“I feel so good, I feel so… alive”, vertrouwde Brittany Howard het publiek in Werchter toe. “Are you with us?” Naar het oorverdovende gejuich te oordelen, luidde het antwoord positief. De pittige rootsmuziek van Alabama Shakes gedijde dus ook op een Brabantse festivalweide. Dat hebben we zelf gezien.
Wie zondag bereid was de tropische temperaturen in The Barn te trotseren om naar een bandje te gaan kijken, liep smeltgevaar en toonde zich dus van zijn meest gemotiveerde kant. De zangeres-gitariste van Alabama Shakes droeg een lange bloemetjesjurk die wellicht nog van haar grootmoeder was geweest, maar hey, in het Amerikaanse Zuiden wordt iederéén oud geboren.
Vergis je echter niet: die Southerners kunnen ook heuse stijfkoppen zijn. Na het succes van hun debuut ‘Boys & Girls’ had de garagesoulband uit Athens, Alabama dat kunstje met gemak nog eens kunnen overdoen. In de plaats daarvan kwam hij op de proppen met het gedurfde ‘Sound & Colour’, een plaat die ambitieuzer, avontuurlijker en, vooral, minder hapklaar klonk dan de kaskraker van drie jaar geleden. Dat de Shakes hun grootste hit, ‘Hold On’, niet eens speelden, wordt door de één als moedig, door de ander als arrogant beschouwd, maar in Werchter kwamen ze er moeiteloos mee weg. Vermoedelijk willen ze gewoon niet als “het groepje van dat ene nummer” worden gedoodverfd. Jammer maar begrijpelijk.
Brittany Howard – nog steeds in het bezit van een stem als een klok- en haar vrienden speelden, bijgestaan door een koortje, dus veel nieuw materiaal (‘Don’t Wanna Fight’, ‘Over My Head’, ‘Gemini’) waarin de geesten van Curtis Mayfield, Al Green, Marvin Gaye en Ann Peebles rondwaarden: een aanstekelijke mix van soul, funk, gospel en southern grooves. Op het menu stond ook een reeks nummers die op geen van de twee platen van Alabama Shakes te horen zijn. In commercieel opzicht niet de best mogelijke zet, maar bij Howard & Co gaat het boven alles om de muziek en om het juiste gevoel.
De security stond al met een brandslang in de aanslag, want de frontvrouw van Alabama Shakes manifesteerde zich als een vocale pyromane uit de school van Etta James en Janis Joplin. Telkens weer wist ze de songs de juiste spanning mee te geven en creëerde ze telkens een stilte voor de storm, terwijl haar bandleden, met hun tijdloze, organische sound de perfecte context creeërden voor haar emotionele uithalen.
Het publiek reageerde het felst op oude bekenden als ‘Hang Loose’ en de soulballad ‘You Ain’t Alone’. “We zijn 8.000 mijl van huis, dus het feit dat jullie hier, samen met ons staan te zweten, is een enorme opsteker”, zei Brittany Howard nog. En jawel, alles aan Alabama Shakes was rauw en ongekunsteld. In een tijd waarin alles in het teken lijkt te staan van gladde marketingtchnieken, is dat méér dan een verademing.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier