Lokerse Feesten Dag 6: Ouwe Joe, jolige Bart

© Wouter Van Vaerenbergh

Op papier was het misschien niet de meest aantrekkelijke dag van de Lokerse feesten, maar dat liet een goedgevuld plein zich niet aan het hart komen. Peeters stak de boel in brand, Cocker ontroerde en Ozark Henry had moeite zijn voorgangers te overtreffen.

DA GIG: Bart Peeters, 20u00
IN EEN ZIN: Peeters blijkt op zijn eenenvijftigste nog steeds een springveer op XTC, enthousiast en trefzeker.
HOOGTEPUNTEN: ‘Hou je soms nog van mij’, ‘AAA’, ‘Ik hou van folk’
BESTE QUOTE: ‘Juij! (de vreugdekreet die monsieur Peeters na zowat elk nummer uitschreeuwde)
EN U? Kon met moeite uw glimlach onderdrukken bij het ervaren van zoveel muzikaal jolijt.

Dat Bart Peeters vaak onderschat wordt als muzikant, bleek gisteren nog maar eens op de Lokerse Feesten. Het plein liep maar met mondjesmaat vol. Onterecht als je het ons vraagt, want Peeters blinkt uit in wat hij doet. Op een zonovergoten plein slaagde de man er in de temperatuur nog enkele graden te laten stijgen, iets waar we later op de avond met gemengde gevoelens op zouden terugkijken.

Zo begon zijn set met het opzwepende ‘AAA’, een nummer waarvan de tekst bestaat uit niet veel meer dan de letter A. De eerste danspasjes, bescheiden weliswaar, uwentwege waren een feit. Na dat eerste nummer kwam Peeters ons vertellen dat het volgende nummer normaal ‘Singing In The Rain’ was, maar dat ze nu toch maar iets anders moesten spelen. Toegegeven, flauw mopje, maar de feelgoodfactor schoot wel de hoogte in. Ook ‘De ideale man’, aangekondigd met “Dit is een liedje over een uitgestorven diersoort”, en ‘Hou je soms nog van mij’ kregen de Grote Kaai aan het dansen.

Op het einde van zijn set slaagde Peeters erin om werkelijk heel het plein in lichterlaaie te zetten met een Nederlandstalige versie van ‘I’m In The Folk’ van zijn voormalige Radios. Ook ‘Ik heb een gevoel’, naar ‘I’ve got a feeling’ van The Black Eyed Peas trof raak, en overtuigde ons meer dan ooit dat Bart Peeters naast showbizzman ook een getalenteerd muzikant en entertainer is.

DA GIG: Joe Cocker, 21u45
IN EEN ZIN: Joe Cocker is op z’n zevenenzestigste verre van versleten, maar leek zelf bijster weinig plezier te maken in Lokeren.
HOOGTEPUNTEN: ‘Up Where We Belong’, ‘You Are So Beautiful’, De bassiste van Joe Cocker, wie erbij was beaamt: spectaculair specimen.
BESTE QUOTE: Meer dan een droge ‘Glad to be back in Belgium’ kregen we van Cocker niet te horen.
EN U? Werd wakker wanneer Cocker aan zijn reeks hits begon.

Omstreeks kwart voor tien klom gouwe ouwe Joe Cocker het podium op met ‘Hitchcock Railway’, om vervolgens een halfuur aan een stuk nummers te spelen zonder ook maar een woord te zeggen. Ook een eenvoudige glimlach leek er niet af te kunnen. Het publiek reageerde dan ook bijzonder lauw. Pas bij de inzet van ‘Up Where We Belong’ leek het plein te ontdooien. Vrienden vielen elkaar in de armen, koppeltjes keken elkaar verlangend aan, en het refrein werd door iedereen moeiteloos meegezongen. Het daaropvolgende ‘You Are So Beautiful’ deed mogelijk nog meer toeschouwers smelten. Ook Cocker leek zich iets meer op zijn gemak te voelen naarmate het publiek zich meer en meer roerde.

Eenmaal aan de hits begonnen, stopte het natuurlijk niet meer. We hoorden een sterke ‘N’oubliez Jamais’, een bluesversie van ‘Come Together’ van The Beatles, en een ietwat mager uitvallende versie van ’s werelds bekendste stripperlied ‘You Can Leave Your Hat On’. ‘Unchain My Heart’ en ‘With A Little Help From My Friends’ deden het eerste half uur moeiteloos vergeten. Ouwe rot Cocker is muzikaal nog steeds dezelfde als in zijn gloriejaren: de schorre stem, de moves, de occasionele schreeuw. Maar wij verwachten net iets meer enthousiasme.

DA GIG: Ozark Henry, 23u30
IN EEN ZIN: Piet Goddaer kreeg het publiek niet volledig van de grond, maar leverde muzikaal wel een behoorlijke prestatie af.
HOOGTEPUNTEN: ‘Godspeed’, ‘Sweet Instigator’, ‘This One’s For You’
BESTE QUOTE: Waar Joe Cocker bijzonder weinig te zeggen had, deed Ozark Henry dat nog eens dunnetjes over. Verder dan enkele “merci’s” kwam het niet.
EN U? Zong mee met de klassiekers en keek een beetje alle richtingen uit wanneer Ozark Henry aan minder bekend materiaal bezig was.

Mogen wij u op voorhand even melden dat we het een vreemde beslissing vinden om Ozark Henry als headliner te verkiezen boven Joe Cocker? Het plein leek ook iets minder gevuld nadat die laatste het podium verlaten had. Soit, ere wie ere toekomt, ook Ozark Henry was muzikaal dik in orde. Piet Goddaer en de zijnen openden hun optreden met het bijzonder mooie ‘Godspeed’. Wie aandachtig luisterde hoorde dat Goddaer bijzonder goed bij stem was. Na die sterke opener verviel de set een beetje in routine. Wel hoorden we een sterke ‘Intersexual’ en ‘These Days’ de revue passeren.

Verder klonk het allemaal -onze excuses- een beetje als één langgerekt nummer. Ook het ontbreken van bindteksten maakte het net dat tikkeltje minder genietbaar. Interactie is anno 2011 meer dan ooit een kwaliteit waarover elke artiest moet beschikken. We dachten even mijmerend terug aan Bart Peeters. ‘Sweet Instigator’ en zijn recentste hit ‘This One’s For You’ doorbraken de sleur en konden op veel bijval rekenen. Waardige afsluiters van een behoorlijk concert, maar geen memorabel einde aan de avond. Geef ons maar die ouwe vale Joe.

Laurens DeBlock

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content