarsten? Toen zat er niet zoveel volk in de clubs en we konden niet leven van enkel Berlijnse bezoekers. In Berlijn is de keuze voor feestjes zodanig groot dat mensen zorgvuldig uitkiezen waar ze heen gaan. En de toeristen die hierheen komen, of beter nog: de gasten, ontdekken op die manier onze cultuur. Dat is fantastisch.’

Wat is er dan zo speciaal aan Berlijn? Neumann: ‘Je kan het met geen enkele andere stad vergelijken. Er is een veel vrijere aanpak wat betreft het nachtleven dan elders. Ik hoop dat het nog lang zo blijft.’

We keren even terug naar je jeugd. Welke muziek werd er bij je thuis afgespeeld? Welke muziek inspireerde je? Neumann: ‘Ik groeide op met klassieke muziek. Maar na verloop van tijd raakte ik in de ban van de popmuziek. Toen ik zestien was had ik me door heel wat lagen van de muziek gewerkt. The Beatles, Status Quo, Kiss, popmuziek. Ja, ik had een brede muzieksmaak. Muziek vergezelde me altijd en wist me steeds weer te raken. Maar wat ik me vooral herinner van muziek was de klassieke muziek. Mozart, om specifiek te zijn.’

Welke artiesten in Berlijn inspireren je?

Neumann: ‘De kunstenaar Thomas Neumann. Ik heb zelfs net een schilderij van ‘m gekocht. In de muziek is dat Onür Ozer. Maar ook de mannen van Visio Quest maken goeie dingen, Dinky maakt fantastische muziek, Ricardo doet altijd goed werk en Onur Ozer, zoals ik zei, maakt fantastische grooves. Mijn eigen inspiratie haal ik uit de platenwinkel en wanneer ik op zoek ga naar nieuwe dingen. Het houdt nooit op. Maar de laatste tijd haal ik heel wat informatie uit de beeldende kunst. Ik hou ervan om tentoonstellingen te bezoeken. En wanneer ik ergens in de wereld een set speel, probeer ik daarna niet meteen de eerste vlucht terug naar huis te nemen maar probeer ik tijd vrij te maken om ginds ook musea te bezoeken.’

Berlinaire
(Vertaald en bewerkt door Pieter Devriese)