(17u05, Klub C) Het Britse electrocollectief mocht de hitte in de Klub C nog wat opvoeren, maar nam te veel omwegen om er echt een sauna van te maken.
PLUS: Rudimental is een electroband in de mechanische zin van het woord. 2 keyboardspelers, een drummer, een gitarist, een trompettist, 3 zangers en een mc/keyboardspeler. Dergelijke mankracht zorgde voor ongelooflijke walls of sounds tijdens de drum ’n basstitels van de band. ‘Not Giving in’, ‘Waiting All Night’ en uiteraard ‘Feel The Love’, ze bliezen je bijna de tent uit.
Een aangenaam verrassing: het bezoek aan Jamaïca tijdens ‘Solo’. Ingezet door – verrassing – een solo van de trompettist en opgepikt door heerlijk, relaxed reggeabeatje. Een broodnodig en verfrissend rustmoment in de show.
MIN: Veelzijdigheid is een deugd, maar ook een vloek. De pogingen van Rudimental om al hun facetten te laten zien waren slecht getimed en kwalitatief niet sterk genoeg om de vaart erin te houden.
Het starttrio kreeg de motor niet aan de praat, met als dieptepunt ‘Free’, wat het midden hield tussen een ballad en een twaalf in een dozijn popnummer. Nog zo een miskleun was ‘Spoons’, het buitenechtelijke kind tussen Disclosure en Sam Harris, dat bij de,geboorte stante pede werd gecastreerd.
HOOGTEPUNTEN: ‘Waiting All Night’, ‘Solo’ en ‘Feel The Love’
QUOTE: “I’ve got a confession to make: i love to spooon!”, dixit de mc/amateur bodybuilder
