Een introductie tot Ghost, de ABBA van de metal

© .
Joost Devriesere
Joost Devriesere Auteur en journalist bij Knack Focus en Knack

Toen Ghost met zijn horrorpaus voor het eerst van zich liet horen werd de band als een eendagsvlieg beschouwd. Acht jaar, drie lp’s en een Grammy later lijken een uitgekiende branding en een handvol sprankelende songs te volstaan om de metaltroon te ambiëren. Al zijn er een pak gelovigen die met geen satanische Urbi et orbi te vermurwen zijn.

Rock is meer dan goede songs schrijven. Het is ook ondernemerschap. Vraag maar aan Tobias Forge. De 37-jarige Zweed, jarenlang een meeloper in de landelijke metalscene, was het gerommel in de marge beu en bedacht een geestig, zij het niet echt gloednieuw concept: als de satanische, onder een dikke laag make-up verborgen antipaus Papa Emeritus zou hij met Ghost door Europa trekken, geruggensteund door de Nameless Ghouls, vier, soms vijf of zes ingehuurde livemuzikanten die voorts bitter weinig in de melk te brokkelen hadden en wier gezichten verscholen gingen onder maskers en kapmantels.

Bij het visuele spektakel hoorde ook muziek, en die klonk als seventiesprogrock met zoetsappige poprefreinen die, ondanks een handvol viriele gitaarriffs en naargeestige orgeldeunen, meer aan ABBA dan aan heavy-metalbands als Black Sabbath of Mercyful Fate deden denken. Het waren burleske, met seksuele innuendo’s volgepropte liefdesliedjes aan het adres van Satan, en ze sloegen aan. Ook metalfan Dave Grohl ging overstag – al gaat de Foo Fighters-frontman natuurlijk voor véél overstag. Hij produceerde hun ep If You Have Ghost (2013) en drumde op I’m a Marionette, oorspronkelijk van – jawel – ABBA. Ook aan songs van Roky Erickson en Depeche Mode werd een draai gegeven, net als aan Crucified van het Zweedse ninetiestrio Army of Lovers.

In een interview sprak frontman Tobias Forge de wens uit dat het Ghost-universum even groot zou worden als dat van Star Wars.

Zakelijk vernuft

Ghost kon na Opus Eponymous en dat ep’tje evengoed tussen de plooien van de muziekgeschiedenis gegleden zijn, maar dat was buiten het zakelijke vernuft van Forge gerekend. Zichzelf spiegelend aan bands als Iron Maiden, dat een deel van zijn aantrekkingskracht te danken heeft aan mascotte Eddie en steeds wisselende, thematische liveconcepten, bleef hij sleutelen aan de absurd theatrale look van zijn band. De hoesontwerpen, videoclips en de liveshows werden bigger en better en de Nameless Ghouls en Papa Emeritus – van wie door de jaren drie versies de revue gepasseerd zijn – werden in de loop der jaren regelmatig in een nieuw kleedje gestopt.

De Ghost-hype werd gevoed door het mysterie dat rond het personeelsbestand werd gecreëerd – dat Tobias Forge zich onder de pauselijke mijter schuilhield, was jarenlang een publiek geheim, maar werd pas officieel bekend toen ex-Ghouls een rechtszaak tegen hem aanspanden vanwege het achterhouden van royalty’s. Ter gelegenheid van Ghosts vierde lp Prequelle, en allicht omdat de pauselijke zegen is uitgewerkt, is Forge trouwens een sport lager op de katholieke hiërarchische ladder gaan staan: hij laat zich voortaan Cardinal Copia noemen. De drie doodskisten met daarin de ‘lijken’ van de drie eerdere – vermoorde – Ghost-pausen kunnen na optredens bezichtigd worden, zij het dan alleen door vips en winnaars van meet-and-greets.

Wat het uitmelken van een franchise betreft, heeft Forge van niemand lessen te leren, en daar is hij best trots op: in een interview met de metalsite Loudwire sprak hij de wens uit dat het Ghost-universum even groot zou worden als dat van Star Wars. De Grammy Award voor beste metalact die hij in 2016 met Ghost won, heeft zijn honger duidelijk niet kunnen stillen. Hij wil een groter forum. Het verklaart waarom Ghost op Prequelle een stuk Amerikaanser klinkt dan tevoren, en de band in de Instagram-promoclip van Dance Macabre niet alleen wordt aangeprezen door metaliconen als Metallica’s Kirk Hammett, maar ook door sporters uit populaire disciplines als hockey, mixed martial arts en het professionele worstelen.

Een introductie tot Ghost, de ABBA van de metal
© .

Rode Zee

Intussen kijken metalfans, vaak mensen voor wie authenticiteit en een voetjes-op-de-grondmentaliteit geen loze begrippen zijn, met gemengde gevoelens naar de marketingpletwals en de jukebox die Ghost geworden is. Toen de band twee jaar geleden in Dessel neerstreek, leek het alsof Papa Emeritus werkelijk over goddelijke krachten beschikte. Nog voor de eerste noten waren gespeeld, had hij het publiek in tweeën gesplitst, als ware het de Rode Zee. Het ene deel blijf onvermoeibaar meebrullen, het andere vond de tijd rijp om gerstenat bij te tanken. Vermoedelijk zal dat tijdens deze editie niet anders zijn, al die schattige liedjes, het theater en de uitstekende livereputatie ten spijt. De Heilige Stoel mag Forge dan al hebben verworven, de metaltroon is nog niet binnen handbereik.

Prequelle

Uit bij Loma Vista/Universal.


Ghost

Sluit Main Stage 2 van Graspop af op donderdag 21/6.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content