De Nieuwe Lichting weerspiegelt de tijdgeest. Eindelijk.

Van de Belgische Billie Eilish tot een Damso-met-snotvalling: de negen finalisten die strijden om de titel van Nieuwe Lichting 2019 zijn een reflectie van waar de muziekwereld vandaag naartoe gaat. Drie redenen waarom.

1. De toekomst is aan de solovrouw

Ariana Grande die in april het Amerikaanse gigafestival Coachella mag afsluiten, als vierde vrouwelijke artieste in de geschiedenis. Primavera Sound dat een maand later voor het eerst evenveel vrouwen (onder wie Solange, Cardi B en Erykah Badu) als mannen naar Barcelona haalt. En de shortlist van de BBC Sound of 2019-muziekpoll die gedomineerd wordt door Rosalía, Ella Mai, Mahalia en King Princess. Anno 2019 lijkt de solovrouw aan de macht in de muziek.

Én in De Nieuwe Lichting, want nooit eerder zaten er in de finale van Studio Brussels muziekconcours zoveel dames die solo hun kans wagen. Billie Vanbergen bijvoorbeeld: zestien jaar, afkomstig uit Gent en gezegend met een achternaam om Das Pop tegen te zeggen. Ze is namelijk de dochter van Reinhard Vanbergen, Bent Van Looys gewezen sidekick op gitaar en viool. Zelf spaart ze de violen ook niet op Like Machines, haar inzending als Billie Louise, een nummer dat opvallend professioneel klinkt voor een middelbare scholier. Wordt Billie Louise de Belgische Billie Eilish?

Dochter Vanbergen is niet de enige soloartieste die het tot in de finale heeft geschopt. Er is ook rapper Cato Vercammen (18) aka ICTO, over wie hieronder meer. Er is Camille Willemart (22), die als Camille Camille slaapkamerfolk à la Laura Marling en Karen Dalton schrijft. En er is de Brusselse met Amerikaanse en Britse roots Tessa Dixson (21), bekend van The Voice Belgique (2014), haar gastrol op Morale van Roméo Elvis (2016), haar voorprogramma’s voor Warhola (2018) en haar debuutsingle Prayer, vorig jaar goed voor een nummer-éénnotering op The Hype Machine, een website die de populairste tracks uit de blogosfeer bundelt.

2. Hiphop is de nieuwe pop

U weet het inmiddels wel: de rap heeft de rock uit het wiel gedemarreerd als populairste muziekgenre — met dank aan koning Kendrick, streamingslokop Drake en alle trapartiesten, grimegrootheden en soundcloudrappers die in hun spoor volgden. Ook in België viert de hiphop hoogtij, onder impuls van iedereen van Coely tot Zwangere Guy.

En van Blackwave, de Antwerpse hiphopkliek waar David Ngyah (21) toe behoort. Het bekendste van alle Blackwave-refreinen — dat van Elusive, in 2017 een heuse StuBru-hit en met vier miljoen plays hun meest gestreamde song op Spotify — komt uit zíjn strot. The rhythm is bluesin’, ook in Stages, het nummer waarmee Ngyah zich tot Nieuwe Lichtingwinnaar hoopt te kronen.

Dat ook Franstalige rap goed boert in ons land, bewijzen Stromae, Baloji, Roméo Elvis et le reste. En wie weet binnenkort ook de 27-jarige Belgisch-Congolese Fabrice Munsi, alias Mvnsi. Mocht u ons wijsgemaakt hebben dat zijn Pas question ingezongen is door Damso met een kopvalling, we zouden het geloofd hebben.

En dan is er dus nog ICTO, Cato Vercammen voor de vrienden uit Betekom. Zij is helemaal thuis in de wondere wereld van de (t)rap, en lijkt zich op te werpen als een soort vaderlandse Cardi B. Hielden haar prilste songs zich twee jaar geleden nog op in een uithoek van SoundCloud, dan schakelt ze sinds 2018 een versnelling hoger, via samenwerkingen met onder meer de producer van Dvtch Norris en Uberdope. Skrrt!

3. De gitaar is minder alomtegenwoordig dan ooit

Tot dusver had zo ongeveer elke Nieuwe Lichting-jaargang zijn rocklaureaat, van Rhinos Are People Too (2013) over Equal Idiots (2016) tot Sons (2018). Maar de kans dat er dit jaar géén rockband wint, is reëler dan ooit. Onder de negen finalisten bevinden zich ‘maar’ drie bands, waarvan er slechts twee de gitaren omgorden.

De ene luistert naar de naam Melting Mallows, bestaat uit zanger-gitarist Bishesh Man Mali (23) en drummer Brian Jon Pittoors (21) en maakt ‘unimaginable but always danceable songs that stick in your head’. Zoals Nowhere, een garagerocknummer dat knipoogt naar Ty Segall, Car Sead Headrest en The Kinks.

De andere is Mooneye, de band van Zwevegemnaar Michiel Libberecht (25). Toen hij met zijn vroegere soloproject Mickey Doyle al te vaak voor een Ierse singer-songwriter werd aanzien, stichtte hij dit vijfkoppige gezelschap, dat Eels en Neil Young hoog heeft zitten. Vorig jaar kwam hun titelloze ep uit, waarop u Thinking about Leaving al kon horen, het nu eens lofi en dan weer radiovriendelijke indiepopnummer waarmee ze hun geluk beproeven in De Nieuwe Lichting.

Tot slot is er nog Rafael, live een groep, maar eigenlijk toch vooral een producersduo. Sint-Niklazenaar Rafael Hempel (22) en Antwerpenaar Dries Henderickx (21), bekend van — zij weer — Blackwave, houden zich ver van gitaren. Liever friemelen ze met laptops en elektronica — hun More Than a Fantasy is beïnvloed door Jon Hopkins. Organische techno met een popinslag, ook dat kon anno 2019 toch niet ontbreken?