Waarom Arcade Fire de muziek van een generatie is (volgens School is Cool)

© .

Donderdag speelt Arcade Fire in het Sportpaleis. Herlees het pleidooi voor de band door Johannes Genard en Matthias Dillen, respectievelijk zanger en drummer van School Is Cool.

Kent u Arcade Fire? Arcade Fire is Heer.

Is uw ziel al gered door Everything Now? Zong u mee in het zalvende koor van Wake Up? Knielde u al voor het daverende altaar van Intervention?

Nee?

Wij brengen het Woord dan wel tot bij u: de Openbaring van Johannes én Matthias.

Onze historie begint in het jaar 0 (2001 in de ketterse jaartelling). Win Butler en Régine Chassagne ontmoeten elkaar in Montréal. Twee jaar later trouwen ze, maar in plaats van een huwelijksreis te boeken, stichten ze een band die de popmuziek zal veranderen. The Arcade Fire. De op dat moment heel populaire prefix The wordt na de release van hun eerste ep geloosd. Win en Régine willen klinken als een mix van Debussy, Motown en Pixies. Dat lukt. Het levert hen bovendien volle zalen en een platendeal bij Merge Records op.

Muziek is maar muziek, maar Funeral is ons Oude Testament en Neon Bible het Nieuwe

Op dat moment branden wij, nederige Vlaamse apostelen, nog in het vagevuur der vroege puberteit. Linkin Park en Limp Bizkit zijn onze Gouden Kalveren. Op ons zestiende spelen we beiden muziek die overal in Vlaanderen wordt gespeeld: stonede Nirvanacovers in groene suburbane getto’s waar sinds 9/11 een hernieuwde interesse is voor kogelbestendige BMW X-series en rustieke tuinomheiningen met camerabewaking. Plots verrijzen in een en dezelfde straat een Lidl, Aldi, Okay, Delhaize en GB, die concurreren om de zieltjes van een dorp, zieltjes die nog niet de helft van het Sportpaleis kunnen vullen.

First they built the road/ Then they built the town/ That’s why we’re still driving around and around and around (uit Month of May)

***

Voor Arcade Fire barst de storm los in 2004. Na de release van zijn eerste elpee Funeral wordt de band zowel uitgeroepen tot stem van een generatie als Best New Music 9.7 op de moeder aller muziekblogs, Pitchfork. David Bowie doet de plaat cadeau aan al zijn vrienden. Of ook Bruce Springsteen, Peter Gabriel, David Byrne en Bono daarbij horen weten we niet, maar ook zij scharen zich achter de verspreiding van het Woord. Coldplay ziet dan weer een mooie kans om de producer van Arcade Fire te strikken en hun bohemienuniformpjesover te nemen. Elke medaille heeft nu eenmaal een keerzijde. Het succes van Funeral zal later, ironisch genoeg, resulteren in een overvloed van houthakkershemdjesgroepen wier songtitels slechts uit ‘Hey!’ en ‘Ho!’ bestaan en die voor hun liveshows compleet nutteloze floortoms laten aanrukken om het publiek duidelijk te maken hoe spontaan en uniek en levensveranderend hun optredens zijn (zie: Mumford & Sons, Bastille, The Lumineers, Of Monsters & Men…).

School is Cool.
School is Cool.© Alexander Popelier

Onze eerste kennismaking met het Heilige Vuur zorgt voor verwarring. Via vrienden en de toen nog goed over de toonbank rollende magazines bereikt ons de Boodschap. We reageren allebei op dezelfde manier. Het album wordt meteen gedownload. Nu ja, ‘meteen’ is misschien overdreven. De tijden zijn anders. Trager vooral. Tergend. Trager. De slakkengang waarmee de Kazaa-downloadbalk zich voortbeweegt, zorgt ervoor dat we al snel onze zinnen op iets anders zetten. De mp3’s van Funeral staan vervolgens twee jaar lang digitaal stof te vergaren naast de veelgebruikte mapjes van The Strokes, Yeah Yeah Yeahs en The White Stripes.

In 2007 releaset Arcade Fire zijn tweede album Neon Bible envult met zijn apocalyptische liveshow steeds grotere zalen over de hele wereld. De songs van Win en Régine zijn duisterder geworden, en nog geschikter voor hun megalomane optredens. Maar wij onwetenden moeten dus nog steeds het eerste album ontdekken. Hier volgen onze bekeringsverhalen.

***

Broeder Matthias spreekt van een mystieke ervaring achter een verouderde pc met Windows XP dankzij de intro van Neighborhood #1 (Tunnels). Beide albums worden daarna in ijltempo geconsumeerd. I don’t want to hear the noises on TV/ I don’t want the salesmen coming after me/ I don’t want to live in my father’s house no more (uit Windowsill).Dient het gezegd dat zulke teksten nu eenmaal diep resoneren in een puberziel die zich opmaakt om in de Grote Stad te gaan studeren?

Broeder Johannes, daarentegen, buist zowel voor de ingangsproef kleinkunst als voor zijn eerste jaar aan de universiteit. De popmuziek is hij beu geraakt. Toch ziet hij opnieuw het licht wanneer Power Out door de speakers beukt in de oude Opel Corsa van Zuster Nele Paelinck. Geïnspireerd door de filosofische teksten en zielsverheffende refreinen van Arcade Fire schrijft hij een reeks songs en gaat op zoek naar een leger drummers. En zit daar niet toevallig een drummer bij hem in de les cultuurfilosofie? Wijsbegeerte is een studie die je leert te nuanceren. En muziek is maar muziek, maar Funeral is ons Oude Testament en Neon Bible het Nieuwe.

Arcade Fire
Arcade Fire© .

Arcade Fire is de ideale band: een hecht collectief multi-instrumentalisten zonder ego’s, zonder de archetypes van een rock-‘n-rollact maar met een fysiek en emotioneel uitputtende liveperformance. Dat inspireert volgelingen. Onze overvloed aan trommels komt van The Dodos, de cynische teksten van Why?, maar wanneer School Is Cool op het podium staat, wanen we ons Arcade Fire. In de tourbus weerklinkt steevast Intervention. Het is ondertussen 2010. We winnen de Rock Rally, spelen zestig optredens op een zomer en denken het universum van Arcade Fire doorgrond te hebben. Onze favoriete band speelt viool, orgel, accordeon en géén rockmuziek.

Maar dan komt The Suburbs.

***

Alles aan dat album is volwassener, intelligenter en genuanceerder dan wat we hebben verwacht. Oké, er zijn nog meebrulmomenten, maar de beste tracks zijn grillig en ingehouden. En toch is het rockmuziek in de klassieke zin. In 2013, na het All American Springsteen-epos, komt het All Haitian Disco-epos Reflektor, waarop er zelfs wat humor in de muziek van Arcade Fire sluipt.

En we blijven fan. Meer nog. Er volgen nog pelgrimstochten naar optredens in Arras, het Sportpaleis, Dublin, Hilvarenbeek en een nachtclub op een desolate betonvlakte in Miami waar dj Windows 98 (Win Butler) drie uur lang Haïtiaanse voodoopercussie draait om te eindigen met een karaokeversie van Nirvana’s All Apologies. Enfin, dat klinkt een beetje zoals het 2003 van stonede tieners in een Antwerpse suburb. De cirkel is rond. We’ve got everything now.

Everything Now

De nieuwe plaat van Arcade Fire verschijnt op 28/7 via Sony.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content