Drie jaar na het uiterst succesrijke ‘Greetings & Salutations’ brachten de Aalsterse Intergalactic Lovers zopas hun tweede cd uit. ‘Little Heavy Burdens’ werd live boven de doopvont gehouden in een uitverkochte ABBox en de toeschouwers zagen dat het goed was.
DA GIG: Intergalactic Lovers in ABBox, Brussel op 22/3.
IN EEN ZIN: De nieuwe nummers klonken alsof de groep ze al jaren speelde en de oude alsof ze pas gisteren waren bedacht, maar in beide gevallen kwamen Intergalactic Lovers even overtuigend uit de hoek.
HOOGTEPUNTEN: ‘Shewolf’, ‘War’, ‘Obstinate Heart’, ‘Distance’, ‘Bruises’, ‘No Regrets’, ‘Great Eraser’, ‘Delay’, ‘The Fall’…
DIEPTEPUNTEN: geen.
BESTE QUOTE van Lara Chedraoui: “Ik ben superblij dat jullie met zo velen zijn komen opdagen. Dit is zalig, gewoon.”
“Oeps, ik heb een foutje gemaakt”, giechelde zangeres Lara Chedraoui na ‘No Regrets’. Het concert van haar groep liep toen al op zijn einde en eerder op de avond had ze per vergissing ook al de single ‘Islands’ te vroeg aangekondigd. Maar dat was helemaal niet erg, want wat perfect is, is saai en Intergalactic Lovers kunnen noch van het ene, noch van het andere worden beschuldigd. De groep maakt namelijk een even onweerstaanbare als intelligente vorm van indiepop zoals die ons, lang geleden, door The Sundays werd geserveerd. Of voor mensen die een generatie later op deze planeet zijn beland: door de Zweedse Cardigans.
Niet dat de muziek van Intergalactic Lovers vanzelfsprekende vergelijkingen met andere bands oproept, want het gezelschap beschikt over een eigen, herkenbare sound. We hebben het dus vooral over een spirituele verwantschap of een gedeelde ‘state of mind’. La Chedraoui en haar vrienden bewijzen met verve dat pop niet oppervlakkig of gemakzuchtig hoeft te zijn, maar ook blijk kan geven van een zekere diepgang.
Misschien verklaart dat wel waarom het publiek het Oost-Vlaamse kwartet vanaf het begin zo eensgezind aan zijn boezem drukte. Debuut-cd ‘Greetings & Salutations’ uit 2011 leverde niet minder dan vier radiohits op en werd uiteindelijk met goud bekroond. Het in Toscane ingeblikte en op Valentijnsdag vrijgegeven ‘Little Heavy Burdens’ is zelfs nog beter dan zijn voorganger. De plaat is consistenter van niveau, vertoont meer samenhang en boeit van de eerste tot de laatste minuut.
Zelfvertrouwen
Op het podium worden Intergalactic Lovers dezer dagen aangevuld door een vijfde man. De Duitse, maar al lang in België wonende gitarist Philipp Weies, die we al kenden van zijn werk met Het Zesde Metaal, Arno, Motek, MannGold De Cobre, General Mindy en zijn nieuwe band Go March, werd aangetrokken toen bleek dat Lara Chedraoui, die haar rechterhand ernstig had verwond aan een glasscherf, niet langer in staat was zelf de snaren te beroeren.
Die situatie dwingt haar nu zich nog nadrukkelijker als frontvrouw te manifesteren, maar naar het concert in de AB te oordelen, heeft ze die transformatie zonder kleerscheuren tot een goed einde gebracht. Het achteloze zelfvertrouwen waarmee ze in de schijnwerpers stond, gaf aan hoezeer ze haar beperking inmiddels in een troef wist om te buigen. “It’s such a funny thing how every end is a new start”, zong ze dan ook in het pakkende ‘Obstinate Heart’.
Hoewel de meeste tracks uit ‘Little Heavy Burdens’ een donker randje vertonen -ze handelen over mensen die door omstandigheden uit elkaar groeien, verscheurende keuzes moeten maken, het slachtoffer zijn van misverstanden en over “the dying art of communication”- grossieren Intergalactic Lovers in bruisende, vitale en, voor wie aandachtig luistert, knap geconstrueerde popliedjes. De groep is bovendien een hecht vriendenclubje en dat leidt, zowel in de studio als live, tot een bijzondere chemie.
Lara Chedraoui liet zich andermaal kennen als een innemende, immer goedlachse zangeres, die met ongeveinsd plezier op het podium stond en er niet voor terugschrok de toeschouwers, zij het dan op een charmante manier, op het verkeerde been te zetten. “Zo, dat was het dan”, grapte ze al na het tweede nummer. Om er meteen aan toe te voegen: “Neen hoor, dit is véél te leuk.”
Dynamiek
De groep speelde in Brussel behoorlijk strak en dat was de verdienste van bassist Raf De Mey, die nadrukkelijk zijn stempel drukte op de potentiële hit ‘Obstinate Heart’, en drummer Brendan Corbey. Het opvallendst waren echter de verbeeldingrijke en subtiele bijdragen van Maarten ‘The Genius’ Huygens, afwisselend of akoestische en elektrische gitaar, slide en lapsteel. Hij was het die songs als ‘War’ of ‘Great Evader’ venijnige weerhaakjes en een onderhuidse ‘cutting edge feel’ bezorgde. Het wat rustiger ‘Distance’ of het dynamisch gespeelde ‘No Regrets’ moesten het dan weer van hun heldere klankbeeld hebben.
De nieuwe plaat kwam in de set volledig aan bod, maar Intergalactic Lovers brachten ook herkenningspunten aan, zoals het gedreven ‘Shewolf’ of het in lome Braziliaanse sferen ondergedompelde ‘Fade Away’. In ‘Bruises’nam Weies de bas over van De Mey, die op zijn beurt op een akoestische gitaar te keer ging. De opwindende intro van ‘Delay’ luidde de bisronde in en was voor het publiek het sein om geestdriftige ‘ooh-oohs’ aan te dragen. ‘Het al even voortreffelijke The Fall’ eindigde dan weer als een soort afvallingsrace: de groepsleden verdwenen één na één in de coulissen tot enkel nog de bassist overbleef.
Op aandringen van de fans gooide het gezelschap er, bij wijze van post scriptum, nog een mooi, afgemeten ‘Drive’ achteraan, dat door Lara Chedraoui werd geïnjecteerd met een forse dosis sensualiteit. Missie geslaagd dus: dit was een overtuigende live-première die zelfs de grootse sceptici de mond snoerde. Intergalactic Lovers toeren binnenkort uitgebreid door Nederland en Duitsland en we zijn er gerust op dat ze ook daar weer een hoop extra zieltjes zullen winnen. Voor wat het waard is: ónze zegen hebben ze al.
Dirk Steenhaut
Intergalactic Lovers zijn op 25/3 nog te zien in Gent (Handelsbeurs), 27/3 in Leuven (Depot), 28/3 in Mons (l’Alhambra) en op 30/3 tijdens Volta 2014 in de Gentse Vooruit.
DE SETLIST: Lost Message / Northern Rd. / Shewolf / Someday / Sleep / Islands / Fade Away / War / Obstinate Heart / Distance / Howl / Bruises / No Regrets / Great Evader // Delay / The Fall // Drive.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier