Interview Morning Parade

De Britse band Morning Parade mixt rock en elektronica tot een epische cocktail van uiterst meezingbare radiohits. Hoewel hun debuutplaat uitgesteld is tot 2012 licht de groep al een tipje van de sluier op: ze gaat in niets lijken op wat we tot nu toe van hen gehoord hebben.

Na shows met The Wombats, Feeder en 30 Seconds To Mars reist de groep momenteel de wereld rond als voorprogramma van The Kooks. Die tour bracht hen ook in Brussel, waar zanger Steve en gitarist Chad ons uitnodigden voor ontbijt. Croissantje, iemand?

Volgens Twitter vonden jullie Vorst Nationaal immens.

Steve Sparrow: Het was geweldig. Voor onze eerste keer in België konden we geen beter publiek wensen. We proberen ons altijd voor te stellen hoe ze zullen reageren. Bij The Wombats, een band waar we veel concerten mee gespeeld hebben, is het publiek enorm wild en luid. We vroegen ons af hoe het er bij The Kooks aan toe zou gaan.

We vermoeden nogal vrouwelijk.

Chad Thomas: Ik zag inderdaad veel meisjes op de eerste rijen. (Lacht) Maar dat mag ook wel eens, tot nu toe leek het touren verdacht veel op een Frankfurter fabriek.
Steve: (Grinnikt) Zeker met die hotdog die je gisteren probeerde op te eten.

Hotdog?

Chad: Buiten aan de zaal stond een hotdogkraam en ik vroeg aan een meisje of ze er een voor me wilde bestellen, ik spreek geen Frans en al helemaal geen Nederlands. Maar ik denk dat zij me ook niet zo goed begrepen had want ik zweer je, wat ik kreeg was geen gewone hotdog. It was huge. En toen die man hem overhandigde, zei hij met een hele vette grijns en een nog vettiger accent: “Enjoy your meat”.
Steve: (Begint onbedaarlijk te lachen)Chad: Hij is me niet zo goed bekomen om eerlijk te zijn. Als die hotdogverkoper meeleest: ik heb er geen plezier aan gehad!

We geven het door. Jullie album had normaal vorige maand moeten verschijnen, maar het is uitgesteld. Wat scheelde eraan?

Steve: Helemaal niets. We hebben altijd gezegd dat we het pas zouden uitbrengen als het klaar was.
Chad: Het stond nog niet helemaal op punt.
Steve: Tijdens het touren hebben we veel nieuwe nummers geschreven die een ander verhaal vertelden dan de demo’s die we hadden liggen. Net voor we het podium opgingen tijdens een Duits festival kwam de platenfirma ons vertellen dat ze het zouden uitstellen. Ze wilden ons wat meer tijd gunnen om die nummers af te werken.
Chad: Dat was wel even schrikken, maar nu ben ik blij dat we op hun aanbod zijn ingegaan.

Welk verhaal vertellen die nieuwe nummers precies?

Steve: Door het touren zijn we voortdurend onderweg en weten we nooit helemaal zeker waar we naartoe gaan. Toen begon ik na te denken over verschillende gebeurtenissen die een leven tekenen en hoe die voor iedereen anders zijn. De nieuwe nummers gaan vooral daar over, jezelf proberen te begrijpen terwijl je ouder wordt. Ze zijn het resultaat van een voortdurend wijzigende blik op de wereld.

En hoe klinkt dat dan?

Chad: Episch. (Grijnst) Nee, we proberen iets anders te doen dan op onze EP’s.
Steve: Toen we juist begonnen, klonk alles heel groots. Voor het album hadden we in totaal zo’n 25 songs, maar we wilden niet dat ze allemaal datzelfde geluid hadden.
Chad: We hebben een grove selectie gemaakt samen met onze producer David Kosten.

Hoe verliep die samenwerking?

Steve: Beter dan toen hij met Bat For Lashes werkte in ieder geval. Zij heeft hem een keer gebeten. Gek meisje, die Natasha Khan.
Chad: Hij is erg rechtuit, hij zegt meteen waar het op staat. David ging nauwgezet door onze nummers heen en selecteerde degene die werkten, de rest moesten we weggooien. Op het moment zelf komt zoiets best hard aan, maar het ging om zoveel meer dan die paar songs. Van hem leerden we hoe je een gevarieerd album maakt.

Geef eens een voorbeeld.

Steve: ‘A&E’ zal er waarschijnlijk niet meer opstaan. En ‘Monday Morning’ hebben we volledig herwerkt. ‘Running Down The Aisle’ is dan weer iets helemaal anders, veel zachter. Het gaat over de ups en downs in een relatie.
Chad: We hebben nu zelfs een nummer dat enkel uit een zang- en gitaarpartij bestaat. ‘Half Litre Bottle’ heet het en het gaat recht naar de essentie van Morning Parade.

Jullie zijn erg gefocust op het podium. Wat is jullie ritueel voor jullie eraan beginnen?

Chad: De Terminator.
Steve: (Licht gegêneerd) We neuriën de soundtrack van de Terminatorfilm.
Chad: (Begint het nummer te neuriën) Steve: Aan het eind van die film, net voor de Terminator zich in lava laat zakken, geeft Arnold Schwarzenegger nog een laatste speech. Hij is een robot en begrijpt geen menselijke emoties, maar in dat moment beseft hij het en zegt hij: “I know now why you cry.” Net voor hij helemaal smelt in die lava geeft hij het kind dat hij moest beschermen nog een thumbs up.
Chad: Het is zo lachwekkend, maar het doet ons gewoon denken aan wie we zijn en waar we vandaan komen.

En jullie laatste woorden?

Chad: Live your life, it’s later than you think.
Steve: Hoe kom je daar nu weer zo snel bij man, ik ben nog iets aan het bedenken dat beter is dan de Terminator.
Chad: (Doet de Terminator na) Enjoy your meat!
(Schateren het uit)

Voor de liefhebbers: de volledige scène uit ‘Terminator 2 Judgment Day’ kunt u hier bekijken op Youtube.

Tinne Strauven

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content