TAUTOU YOU

MARBLE SOUNDS, nu ook met filharmonische versterking.

Marble Sounds, misschien wel Vlaanderens minst bekende overbekende groep, zet voor de derde keer haar kraam op. Opnieuw met kersenpitkussens voor het hart in de aanbieding, maar ditmaal symfonisch verpakt.

In de epiloog van 2013 schopte de pianoballade Leave a Light On het tot officieus Music For Life-lied. Het was de perfecte leniging van een nood die als naar traditie neerdaalt over het eindejaarsgedruis: de hunker naar peis, hoop en troost die de mens in de stilte van de achterkeuken bekruipt. Het lied onthield iedereen, de band en zijn voorman hadden minder mazzel.

Nochtans: op Nice is Good (2010) en Dear Me, Look Up (2013) had Marble Sounds nog meer streelbare ‘na regen komt zonneschijn’- indiepop ontplooid waarop het geheel verantwoord langdurig naar buiten staren was, naar niets in het bijzonders. Dan maakte het niet eens uit dat zanger en hoofdsongschrijver Pieter Van Dessel vaak letterlijk aangaf hoe zwaar het leven hem soms valt. Want na de twinkelende melancholie en klapwiekende postrock bleef er in je lijf telkens een wee maar warm bezinksel over.

Aan die verworvenheid wilde Van Dessel niet peuteren. Maar verder mocht het voor plaat drie toch allemaal wat grandiozer. Symfonische elementen zijn weliswaar niets nieuws in het geluid van Marble Sounds: fluit, glockenspiel, cello en bugel zijn er haast net zo ondenkbaar als gitaren. Maar op Tautou, genoemd naar de Franse actrice Audrey Tautou, ster van Le fabuleux destin d’Amélie Poulain, schroeft Marble Sounds het elektrische snarenwerk drastisch terug ten voordele van piano en een achtkoppig strijkersorkest.

Een vlekkeloze integratie. Songs als het ouverture-achtige The Ins and Outs, het stralende The First Try, het elegante K.V. (een lofzang aan het adres van marathonloopster Kathrine V. Switzer, maakt men ons wijs) vloeien zo natuurlijk dat men denkt: Marble Sounds is niet zomaar geëvolueerd, het past een of andere bovenzinnelijke logica toe.

Voor het gebruikelijke duet deed Van Dessel een beroep op zowel Renée, labelgenote bij Zeal Records, als op zijn kennis van de taal van Molières: Tout et partout is een zachte smartlap om vous tegen te zeggen. Zacht, want ondanks de filharmonische versterking weerstaat Van Dessel doorlopend aan de verlokking om drama en sentimentaliteit aan te dikken. Alleen het demonstratieve Set the Rules was met een kortwieking gebaat geweest.

Marble Sounds is nog steeds de Death Cab for Cutie van hier, maar nu eveneens een beetje de Sigur Rós. Ook goed.

MARBLE SOUNDS ****

Tautou

indiepop

Zeal

DOWNLOAD

The Ins and Outs

The First Try

Tout et partout

KURT BLONDEEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content