Mauro en zijn Evil Superstars hebben donderdag het startschot van Sonic City gegeven met een herneming van hun reünieconcert op Pukkelpop. Al ging het er in De Kreun zowaar nog intenser en meer ontspannen aan toe dan afgelopen zomer in Kiewit. ‘We gaan nog effe doorrocken, als je ’t niet erg vindt.’
‘Geniet ervan, de volgende keer zal pas over tien jaar zijn’, dixit gitarist Tim Vanhamel. ‘De nieuwe plaat is nu wel al vooruit te bestellen aan de merch voor tien euro!’, grapte hij nog. Het mag duidelijk zijn: het is niet omdat Evil Superstars dezer dagen drie concertjes speelt – één op de jongste Pukkelpopeditie, één hier op Sonic City en één vanavond op Le Guess Who? in Utrecht -, dat de band definitief terug is.
Maar mocht die derde Superstarsplaat er toch ooit komen, dan waren Cosmic Dance en Hail The Rectangle, de nummers die ‘orkestmeester’ Vanhamel speciaal voor deze reünieshows schreef en die halverwege de set achtereenvolgens de zaal in gemikt werden, alvast geweldige voorbodes. Het eerste was een overstuurde stonerrocker die niet uit de toon gevallen zou zijn op Paradisiac van Millionaire, het tweede een trage, donkere, bijna spirituele track die Mauro Pawlowski’s bevreemdende alias Somnabula in herinnering bracht.
‘It’s A Sad, Sad Planet’, de dopingeditie
De rest was (belpop)geschiedenis: B.A.B.Y. – met die onsterfelijke lyric ‘come down if you wanna have smart sex with a winner’ – klonk even smooth als destijds, en het door bassist Bart Vandebroek gedomineerde Holy Spirit Come Home heeft nog niets aan – weliswaar strak geregisseerde – chaos ingeboet. Van opener Satan Is In My Ass werd dan weer enkel de schreeuwerige intro gespeeld, en van afsluiter It’s A Sad, Sad Planet kregen we een gedopeerde versie, op een hoger toerental. Qua eigenzinnigheid heb je de Superstars natuurlijk niks meer te leren.
Dat bleek ook uit het aantal B-kantjes en andere rariteiten dat in De Kreun de revue passeerde: uit de Remix Apocalyps EP kregen we A Few Screams (For The Teens), waarin frontman Mauro tot tien keer toe ‘kill!’ schreeuwde, en Darkagedisco, de grote broer van Gruppo di Pawlowski’s Hey Fat Sinister Genius. Het spitse, snedige Good News For Women verscheen dan weer op de B-kant van de Sad Planet-single, en werd ook tijdens Gruppo-concerten al herhaaldelijk opgevist.
Intens en ontspannen
Akkoord, zij die er op Pukkelpop al bij waren, zagen dit allemaal van ver aankomen – de setlist was dezelfde, evenals de projecties van in het rond vliegende skeletten, oogballen, bloedende trollen, naakte lichamen en fallussen. Maar zij zullen, net als wij, grif toegeven dat ze in De Kreun een intensere show zagen, en een meer ontspannen band.
‘Hoe laat is ’t?’, vroeg Mauro op een gegeven moment. ‘Kwart na tien? Dan moeten we nog effe doorrocken, als je ’t niet erg vindt.’ Wat volgde was een heerlijk I Can’t Seem To Fuck Things Up, waarin de gitaarriffs van Pawlowski en Vanhamel in de clinch gingen met Marc Requilé’s synths. En niet veel later zette drummer Dave Schroyen een splijtend I’m On A High van Millionaire in, afgaande op de publieke respons alleen al een onversneden hoogtepunt. Kunnen we de nieuwe van Millionaire ook al ergens vooruitbestellen?
SETLIST: Satan Is In My Ass (Intro) / 1,000,000 Demons Can’t Be Wrong / A Few Screams (For The Teens) / If You Cry (I’ll Go To Hell) / B.A.B.Y. / Cosmic Dance / Hail The Rectangle / I Can’t Seem To Fuck Things Up / Holy Spirit Come Home / Laserblack / Good News For Women / I’m On A High / Darkagedisco // It’s A Sad, Sad Planet
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier