In de studio met Faces on TV: ‘De plaat wordt één lange trip’

© CHARLIE DE KEERSMAECKER

Deze week dook Knack Focus in de studio met Faces on TV, waar ze sluitelen aan hun debuutplaat.

Locaties: Ace Studio, Aartselaar; Audioworkx, Hogeloon (NL); Jasper Maekelbergs kelder

Opnameduur: gespreid over 1 jaar

Producers: Jasper Maekelberg, Jo Francken & Pieterjan Maertens

Titel: nog geen

Release: april

Zeiknat en vol modder – hij had zijn wagen vastgereden – is Jasper Maekelberg, een van ’s lands meest gevraagde geluidsarchitecten, net de studio binnengekomen. De wallen onder zijn ogen verraden dat hij lange nachten achter de rug heeft, sleutelend aan de debuut-lp van zíjn Faces on TV – in 2016 al uitgeroepen tot de revelatie van het jaar, voor hij ook maar een ep uit had. ‘Ik ben een slechte slaper. Ik blijf piekeren over klanken. Of mijn hoofd blijft melodietjes neuriën. En plots besef ik dan dat het al ochtend is.’

Zodra hij zijn natte broek heeft ingeruild voor een droge trainingsbroek is hij achter de microfoon gekropen voor een dwarsfluitsolo. Van twee noten. ‘Ik heb er nu vier in de vingers, maar twee pasten niet in dit nummer.’ Maekelberg wil zich wagen aan instrumenten die hij eigenlijk niet beheerst. ‘Nog minder courant in pop dan die dwarsfluit is de balafon, een soort Afrikaanse xylofoon – je ziet hem links achter mij op de gitaarkoffer rusten. Die heb ik gekocht van een man met wie ik op café aan de praat was geraakt. Hij had me meegenomen naar zijn zolder, vol instrumenten uit zijn thuiscontinent. In het percussiekoffertje naast mij zit, afgezien van die oude tamboerijn op de foto, nog heel wat speciaal spul.’

Door die exotische elementen zal het album nóg sensueler, nóg broeieriger dan eerder werk worden, denkt Maekelberg. En ze zal voorzien zijn van een compleet eigen smoel. ‘Het afgelopen jaar heb ik maar een plaat of drie geproducet. Veel projecten, sommige zelfs enorm groot, heb ik geweigerd. Vroeger zat ik in zeven bands, nu alleen nog in Faces on TV. Ik ben volledig gefocust op mijn band. De plaat wordt daardoor één lange trip: eerst zit je ’s nachts achterdochtig een glas whisky te slokken, daarna duik je het bed in met je lief, om ten slotte eenzaam opgegeten te worden door mooie melancholie. Ik zou het geen break-upplaat noemen, maar het is wel uit met mijn lief.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content