(13u40, Klub C) Het optreden van de Kortrijkenaren was een uitstekend begin van de dag: af en toe hartig, lekker zoet en licht verteerbaar.
PLUS: De muziek van de Belgische kinderen van Beach House was gelaagd, zomers en ontdaan van zijn scherpe randjes. De groep opende met ‘Gold’, dat met zijn klotsende drums en engelachtige zanglijn, de perfecte eye-opener werd. Onder leiding van de zangeres Stefanie Callebaut, die zich al een zwarte mamba achter haar keyboard bewoog, werkte het trio een evenwichtige en constante set af. Toppers waren het euforische ‘Graffiti’ en ‘Midnight Hour’, dat het publiek naar plaatsen bracht, waar deze tropische temperatuur thuishoort.
MIN: De groep verliest zijn kracht als het de dramatische richting opgaat en flirt met momenten zelfs met de pathetiek. De knieval van Callebaut tijdens ‘Strange Fruit’ rook iets te veel naar een musicalfinale en de outro van ‘Pearls’ leek ontsnapt uit een stoute droom van Freddie Mercury.
HOOGTEPUNTEN: ‘Gold’, ‘Grafitti’ en ‘Midnight Hour’
QUOTE: “Het is hier fucking warm. Mensen, als je op ooit op Werchter speelt, vergeet dan zeker je outfit niet, anders sta je er zo bij.” (verwijzend naar haar eigen outfit: een zwarte, dunne coltrui en een zwarte bootyshorts)
SETLIST: Gold / Arche / The Discovery / Grafitti / Strange Fruit / Midnight Hour / Pearls / Black Video / The Future
