Dag 2 van Best Kept Secret: Belgisch doet het altijd beter
Balthazar en Balls & Glory. Twee Belgische B’s die onze zintuigen op Best Kept Secret in de Nederlandse Beekse Bergen op de tweede festivaldag van de hemel lieten proeven. Noel Gallagher’s High Flying Birds lieten dan weer het zandmannetje vervroegd met slaap strooien.
Als u denkt het festival af te sluiten wanneer u de main stage de rug toekeert en naar uw schamele tent op het campingterrein slentert, hebt u het mis. Ook met gesloten ogen geldt dat we vannacht geen oog hebben dichtgedaan.
Gelukkig loonde ons gebrek aan moeite doen de eerste dag: de tent op het eerste het beste grasperk droppen, maakte het mogelijk om rechtstreeks naar de ontbijttafel van de Breakfast Klub te kruipen. Letterlijk. De vriendelijke bediening doet de gelijknamige film eer aan en is het perfecte bewijs dat als je ouder wordt, je hart niet per se hoeft te sterven . Of onze liefde gaat door de maag, dat kan ook. De dag had verder nog heerlijke Belgische ballen van Balls & Glory, sappige burgers, smeuïge cheesecake zonder gluten, brownie, sangria, een groentensapje en heuse biofrieten in het verschiet. U hoort het al, een goedgevulde dag, ehm, maag.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Wanted: professionele zonnedansers
Helaas leken de eitjes sunny side up die we daar naar binnen werkten de enige referentie naar zonneschijn van het weekend te worden. Toen de zon toch even achter de wolken vandaan kwam, ging iedereen meteen heftig zonnecrème smeren: de festivalganger hier op Best Kept Secret is een optimist. Het glorieuze moment duurde slechts vijf minuten en zorgde meer voor vestimentaire moeilijkheden dan warmte.
De in het rond stampende massa tijdens Of Monsters and Men warmde het terrein dan weer wel succesvol op. Hippies leken in een goddelijk licht te dansen en een yogafanaat bleef minutenlang sereen in een Tree Pose staan. Riet werd uit het meer gerukt om deel te worden van een hoopvolle zonnedans, die helaas onvruchtbaar bleek.
Eigen volk eerst
Het eerste hoogtepunt van de dag was echter niet die korte ontmoeting met warmte en licht bij het meer, maar de passage van Balthazar: eigen kweek, jawel. Als ze niet zelf voor gouden verhoogjes op het podium hadden gezorgd, hadden wij hen er met plezier op verheven. Jinte Deprez ontpopte zich tot oldschool showbeest en wisselde de rol van frontman af met de meer mysterieuze Maarten Devoldere. Een mooi gebaar van de weide kwam met afsluiter Blood like Wine waarbij de avond reeds beklonken werd: raise your glass klonk het vanop het podium en al die ecologische festivalbekertjes gingen spontaan de lucht in.
Blauwe plekken
Bij het volgende optreden werden we opgeslorpt door een wannabe moshpit die voor ons echter al heftig genoeg was en enkele joekels van blauwe plekken opleverde. Niet dat we het erg vonden. Het geluid bij The Vaccines was zo slecht, dat we op de cadans van de opgefokte fans moesten afgaan om iets van de performance te beleven: de daverende bas die alle stemgeluid overstemde, katapulteerde The Vaccines tot het noise-genre.
A$AP Rocky by Chris Stessens. #BKS15
Een foto die is geplaatst door Best Kept Secret festival (@bksfestival) op
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Dan was het met de stroom mee rennen naar A$AP Rocky om onze beste moves boven te halen in de hete tent van stage Two. Dat voelde de artiest vast zelf ook toen hij zich van zijn plakkerige T-shirt ontdeed: maar deze hoes weren’t stripping off their clothes. We werden eerder bevangen in een inwaartse en uitwaartse stroom festivalgangers die niet konden beslissen of ze nu wilden hangen met de rapper en zijn kliek of gapen naar het ego van Noel Gallagher en zijn High Flying Birds.
Slaapliedjes
Noel Gallagher’s High Flying Birds by Kasper Vogelzang.
Een foto die is geplaatst door Best Kept Secret festival (@bksfestival) op
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Wij gingen voor the best of both worlds en pikten van elke artiest een deel mee. Vanop een heuvel bij het meer keken we uit over de mensenzee die het volledige terrein in geen tijd overspoeld had. De grote Gallagher was in aantocht. Nu ja, groot. Groots, allicht. In zijn ogen, niet in die van uw redactrices. Die laatsten werden claustrofobisch toen ze – eens ze besloten hadden dat Gallagher zijn ego in de koelkast mocht stoppen samen met zijn slaapverwekkende songs – merkten dat die mensenzee weinig poreus was en ze dus vast gedwongen het concert moesten uitkijken. Guantanamo 2.0. Na een moeizame tocht tentwaarts kropen we, gewapend met dikke truien, afgemat in onze slaapzakken.
Wided Bouchrika & Lotte Philipsen
A photo posted by Best Kept Secret festival (@bksfestival) on
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier