Rock Werchter – dag 1: The Black Angels (**) verdrinken in feedback

© Koen Keppens

(15u40, The Barn) De psychedelische rock van The Black Angels was meeslepend, maar de angel was er al snel uit.

PLUS:
The Black Angels zijn vernoemd naar een song van The Velvet Underground (‘The Black Angel’s Death Song’), ze fungeerden in het verleden als backingband voor Roky Erickson van wijlen 13th Floor Elevators – pioniers in de psychedelische rock – en ze schreven op een kleine tien jaar tijd vijf oerdegelijke platen bij elkaar.

Met andere woorden: dit viertal uit Texas, geleid door de bebaarde Mark Everett-lookalike Alex Maas, heeft smaak én ervaring. Op Rock Werchter vertaalde dat zich in een bij momenten meeslepend, door echoënde gitaren en vocalen gedomineerd luisterspektakel.

MIN:
De angel was er al snel uit bij The Black Angels. Halverwege de set begon de band een beetje te verdrinken in hun eigen feedback. Bovendien was er nauwelijks tot geen interactie met het publiek, dat er wat gehypnotiseerd bij stond. Ook wij konden er maar moeilijk onze aandacht bijhouden.

HOOGTEPUNT: ‘Telephone’, de beste poging tot enige publieke respons.

QUOTE: Er werden welgeteld twee thank you’s het publiek in geslingerd.

Michael Ilegems

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content