Het Cubaanse Ministerie van Cultuur staat op het punt reggaeton, een populair muziekgenre, te verbieden wegens vulgair en banaal.
‘Reggaeton is een vulgair, banaal en eerder matig genre’, dat meent het Cubaanse Ministerie van Cultuur, dat van plan is het genre te verbieden in openbare ruimtes, en zware sancties op te leggen aan wie het verbod niet respecteert. Dj’s, kappers en café-uitbaters hebben binnenkort iets gemeenschappelijk: leggen ze een reggaetonplaatje op, dan zijn het gevaarlijke criminelen.
Vandaag bespelen de Cubaanse autoriteiten twee pistes om hun ongerijmde verbod op reggaeton te verantwoorden. Enerzijds hekelen ze de lyrics van de nummers waarin vrouwen – gangsta rap-gewijs – voortdurend zouden worden afgespiegeld als lustobjecten.
Graziella Pogolotti, voorzitter van de Nationale Unie van Cubaanse Artiesten en Schrijvers, wijst meteen op de politieke gevaren van het genre: ‘Reggaeton is vulgair en seksistisch, en vertoont een gebrek aan morele waarden: de muziek verheerlijkt het kapitalisme en de hebzucht, wat haaks staat op de socialistische fundamenten van ons land.’
Anderzijds worden de teksten volgens het Cubaanse Muziekinstituut ‘bijgestaan door muziek van het laagste niveau’, en zijn de nummers een schande voor de authentieke Cubaanse muziekcultuur met haar rijke geschiedenis. Orlando Vistel, hoofd van het instituut, doet er uit de losse pols nog een schepje bovenop: ‘Momenteel vindt er een zuivering plaats van onze muzikale catalogus, met de bedoeling praktijken uit te roeien die niet stroken met de echte Cubaanse populaire cultuur’. Naast een hoge piet, is Vistel ook een man met een aparte woordenschat.
Reggaeton vond zijn oorsprong in reggae, dat in de jaren ’60 en ’70 door de Jamaicanen werd meegebracht naar Panama, waar het een fikse scheut Spaans ingepeperd kreeg. Toen de Jamaicaanse Shabba Ranks in 1991 de dancehalltrack Dem Bow uitbracht, groeide het nummer met z’n typische repetitieve drumpatroon in Panama, Puerto Rico en Cuba na verschillende omwegen uit tot een geheel nieuw genre, reggaeton genaamd, een zuiderse pendant van de Amerikaanse hiphop.
In 2004 ontgroeide het genre de underground, toen het de hele wereld veroverde met Daddy Yankees Gasolina, een hit die geen enkele MTV-adept onberoerd liet.
Betekent dit absurde verbod nu het einde van een muziekgenre? Zoveel waarschijnlijk niet. Vaak hebben zulke repressieve maatregelen een omgekeerd effect. Mogelijk vergroot de populariteit van reggaeton zelfs door het verbod, en ontstaat er binnenkort een geheel nieuwe undergroundcultuur. Wie weet… Tot dan volgend bericht aan het Cubaanse Ministerie van Cultuur: suck this. (RL)
