Deze naar de VS verkaste Denen kwamen misschien niet met grote verrassingen op de proppen, maar hun geactualiseerde retropop blijft, tot nader order, onweerstaanbaar.
PLUS: Op gevaar af dat u ons kierewiet verklaart: wij hebben al ruim tien jaar een zwak voor The Raveonettes, één van de eerste Deense exportproducten die ook op andere continenten gretig werden geconsumeerd. Gitarist Sune Rose Wagner en bassiste Sharin Foo maken iets wat je, gemakshalve, als Nilfiskpop zou kunnen omschrijven.
Hun muziek zit vol verwijzingen naar de girl groups en de Phil Spectorproducties uit de jaren zestig, maar die kwikzilveren popmelodieën laten ze vervolgens overwoekeren door de noisy stofzuigersound van bands als The Velvet Underground en The Jesus & Mary Chain.
Live liet het in fijne samenzang gespecialiseerde duo zich enkel bijstaan door een drummer en voor u ‘parallellogram’ kon zeggen deed het een gulle graai in zijn jaarlijks aangroeiende collectie hits- en semi-hits. The Raveonettes schoten met scherp middels ‘Attack of the Ghost Riders’ (uit hun allereerste EP) om er vervolgens catchy popparels zoals ‘She Owns the Streets’ en ‘The Enemy’ (uit hun jongste cd ‘Observator’) of oudere nummers als ‘Sleep Walking’, ‘Heart of Stone’, ‘Love in A Trash Can’ en ‘Aly, Walk With Me’ achteraan te sturen.
Occasioneel ruilde de cool ogende Sharin Foo haar bas voor een gitaar en goochelde ze met feedback als een illusionist met gevleugelde ratten. Grappig trouwens hoe The Raveonettes erin slaagden een boodschap type ‘Boys Who Rape Should All Be Destroyed’ te verpakken in een wijsje dat één en al onschuld suggereerde. Niet dat deze naar de VS verkaste Denen met grote verrassingen op de proppen kwamen, maar hun geactualiseerde retropop blijft, tot nader order, onweerstaanbaar.
MIN: Op hun jongste plaat deden the Raveonettes nog hun uiterste best om hun muzikale palet te verbreden. Live gingen hun songs na verloop van tijd echter een beetje uniform klinken. Net geen vier sterren dus.
HOOGTEPUNTEN: ‘Attack of the Ghost Riders’, ‘Heart of Stone’, ‘Love in A Trashcan’…
QUOTE: Driewerf helaas: deze Denen waren al net zo zwijgzaam als Sarah Lund na de zoveelste uitbrander van haar baas.
Dirk Steenhaut
