Frightened Rabbit op Werchter: Langoren met korte pootjes

Frightened Rabbit op Rock Werchter 2016 (Dag 2) © Rob Walbers

‘Niet te geloven dat jullie zo vroeg al met zovelen zijn’, sprak Scott Hutchison, de zanger-gitarist van Frightened Rabbit, die de tweede festivaldag mocht openen in The Barn. Een grapjas had zelfs een zakje pruimen meegebracht. Deze Jeroen Meus-in-spe moest echter dra op zoek naar een ander recept.

What’s the fuzz?

De Bange Konijnen kent u, maar in tegenstelling tot Marcel Vanthilt & Co gaat het hart van Frightened Rabbits echt niet sneller bonzen bij een foto Sandra Kim. Buiten ons gezichtsveld timmeren de vijf naar L.A. verkaste Schotten al tien jaar naarstig aan de weg. Dat heeft tot dusver vijf langspelers opgeleverd, waarvan de jongste, het onlangs verschenen ‘Painting Of A Panic Attack’ werd geproducet door Aaron Dessner van The National. Dat is een heer met smaak: voor ons al voldoende reden om uit te vogelen of deze langoren niet als angsthazen dienden te worden weggezet.

Toch niet beter de toog opgezocht?

Bwa. U hoort ons niet beweren dat wie nog in zijn/haar hangmat bungelde iets spectaculairs had gemist. Maar verder geen kwaad woord over de beheerste emorock van Frightened Rabbit, die ons nu eens aan The Frames, dan weer aan de late Replacements deed denken. Scott Hutchison belicht in zijn songs de donkere kantjes van het bestaan en maakt ons deelgenoot van zijn verwarring en melancholie, zonder in zwartgalligheid te vervallen. ‘Woke Up Hurting’ gaf het al aan: aan het eind van zijn konijnenpijp schijnt altijd wel een lichtje.

Aan het eind van zijn konijnenpijp schijnt altijd wel een lichtje

De muziek van Frightened Rabbit heeft meer van een zacht ronkend vuurtje dan van een verschroeiende steekvlam. Maar in ‘I Wish I Was Sober’ zullen heel wat festivalgangers, die tot in de vroege uurtjes waren doorgezakt en iets te diep in het plastic bekertje hadden gekeken, hun gemoedsgesteldheid wis en zeker hebben herkend. Toen de groep tijdens ‘The Loneliness and the Scream’ naar een hogere versnelling schakelde, kregen zij die al wakker waren zelfs al enthousiast de handen op elkaar. Frightened Rabbit is een gedegen indierockband. Alleen klinkt hij net niet bijzonder genoeg om in de kijker van de mainstream-media te lopen. Of zoals de grote Louis Paul Boon het zou hebben verwoord: geniaal, maar met te korte beentjes.

Materiaal voor uw snapchatverhaal?

Niet gevonden. U was namelijk nog druk doende de prut uit uw oren te wrijven.

Dirk Steenhaut

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content