Koopgids: PJ Harvey

Welke albums van Polly Jean Harvey moet elke zelfverklaarde muziekliefhebber absoluut in huis hebben? En welke zijn enkel voor extreme fans bestemd? Knack Focus maakt het onderscheid.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

1. For beginners: ‘Stories from the City, Stories from the Sea’ (2000) Waarschijnlijk de meest toegankelijke plaat uit Harveys oeuvre. Voor de echte fans verloochent Polly Jean hier misschien de zwartgalligheid die haar groot maakte. Voor nieuwkomers daarentegen glijden poprocknummers genre ‘Good Fortune’ en ‘One Line’ vlotjes binnen. Neemt u nu vooral niet aan dat elke zichzelf respecterende PJ Harvey-fan dit per definitie een zwakker album noemt. Met ‘Big Exit’ en ‘This is Love’ toont de queen of rock and roll immers waarom onderdanen haar zo hondstrouw zijn. ‘Stories from the City, Stories from the Sea’ is dus vooral mooier dan de rest van Harveys werk, minder duister en ontzettend dan wat loyale volgelingen van haar zijn gaan verwachten.



2. Must-haves: Must-have #1: ‘To Bring You My Love’ (1995) ‘To Bring You My Love’ betekende voor Polly Jean de grote doorbraak. Voor het eerst neemt ze een album op zonder enige invloed van Automatic Dlamini, een project waar ze als zeventienjarige mee kwam piepen (al zou ze doorheen haar carrière wel vaak blijven samenwerken met haar ex-collega’s, John Parish in het bijzonder). Met haast unaniem lovende kritieken en verkoopcijfers die ze sindsdien niet meer evenaarde hoort het album in het schrijn van elke muziekfreak. Rolling Stone, The New York Times, People en andere toonaangevende magazines verkozen ‘To Bring you My Love’ toentertijd tot het beste album van het jaar. En als er dan één nummer het beste moet zijn op het beste album van het jaar, dan mag dat ‘Down By the Water’ zijn. Velen zien in de tekst van dat nummer het bewijs dat Harvey ooit een dochter heeft verdronken (wat de zangeres overigens altijd ontkend heeft). Later zou ze met ‘When Under Ether’ opnieuw het thema abortus aanraken. Hebben we al gezegd dat ze soms voor zwaarmoedig wordt versleten?

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Must-have #2: ‘Let England Shake’ (2011) Over het recente ‘Let England Shake’ kunnen we kort zijn. Mike Williams van NME schreef: ‘Coppola mag de oorlogsfilm hebben. Ernest Hemingway krijgt de oorlogsroman. Polly Jean Harvey eist het oorlogsalbum op.’ Ze kreeg van NME een zeer, zeer zeldzame tien op tien. Het album klinkt voller, bombastischer dan wat we van Harvey gewoon zijn. Zo experimenteert ze veelvuldig met blazers en de autoharp. Elk nummer ademt op zijn manier oorlog uit, wat van ‘Let England Shake’ haar meest conceptuele album maakt. Als u nog niet overtuigd bent, kan u altijd de review van Vincent Byloo nog eens doorlezen, maar voel u vooral nu al verplicht om ‘Let England Shake’ minstens een keer te beluisteren.



Must-have #3: ‘A Woman a Man Walked By’ (2009) Een bijzonder geslaagde samenwerking met hartsvriend John Parish en een trademark PJ Harvey-album. Nu eens beangstigend (‘Leaving California’), dan weer agressief vuilbekkend (‘A Woman a Man Walked By’), maar altijd fascinerend. Het zijn kenmerken die Harvey doorheen haar carrière in haar huisstijl heeft opgenomen. ‘A Woman a Man Walked By’ is zowel voor trouwe luisteraars als groentjes een must-have, al zullen die laatsten wel bereid moeten zijn om een inspanning te leveren. Want buiten dan héél misschien ‘Black Hearted Love’ bevat het album geen enkel nummer dat nog maar naar gemakkelijke popmuziek ruikt.


3. Fans only: Fans only #1: ‘Dry’ (1992) Zoals dat wel eens gaat met debuutalbums weet ook Harvey bij het hare nog niet te doseren. ‘Dry’ is dan een zeer sterke en krachtige plaat, maar ook een ongecontroleerd projectiel. Harvey vertelde het zelf al eens aan Filter: ‘Dry was mijn eerste kans om een album de maken en ik dacht dat het de laatste zou zijn. Ik heb dus echt alles gegeven. Daardoor voelde het heel extreem aan.’ Extreem of niet, ‘Dress’ is tot op de dag van vandaag één van haar handelsmerken.



Fans only #2: ‘White Chalk’ (2007)
Misschien hoort ‘White Chalk’ nog meer thuis in de categorie ‘niet-fans’, simpelweg omdat het binnen haar oeuvre haast volledig alleen staat. Geen gitaren, geen harde rock, geen drums. Harvey doet het voor ‘White Chalk’ zo goed als uitsluitend met een piano en een harp. Ze zingt bovendien in een veel hoger register dan wat we van haar gewend zijn (en bovendien prijzen velen haar vooral voor haar diepe, lage stem). Wat de boer niet kent dat vreet hij niet, en dat is verdomd jammer. Want ook al zijn nummers als ‘The Devil’ en ‘The Mountain’ even wennen, anders is daarom niet minder goed. Vergeef haar daarom een enkele uitschuiver, zoals ‘Grow Grow Grow’ er een is.



Pieter Claes

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content