Dit waren de beste 10 concerten van Pukkelpop 2018

Mauro & De Kempenzonen © Wouter Van Vaerenbergh
Michael Ilegems
Michael Ilegems Chef van Knack Focus en KnackFocus.be

Kendrick heeft Kiewit verlaten, en u ook. Tijd voor de eindafrekening! Van de Wu Tang Clan voor millennials tot, jawel, Willy Sommers: deze artiesten haalden onze – volstrekt alfabetisch gerangschikte – cut.

BROCKHAMPTON (donderdag, Dance Hall)

‘You are now watching the greatest boyband in the motherfucking world’, dixit Kevin Abstract, de officieuze voorman van Brockhampton, donderdag in de Dance Hall. Daar was iets van. Een dj kwam er bij dit als boyband gelabelde rapcollectief niet aan te pas, en ook de vele visuals waren zelden bovenmatig in your face. Brockhampton bombardeerde zich in Kiewit tot een soort Wu Tang Clan voor de millennialgeneratie, en tekende voor een van de greatest feestjes op dezemotherfucking Pukkelpop.

KING GIZZARD & THE LIZARD WIZARD (zaterdag, Club)

Gizzheads unite: de zevenkoppige band uit Melbourne deed zich tijdens zijn blitzkrieg voor als een zootje muzikale anarchisten, maar hield zijn uitgesponnen jams niettemin behoorlijk strak. De Aussies bereidden een waanzinnig stoofpotje van prog surf, metal, krautrock en psychedelia, waaraan we met plezier onze tong én oren verbrandden.

MAURO & DE KEMPENZONEN (zaterdag, Marquee)

Een Evil Superstar, een Callboy, een Dead Man Ray, een Eurosongzangeres en de sultan van het Vlaamsche lied: ze verbroederden zaterdagmiddag olijk met elkaar in de Marquee van Pukkelpop. Een ideetje van Mauro Pawlowski, die de Tielense fanfare De Kempenzonen had uitgenodigd om zijn eclectische mix van songs een bijpassend hoempapa-gehalte te geven, én Willy Sommers voor het eerst in diens bijna 50-jarige carrière naar Kiewit haalde. Zelfs de hipsters ontkwamen niet aan zijn polonaise en kochten massaal een Sommers-shirt, naar verluidt het best verkochte merch-artikel van het hele festival. Nu al historisch.

Willy Sommers, gast van Mauro & De Kempenzonen
Willy Sommers, gast van Mauro & De Kempenzonen© Wouter Van Vaerenbergh

NAKHANE (vrijdag, Castello)

Met zijn songs, die verwantschap vertoonden met die van James Blake, Antony Hegarty en Benjamin Clementine, documenteerde de extravagante Zuid-Afrikaan zijn moeizame gevecht tegen seksuele stereotypen. Zijn boodschap kwam aan. Nakhane klonk vaak teder en ingetogen, maar zijn dansbare elektronica was allerminst gespeend van dramatiek.

ROLLING BLACKOUTS COASTAL FEVER (zaterdag, Lift)

Dit jonge groepje uit Melbourne blies de erfenis van The Go-Betweens en The Chills nieuw leven in met behulp van drie zangers, evenveel vinnige gitaren en, vooral, liedjes die sprankelden als champagne van een goed merk. Tintelend, veerkrachtig, vitaal en catchy: je vroeg je zowaar af wat er Down Under in het drinkwater zit.

Shellac
Shellac© Wouter Van Vaerenbergh

SHELLAC (donderdag, Club)

Steve Albini, Bob Weston en Todd Trainer vormden samen een boosaardige noisemachine die genoeg decibels produceerde om in één keer al het prut uit je oren te spoelen. Het trio uit Chicago wisselde dodelijke geluidsalvo’s af met zwangere stiltes, bracht een ode aan de vuilnisman en bedacht een eredienst waar ze in het Vaticaan niet van terug hebben. Offenders are fun!

SONS OF KEMET (vrijdag, Lift)

Opwinding troef bij dit Britse gezelschap dat een borrelend mengsel serveerde van free-jazz, soca en afrobeat, met echo’s uit New Orleans en de Caraïben. Saxwonder Shabaka Hutchings en tubafenomeen Theon Cross zwaaiden de plak, maar het waren de twee drummers die het publiek wild aan het dansen kregen. Rauwkost die, door de striemende maatschappijkritiek, zwaar op de maag bleef liggen.

SOPHIE (vrijdag, Castello)

De 31-jarige Schotse producer die al in dienst van Madonna en Charli XCX werkte bracht onlangs haar veelbesproken debuutalbum uit, maar kwam daar op Pukkelpop niks uit zingen. In plaats daarvan speelde ze een dj-set die brak met alle conventies van een dj-set. Bij Sophie – van wie we enkel een silhouet te zien kregen, het had evengoed Imke Courtois kunnen zijn – ging het van climax naar anticlimax en weer terug, en werd zowat elke poppy hook gecounterd met drone-gedreun. Verwarrendste. Dj-set. Ooit. Én de beste van heel Pukkelpop.

Dit waren de beste 10 concerten van Pukkelpop 2018
© Wouter Van Vaerenbergh

SUDAN ARCHIVES (vrijdag, Castello)Met Brittney Parks, onder hipsters beter bekend als Sudan Archives, stond vrijdag hét r&b-snoepje van 2018 in de Castello van Pukkelpop. Met niet meer dan een viool en een samplerbak tekende ze voor een van de intrigerendste concerten van Pukkelpop. Solange heeft er een te duchten concurrente bij.

THE WAR ON DRUGS (donderdag, main stage)

Klassieke rock met orkestrale allures. In de muziek van Adam Granduciel vloeide alles dermate dat je als toeschouwer zonder angst kopje onder ging. Wie ’s mans diepste zielenroerselen wilde doorgronden, hoefde zelfs niet eens naar zijn woorden te luisteren. Alle emotie zat vervat in het expressieve gitaarspel dat de songs hun bestaansrecht en betekenis gaf.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content