James Blake op Rock Werchter: Slomo-soul als slaapmutsje

James Blake op Rock Werchter © Wouter Van Vaerenbergh
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

De Britse nachtraaf laveerde in Klub C tussen intro- en extravert. Zonde dat u voor een vroegtijdige Blexit koos.

What’s the fuss?

Vier volle sterren en een tijdelijke nummer 1-notering in de albumtop-5 van Knack Focus: wat kan een mens zich nog méér wensen?

Het is wat James Blake te beurt viel toen hij onlangs The Colour in Anything loste, zijn wat voller klinkende derde plaat, opgeblonken door producer Rick Rubin (Johnny Cash, Kanye West) en links en rechts mee neergepend door Frank Ocean en Justin Vernon aka Bon Iver.

Toch niet beter de toog opgezocht?

Wij waren verzadigd, dank u. En eerlijk: geen beter slaapmutsje dan de elektronische slomo-soul van Blake. ‘We spelen laptopmuziek, maar dan zonder laptops’, dixit de Brit, op de schouders kloppend van de livedrummer en gitarist-keyboardist rechts van hem.

Er stond aardig wat nieuw werk op de setlist donderdag. Pianoriedeltje spelen, zanglijntje zingen, loopstation aanzetten en twee minuten later een keiharde dubstepbas droppen: veel van de songs uit The Colour in Anything, met het kloeke Radio Silence op kop, volgden het stramien dat Blake al in 2011 uittekende, maar het wérkte wel. Stilstaan is, in het geval van Blake, vooruitgaan.

Tot King B – dat krijg je als een track op Beyoncé’s Lemonade voor eigen rekening mag nemen – net na het nog steeds onverwoestbaar mooie Limit to your Love zowaar aan het nightclubben sloeg, met het new-wavy I Hope My Life (‘I hope my life is no sign of the times’, zong Blake daarin, knipogend naar Zijne Purperen Hoogheid?) en de repetitieve dansvloerdreun Voyeur. We schreven het eerder al: dit kneusje heeft kloten gekregen.

Jammer dat velen onder u voor een vroegtijdige Blexit kozen: net toen de afsluitende tandem RetrogradeThe Wilhelm Scream onder onze huid kwam gekropen, bleek de zaal nog slechts voor iets meer dan de helft gevuld te zijn. Your loss.

Materiaal voor uw Snapchatverhaal?

‘Ooh ooh ooh ooh ooh’. A capella zette Blake Radio Silence in, en net toen de beat kwam aankloppen, barstte hij in gegiechel uit. ‘That has never happened before’, zei hij droogjes. Maar poging twee van Radio Silence werd wél een onversneden hoogtepunt. Vier sterren en een notering in onze Werchter-top-5? Zit er dik in!

Michael Ilegems

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content