Lenny Kravitz klauwt, bijt en vindt zichzelf terug in het Sportpaleis

© Yvo Zels

Zijn nieuwe plaat wordt pas tegen 7 september in de winkels verwacht, maar dat belet Lenny Kravitz niet om nu al met zijn Raise Vibration Tour door Europa te trekken. In een nokvol Sportpaleis bewees de man dat hij, op zijn 54ste, nog niets van zijn coole uitstraling is verloren.

DA GIG: Lenny Kravitz in Sportpaleis, Antwerpen op 15/6

IN EEN ZIN: Ondanks een korte inzinking, ergens halverwege de set, speelden Lenny Kravitz en zijn gezellen stevig, strak en to the point.

HOOGTEPUNTEN: Fly Away, American Woman, It’s Enough, Always on the Run, Let love Rule, Are You Gonna Go My Way…

DIEPTEPUNT: het veel te gezwollen klinkende Believe.

QUOTE:‘We’re living in some very trying times. But the answer to every problem is looooove. We all know that!’

Om eerlijk te zijn hebben wij Lenny Kravitz door zijn uitgesproken retro-tics altijd een beetje een tweedehandsartiest gevonden. Op zijn platen koketteert hij zo met zijn muzikale invloeden -John Lennon, Led Zeppelin en The Rolling Stones, om er maar een paar te noemen- dat zijn epigonisme parasitaire vormen dreigde aan te nemen.

Maar Kravitz kwam er wel steeds mee weg, deels omdat zijn publiek te jong was om de voorbeelden van hun idool te kennen, maar ook omdat hij een veelzijdige muzikant en een prima songwriter is. Intussen werd hij met zoveel Grammy’s bedacht dat hij in zijn huis speciaal een kamer vrij moest maken om ze allemaal opgeborgen te krijgen.

Toen hij, na zijn vorige concertreeks, zo’n jaar of drie geleden, terugkeerde naar zijn thuisbasis op de Bahamas kwam Lenny Kravitz, met Grammy’s en al in een zwart gat terecht. Hij had geen idee hoe het verder moest, zijn inspiratie leek opgedroogd en lange tijd raakte hij geen instrument meer aan. Tot hij op een ochtend wakker werd met een nieuwe song in zijn hoofd en naar zijn studio moest spurten om hem niet kwijt te raken. Dat scenario bleek zich nog enkele keren te herhalen, zodat de zanger vandaag grijnzend kan opmerken dat hij zijn eclectische elfde langspeler eenvoudigweg bij elkaar heeft gedroomd.

Reggae

u003cemu003eIt’s Enoughu003c/emu003e, vol ingehouden woede, was duidelijk bevrucht door Marvin Gaye ten tijde van u003cemu003eWhat’s Going On?u003c/emu003e en door Curtis Mayfield, terwijl u003cemu003eLowu003c/emu003e gebouwd was op een funky groove uit het arsenaal van Quincy Jones.

Maar eerst dus nog een rondje toeren met de drie decennia aan songs die Kravitz ondertussen bij elkaar heeft gespeeld. De artiest, bijgestaan door een puike band, ging ook resoluut voor de greatest hits, twee uur lang en liet zowat al zijn langspelers aan bod kwamen. Videoschermen waren er níet en dat was vooral sneu voor de toeschouwers die ver van het podium zaten.

Kravitz verscheen met een donkere bril ten tonele, want zoals bekend kan het zonlicht in het Sportpaleis nogal hevig zijn. Hij zette er meteen stevig de beuk in met Fly Away, dat hij bracht vanaf een verhoogd platform onder een soort triomfboog.

Tijdens Dig In schudde hij de eerste withete solo van de avond uit zijn snaren en ook Bring It On was seventies hardrock waarbij de decibelmeter vervaarlijk de hoogte inging. Meteen wist je: dit wordt een avondje rock-‘n-roll van het type dat de zaal op zijn grondvesten zal doen daveren.

De band beet en klauwde, ook in American Woman, een cover van The Guess Who, waarmee de Canadezen destijds protesteerden tegen de oorlog in Vietnam. Het nummer mondde uit in een reggae-jam, die als bruggetje fungeerde naar een fragment uit Bob Marleys Get Up Stand Up.

Koude kompressen

Zo sneed Lenny Kravitz een hoofdstukje maatschappelijke commentaar aan waarin ook twee nummers uit zijn nieuwe cd Raise Vibration figureerden. It’s Enough, vol ingehouden woede, was duidelijk bevrucht door Marvin Gaye ten tijde van What’s Going On? en door Curtis Mayfield, terwijl Low gebouwd was op een funky groove uit het arsenaal van Quincy Jones.

Er is een tijd gewest dat Lenny Kravitz iedere fan in de zaal hoogstpersoonlijk ging omhelzen en hij zich verloor in muzikale langdradigheid, maar dit keer was zijn aanpak gelukkig overwegend strak.

Daarna dreigde de set even in te zakken, toen de pianist er minutenlang over deed om de intro van het wiegende It Ain’t Over ’til It’s Over op de rails te zetten. Kravitz diepte zijn hoogste falset op, het publiek op de tribunes veerde recht en zong mee, maar na de energieke start voelden we onze aandacht verslappen. De powerballad Can’t Get you off My Mind en het in kampvuursferen ronddolende Believe brachten weinig soelaas: de gitaarsolo’s van Ross klonken hier zo gezwollen dat we meteen ijszakjes en koude kompressen wilden laten aanrukken.

Hoe de zanger even later karamellenverzen als ‘I belong to you / And you belong to me too’ uit zijn strot kreeg, was één van de raadsels die we in Antwerpen niet ontrafeld kregen. Gelukkig keerde het tij dankzij de gespierde riffs in Always on the Runen de machtige sax-solo van in Where Are We Runnin’?

Tijdens de electrodisco van The Chamber zouden we haast hebben gezworen dat Giorgio Moroder zelve in de coulissen stond mee te spelen en boven All My Life, gelardeerd met psychedelische sitargeluiden-uit-een-doosje, waarde de geest van The Beatles. Tijdens de toegiften, met een uitgesponnen Let Love Rule nam Lenny Kravitz ruimschoots de tijd om in de frontstage zijn fans te begroeten en handtekeningen uit te delen en liet hij het zingen aan het publiek over, terwijl hij, als een hogepriester de waarde van ‘gedeelde positieve energie’ onderstreepte. Maar met Are You Gonna Go My Way, de opwindende uitsmijter, werden de rock-‘n-rollpuntjes weer even op de i gezet.

Er is een tijd gewest dat Lenny Kravitz iedere fan in de zaal hoogstpersoonlijk ging omhelzen en hij zich verloor in muzikale langdradigheid, maar dit keer was zijn aanpak gelukkig overwegend strak, no nonsense en to the point. Ondanks de korte inzinking halverwege, helt de eindbalans dus toch vooral over in de positieve richting. Prima show van een artiest die zijn inspiratie weer helemaal heeft teruggevonden.

DE SETLIST: Fly Away / Dig In / Bring It On / American Woman + Get Up Stand Up / It’s Enough / Low / It Ain’t Over ’til It’s Over / Can’t Get You Off My Mind / Believe / I Belong To You / Always On The Run / Where Are We Runnin’? / The Chamber / All My Life // I’ll Be Waiting / Let Love Rule / Are You Gonna Go My Way.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content