Warhaus in Het Depot: verleiden, verwoesten en versmachten

© Jef Boes
Annelore Peeters Freelancejournalist.

Warhausbezieler Maarten Devoldere tekende dinsdag in Het Depot voor een hartstochtelijk optreden, maar het was zijn eega Sylvie Kreusch die de meeste monden deed openvallen.

Het is nog rustig in Het Depot wanneer Sylvie Kreusch zelfverzekerd het podium opstapt. De exotische beats van de Warhaus-muze, die zich dezer dagen als solo-artieste aan de wereld presenteert, doen de zaal al snel vollopen met nieuwsgierige zieltjes. Geflankeerd door twee percussionisten vult multitalent Kreusch de ruimte met haar fluwelen stemgeluid en sensuele dansmoves. De atmosfeer is broeierig, haar debuutoptreden ijzersterk, de toekomst veelbelovend.

Alleen al door het podium op te komen en meteen te gaan handjes schudden met de fans, trekt Maarten Devoldere de lijn die zijn vriendin heeft uitgetekend voort. De aimabele vibe resoneert in opener Well Well. De sfeer van versmachtende hartstocht die met dit nummer wordt opgeroepen, zal voor de rest van het optreden in de lucht blijven hangen.

‘Are you ready for some jazz?’ roept Devoldere enthousiast. ‘Maar dan zonder het diploma’, zegt de zanger er cynisch bij. Met een knal zetten de mannen Beaches in: Devoldere en muzikale duizendpoot Tijs Delbeke trompetteren het feestje met zwier op gang. De opzienbarende marimbasolo van Delbeke geeft het nummer nog een extra dimensie.

Heupenzwierende meisjes vooraan in de zaal toveren een glimlach om de lippen van een tevreden Devoldere.

Het instrumentale Beaches steekt sterk af tegen nummers als Against The Rich en Kreusch. Devoldere brengt de serenade voor zijn muze, die ook bij Warhaus haar vocale kwaliteiten toont, solo, fragiel ook, maar met een vlijmscherpe oprechtheid.

De band komt terug samen om Love’s A Stranger in te zetten, tot jolijt van het publiek. ‘You’re so hard to possess, we’re a beautiful mess, time after time‘, klinkt het.

Devoldere keert zich nogmaals tot het publiek, dat een verzoeknummer mag kiezen. Na verschillende onverstaanbare verzoekskreten zet de band Machinery in. Een nummer dat Warhaus naar eigen zeggen al lang niet meer heeft gespeeld, maar de uitvoering is niettemin onberispelijk. Heupenzwierende meisjes vooraan in de zaal toveren een glimlach om de lippen van een tevreden Devoldere.

Tijdens afsluiter Mad World loopt de Warhaus-frontman als een waanzinnige met zijn microfoonstandaard te zwaaien. De fans smullen er zo gretig van dat Devoldere hen na een tijdje gewoon de micro geeft. Afsluiten doet de groep met Fall In Love With Me, een break-upsong die het publiek niet onberoerd laat.

Maar Devoldere krijgt het niet over zijn hart om zijn set zo weemoedig te laten aflopen. ‘Nog één ding, Leuven: love is in the air, everywhere I look around‘, grijnst hij. Het nummer van John Paul Young schalt oerend hard door de boxen. De stad van Louis Tobback, en nu ook van Maarten Devoldere, danst de nacht in. Wij genieten stilletjes na.

DE SETLIST: Well Well | The Good Lie | Control | Beaches | Against The Rich | Love’s a Stranger | Kreusch | Dangerous | I’m Not Him | Here I Stand | Machinery | Mad World | Fall In Love

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content