Liefhebbers van rootsy Amerikaanse folkrock à la Fleet Foxes of My Morning Jacket kwamen ook bij Lord Huron probleemloos aan hun trekken.
Liefhebbers van rootsy Amerikaanse folkrock à la Fleet Foxes of My Morning Jacket kwamen ook bij Lord Huron probleemloos aan hun trekken.
PLUS: Het kwintet uit Michigan, dat eerder dit jaar de fraaie cd ‘Lonesome Dreams’ op ons afstuurde, grossiert in catchy liedjes, versierd met Afrikaans geïnspireerde gitaarriedeltjes, meeslepende ritmen en mooi uitgebalanceerde, meerstemmige samenzang.
Daarmee greep Lord Huron het publiek al vanaf opener ‘Ends of the Earth’ stevig bij de lurven. Zanger en songschrijver Ben Schneider klinkt de ene keer als een eenzame coyote in de woestijn, het volgende als een uit de kluiten gewassen houthakker. Zelden iemand gehoord die zo sierlijk de middenweg weet te bewandelen tussen uitbundigheid en introvertie. Tegelijk situeert hij zijn songs in het onmetelijke decor van het Wilde Westen, waardoor hij zich opwerpt als een cineast-met-gitaar.
Tegelijk zitten er zoveel hooks in zijn songs dat die zich al na enkele beluisteringen in je geheugen vastklauwen. Dat was op Pukkelpop bijvoorbeeld het geval met ‘I Will Be Back One Day’, aan het publiek gepresenteerd in een kleurige geschenkverpakking met een grote rode strik errond. Tegelijk deed Lord Huron met ‘She Lit A Fire’ een gooi naar de prijs voor het smaakvolste kampvuurlied van het festival. U hebt het al begrepen: dit was een concert om gulzig van te snoepen. Dat tandbederf nemen we er met plezier bij.
MIN: Niks te minnen. Behalve dan dat het optreden van Lord Huron veel te snel voorbij waaide.
HOOGTEPUNT: ‘I Will Be back One Day’.
QUOTE van zanger Ben Schneider: “I hope you’re having fun”. De man hoefde zich volstrekt geen zorgen te maken.
Dirk Steenhaut
