Warhaus op Pukkelpop: comfortabel buiten de comfortzone

© Jef Boes
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Als Maarten Devoldere in Kiewit één ding bewees, dan is het wel dat hij het ook zonder Jinte Deprez en de rest van Balthazar kan.

What’s the fuss?

Eén helft van de Balthazar-voorhoede, die een stel sterke solosongs bij elkaar kribbelde en zich live laat bijstaan door een kransje hedendaagse belpoptoppers (Michiel Balcaen, ook van Balthazar; Sylvie Kreusch van Soldier’s Heart en Jasper Maekelberg van Faces On TV): dat is Warhaus.

Toch niet beter de toog opgezocht?

Geenszins. Daarvoor waren we te benieuwd naar hoe Maarten Devoldere het er van af zou brengen buiten die veilige Balthazar-bubbel. Het antwoord? Pretty darn good.

Beaches was een potige, door trompetgeschal en bluesy gitaren aangevuurde instrumental, I’m Not Him een puike flirt met Max BerlinsElle et Moi en Against the Rich een vurige schop tegen de kont van het establishment.

De grootste klepper uit de set was echter een song die u straks niet op het Warhaus-debuut We Fucked a Flame into Being zult terugvinden: Here I Stand, een rollercoaster ride waarin Devoldere zich aan Nick Cave-gecroon waagde, Maekelberg zijn meest hoekige gitaarskills bovenhaalde en Balcaen zich tot een volleerde jazzdrummer ontpopte.

Eén minpuntje misschien: single The Good Lie klinkt uitstekend op band, maar had live een tikkeltje meer punch kunnen verdagen.

Materiaal voor uw Snapchatverhaal?

U kon niet om Sylvie Kreusch heen, die – uitgedost in een donker glitterpakje – enigmatisch stond te dansen en zwoel stond te zingen, daar op haar eigen eilandje achteraan het podium.

Bekijk ook de beelden van het concert gemaakt door Jef Boes.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content