Wij onthouden: de verstilde schoonheid van de eerder vermelde Laura, de kinderlijk blije blik van een dansense Khan tijdens Rest Your Head en het troostende applaus nadat Khan haar tekst vergat in Oh Yeah. Puik concert.
(19u25, Marquee)
PLUS
Natasha Khan stapte het podium op met een bloem in haar haar – een roze, meer specificiteit laat onze plantenkennis niet toe – en een geisha-achtig broekpakje dat Nicole niet had misstaan in 1973. Hugo trouwens ook niet, waarschijnlijk, maar dat terzijde. Terzake: als Khan in haar verkleedkoffer duikt, wil dat doorgaans één ding zeggen: ze is in een theatrale bui. Opener Lilies en een dik aangezet What’s A Girl To Do bevestigden die vermoedens. Weidse gebaren en smachtende blikken: Bat For Lashes zou een hele set lang de barok niet schuwen.
Het was waar we bij Bat For Lashes op plaat – en zeker The Haunted Man, haar laatste, het nochtans moeilijk mee hebben. De grens tussen drama en melodrama is dun bij Khan, maar live valt het geheel beter in elkaar – niet in het minst dankzij haar ontwapend enthousiasme op podium. Het lijkt namelijk uit één wereld te komen. Een donkere sprookjeswereld, ergens tussen David Lynch en Beestenbos is Boos. Nu eens synthpoppy in Daniel, dan weer een nazaat van Kate Bush in A Wall, dan weer minimalistisch met piano in publiekslieveling Laura, maar samen een mooi geheel.
Een paar memorabele momenten ook. Wij onthouden: de verstilde schoonheid van de eerder vermelde Laura, de kinderlijk blije blik van een dansense Khan tijdens Rest Your Head en het troostende applaus nadat Khan haar tekst vergat in Oh Yeah. Puik concert.
MIN
Dat ze de grens tussen drama en melodrama live beter bewandelt, wil niet zeggen dat ze niet af en toe niet uit de bocht gaat. Die vocale uithaal ‘Thank God I’m alive’ in Lilies? Had van ons niet gehoeven.
HOOGTEPUNT
Laura. Die smachtende blik! Die glazige ogen! We waren mee.
QUOTE
‘I’m sorry. I’m… Aaaaaaaaaaaaaargh!’ Natasha Khan vergeet, eenzaam achter de piano, haar tekst tijdens Oh Yeah. ‘Please forgive me.’ Die ogen kunnen wij moeilijk iets kwalijk nemen.
Geert Zagers
