Nada Surf @ Botanique: Wat lekker is, hoeft niet van smaak te veranderen

Nada Surf © gf

Nada Surf heeft iets met Brussel: de groep nam er ooit een live-cd op en twee van de leden brachten er een deel van hun jeugd door, waardoor hun Frans haast even vlot is als hun Engels. De New Yorkers mochten hun nieuwe plaat dan ook komen voorstellen in een goed gevulde Botanique.

DA GIG: Nada Surf in de Orangerie van Botanique, Brussel op 6/4.

IN EEN ZIN: Dankzij Nada Surf vertoefde het publiek bijna twee uur lang in de gitaarpophemel.

HOOGTEPUNTEN: ‘Cold To See Clear’, ‘Whose Authority’, ‘Friend Hospital’, ‘When I Was Young’, ‘See These Bones’, ‘Always Love’…

DIEPTEPUNTEN: geen.

QUOTE van Matthew Caws: “Gisteravond speelden we in Dortmund en toen we ons in de tourbus te slapen legden waren we er nog van overtuigd dat we in Brussel wakker zouden worden. Een dode batterij besliste er helaas anders over, zodat we vanavond slechts ternauwernood het podium hebben gehaald. Blij dat het, met een beetje vertraging, toch nog is gelukt.”

Mocht er in het paradijs een radiostation bestaan, dan werd de playlist er gewis gedomineerd door muziek van Nada Surf: powerpopsongs die zich, dank zij hun catchy hooks en kwikzilveren melodieën ogenblikkelijk in je geheugen nestelen. Toegegeven, de sound van de Amerikaanse band, die al een kwarteeuw actief is, klinkt ons intussen behoorlijk vertrouwd in de oren, maar het niveau van zijn werk blijft opvallend consistent. En hey, wat lekker is hoeft toch niet per se van smaak te veranderen?

‘You Know Who You Are’, de pas verschenen achtste langspeler van het gezelschap, bevat dus in grote lijnen meer van hetzelfde: vernuftig geconstrueerde, sprankelende popliedjes, boordevol vitamine c en voortgestuwd door rinkelende gitaren uit de school van Big Star, Teenage Fanclub, Marshall Crenshaw en Fountains of Wayne.

Lange tijd was Nada Surf een trio. Sinds kort heeft het echter versterking gekregen van Doug Gillard, een man die voordien de snaren beroerde bij Guided By Voices en vier jaar geleden al gastbijdragen leverde tot het geweldige ‘The Stars Are Indifferent To Astronomy’. Voorman Matthew Caws, zoon van een professor in de filosofie, koppelt in zijn teksten het alledaagse aan het buitengewone.

Doordat in de tijdloze miniatuurtjes van Nada Surf vaak de nadruk ligt op gelaagde harmonieën en euforische refreinen, wordt de onderliggende melancholie wel eens over het hoofd gezien. Toch is Caws, 48 intussen, een begaafde chroniqueur van de condition humaine. Verlies, de ravages die worden aangericht door de tijd en de bitterzoete kantjes van het bestaan behoren tot zijn meest geliefde thema’s. Die hanteert hij tegenwoordig ook bij Minor Alps, een duo dat hij vormt met zangeres Juliana Hatfield en waarmee hij in 2013 de cd ‘Get There’ uitbracht.

Punch

In de Botanique zette opener ‘Cold to See Clear’ de toon: een veerkrachtige song over de magische invloed van radioprogramma’s op een adolescentenleven. Het was het begin van een bijna twee uur durende set waarin, met uitzondering van de coverplaat ‘If I Had A Hifi’, bij ieder onderdeel van Nada Surfs discografie werd stilgestaan. Daarbij ging de meeste aandacht naar de nieuwe cd en, zeer opvallend, ook naar het elf jaar oude ‘The Weight Is a Gift’, dat tot vijf keer toe aan bod kwam. Publieksfavorieten als ‘Always Love’ en ‘What Is Your Secret?’ konden alvast op veel bijval rekenen.

Vanaf ‘Whose Authority?’, versierd met meerstemmige samenzang, en het op tempowisselingen gebouwde ‘Weightless’, gaf Nada Surf aan dat het nog niets van zijn oorspronkelijke energie en dynamiek was verloren. De groepsleden maakten één voor één een gecultiveerde indruk, maar bassist Daniel Lorca -dreadlocks, sigaret losjes in de linker mondhoek- oogde een beetje als de Keith Richards van het gezelschap, al bleek hij, getuige de machtige intro van ‘Do It Again’, wél bij de pinken te zijn.

Tijdens ‘Inside of Love’ kreeg het kwartet de toeschouwers moeiteloos aan het heupwiegen. ‘Animal’ neigde naar country-rock, maar huisvestte enkele aanstekelijke Stonesriffs en wanneer het tempo versnelde gaven de heren van Nada Surf aan dat de punkrocktraditie beslist niet aan hen voorbij was gegaan.

In ‘Happy Kid’ (uit ‘Let Go’) haakten de gitaren van Caws en Gillard sierlijk in elkaar en ook ‘The Way You Wear Your Head’ getuigde van punch en exuberantie. ‘Out of the Dark’ moest het voor de gelegenheid zonder blazers stellen en compenseerde dat met een extra stel spieren, terwijl we in ‘New Bird’ echo’s uit het oeuvre van de Ramones meenden te ontwaren.

Feest

‘Friend Hospital’, één van de hoogtepunten uit het gloednieuwe ‘You Know Who You Are’ gaf blijk van een smeulende Crazy Horse-vibe. ‘When I Was Young’ werd voor de gelegenheid dan weer als een tweeluik gepresenteerd: het begon sober en akoestisch om vervolgens als een dodelijke vuurbal uit elkaar te spatten. Nada Surf trok een fraaie streep onder zijn officiële set met ‘See These Bones’, een bespiegeling over sterfelijkheid, ingegeven door de aanblik van een reeks vergeelde botten in een Romeins museum. “Ik bedacht het om mezelf eraan te herinneren dat ik maar beter van iedere dag kan genieten”, dixit Matthew Caws.

Die goede raad kwam prima van pas tijdens de bisronde, die feestelijke proporties kreeg dankzij ‘Popular’ uit 1996, de enige echte hit die Nada Surf ooit op zijn conto mocht schrijven, en geheide meezingers als ‘Hyper Space’ en ‘Blankest year’. “Oh fuck it, I’m gonna have a party”, klonk het eensgezind en uitbundig uit zo’n zeshonderd kelen. De vier van Nada Surf stouwden de avond vol met pakkende songs en bleven zo op hun terrein zo goed als onovertroffen. Het enige minpuntje was dat er zo weinig uit het meesterlijke ‘Lucky’ op het menu prijkte. Maar je kunt nu eenmaal niet àlles hebben.

DE SETLIST: Cold To See Clear / Whose Authority / Weightless / Believe You’re Mine / Happy Kid / Do It Again / 80 Windows / What Is Your Secret? / Jules and Jim / Concrete Bed / Inside of Love / Animal / The Way You Wear Your Head / Friend Hospital / Out Of The Dark / When I Was Young / New Bird / See These Bones // Hyperspace / Popular / Always Love / Blankest Year.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content