dEUS @ Koninklijk Circus: Een verjaardagsfeest in stijl

© Piet Goethals

Wie had ooit durven denken dat dEUS, twintig jaar na ‘Worst Case Scenario’, nog onder ons zou zijn? Want in weerwil van wat Nietzsche beweert, is gOD nog lang niet dood. Dat wordt dezer dagen gevierd met drie uitverkochte concerten in het Koninklijk Circus. Wij togen naar het eerste.

DA GIG: dEUS in Koninklijk Circus, Brussel op 19/12.

IN EEN ZIN: De twee uur durende set van dEUS liep als een gesmeerde machine en was sterk van begin tot eind, maar zelf misten we toch een beetje de lefgozerij van de begindagen.

MMH: Alle klassiekers, uiteraard, maar we waren vooral blij met de verrassende aanwezigheid van ‘Morticachair’, ‘Wake Me Up Before You Sleep’ en ‘Right As Rain’.

BWEIKES: ‘The Architect’, wegens altijd al een pesthekel aan gehad, en het bijzonder weinig om het lijf hebbende ‘Girls Keep Drinking’.

BESTE QUOTE van Tom Barman: ‘Wij zijn inmiddels twintig jaar ouder. En jullie ook. Dat mag gevierd worden. Enjoy the show.”

Onlangs verscheen met de dubbelaar ‘Selected Songs 1994-2014’ een uitstekende bloemlezing van de groep. Los van het feit dat de titel niet meteen blijk gaf van veel inspiratie, wekte hij ook de misleidende indruk dat dEUS er precies twee decennia had opzitten. Dat klopt natuurlijk niet: Tom Barman en de zijnen haalden al in 1992 de finale van de Rock Rally en brachten een jaar later hun eerste single ‘Zea’ uit. Maar welke ‘Little Arithmetics’ je ook hanteert, dEUS is vandaag niet meer de grillige, door Beefheart, Zappa, Waits en The Velvets bestoven band uit de beginjaren. Van de line-up ten tijde van hun debuut zijn enkel nog Barman en Klaas Janzoons over en ook de muziek is er in de loop der jaren rechtlijniger en -durven we het woord te gebruiken?- volwassener op geworden. De huidige incarnatie van dEUS bestaat uitsluitend uit topmuzikanten en loopt als een geoliede machine, maar als we eerlijk zijn missen we toch en beetje de lefgozerij waarmee het vijftal destijds ons hart veroverde.

Het huidige jubileum doet je onvermijdelijk ook even stilstaan bij wat had kunnen zijn. In de periode van ‘The Ideal Crash’ was dEUS goed op weg om een wereldgroep te worden. Maar toen Antwerp’s finest vervolgens enkele jaren stil lag om Barman de gelegenheid te geven zijn eerste langspeelfilm te draaien, ging het momentum verloren. Anderzijds kun je je afvragen of de band, zonder die onderbreking, vandaag nog zou bestaan. Hoe dan ook, met ‘Keep You Close’ en ‘Following Sea’ bewees dEUS recent nog dat zijn vitaliteit intact is en ook de loyaliteit van het publiek bleef tastbaar: in Brussel werd het kwintet geestdriftig toegejuicht.

dEUS @ Koninklijk Circus: Een verjaardagsfeest in stijl
© Piet Goethals

Geen poespas

“Goedenavond, bonsoir”, luidde de welkomstgroet van Tom Barman, een meneer die zijn talen kent, en prompt beet de groep zich vast in ‘Via’, waarin grofkorrelige gitaren en een schrapende viool elkaar naar het leven stonden. dEUS moest het niet hebben van spectaculaire decors, visuals of andere poespas. Gewoon inpluggen en lawaai maken, was het devies. En dat laatste deden de heren twee uur lang met volle overgave. Vooral Mauro Pawlowski leek zich in zijn eigen bubbel te bevinden: hij danste wild in het rond met zijn gitaar, parodieerde met zijn lichaamstaal alle mogelijke rocksterrenclichés en leek daar veel plezier in te scheppen. De ritmesectie, drummer Stéphane Misseghers en bassist Alan Gevaert, hield er op een verbluffende manier de vaart in en Klaas Janzoons toonde zich andermaal het geheime wapen van de groep. Hij is de man die met zijn viool, keyboards en percussietuigen aan de songs vaak bepalende details toevoegt.

We hebben altijd al het gevoel gehad dat er achter dEUS meerdere groepen schuilgingen en die stilistische veelzijdigheid kwam ook tot uiting in het Koninklijk Circus. Tom Barman, die dank zij zijn jongste optredens met Magnus wat vrijer was gaan bewegen op het podium, schoof zijn gitaar al eens opzij om tijdens een funky stijloefening als ‘The Architect’ op enkele elektronische drumpads te meppen. Uiteraard stonden de hits die al jaren de ankerpunten van een dEUS-set vormen ook dit keer op het menu: een stuiterend ‘Constant Now’, een kort aangebonden en stotterend ‘Fell Off The Floor, Man’, het populaire ‘Instant Street’, dat, zeker na de acceleratiefase halverwege, het publiek meesleepte naar een verzengende climax. De euforische pop van ‘Little Arithmetics’, de gedreven Velvet Underground-hommage ‘If You Don’t Get What You Want’, het uit chaos opdoemende maar overrompelende ‘Sun Ra’: allemaal sloegen ze spijkers met koppen.

Tussendoor serveerde dEUS ook catchy liedjes zoals het semi-akoestische ‘Eternal Woman’ en ‘Smokers Reflect’ (dat fijne klaviermotiefje! Die hoge backingstem van Misseghers!) of kwam het gezelschap op de proppen met songs die het al heel lang niet meer had gespeeld, zoals het kolkende ‘Morticiachair’. ‘Wake Me Up Before You Sleep’, ooit nog gecovered door The Walkabouts en nu door Pawlowski van een prachtige slidegitaar voorzien, droeg Tom Barman op aan Luc De Vos (“Omdat ik weet dat hij dit een mooi nummer vond”). Het bespiegelende ‘Right As Rain’, over zijn overleden vader, werd dan weer special gespeeld voor Barmans moeder (“Omdat ze voor het eerst in tien jaar nog eens naar ons komt kijken”).

dEUS @ Koninklijk Circus: Een verjaardagsfeest in stijl
© Piet Goethals

Splinterbom

In het pulserende ‘Quatre Mains’ gaf de zanger zich over aan zijn Gainsbourg-fantasieën. Het bedrieglijk rustige ‘Hotellounge’ ontleende ook nu weer zijn spankracht aan onderhuidse gitaarerupties en net toen ‘Nothing Really Ends’ ergens halverwege een beetje begon te slabakken, gaf dEUS er een onverwachte noisy wending aan. Eén feedbacknoot werd tergend lang aangehouden en ging haast onmerkbaar over in de intro van ‘Bad Timing’. Daarmee zaten de eerste negentig minuten van de show erop, vóór je er erg in had.

“Willen jullie nog iets?”, vroeg Klaas Janzoons, na wat voor de aanwezigen op een eeuwigheid leek. Maar het was een overbodige vraag, dus drukte hij op een knopje en daar weerklonk de zompige Mingus-sample die als fundament van ‘Theme From Turnpike’ fungeerde. Ook nu kreeg Mauro Pawlowski weer de gelegenheid om vocaal helemaal los te gaan. De finale was een beetje voorspelbaar, maar dat maakte ze niet minder effectief. Want ‘Roses’ en, vooral, ‘SUdS & SOdA’, een klassieker die probleemloos naast het beste van Nirvana en de Pixies kan staan, hadden nog altijd het effect van een splinterbom.

Zelf waren we lichtjes teleurgesteld omdat ‘The Magic Hour’, onze favoriete dEUS-song die tijdens de huidige tournee af en toe in de set opduikt, in Brussel werd overgeslagen. Maar hey, de toeschouwers waren door het dolle heen en voelden zich, terwijl ze op en neer sprongen op het slotnummer, twintig jaar jonger. U staat op een conclusie? Welaan dan: dEUS is helemaal klaar voor nog eens twee decennia.

DE SETLIST: Via / The Architect / Constant Now / Eternal Woman / Instant Street / Fell Off The Floor, Man / Girls Keep Drinking / Morticiachair / Wake Me Up Before I Sleep / Right As Rain / Smokers Reflect / Little Arithmetics / If You Don’t Get What You Want / Quatre Mains / Sun Ra / Hotellounge (Be The Death Of Me) / Nothing Really Ends / Bad Timing // Theme From Turnpike / Roses / SUdS & SOdA.

dEUS concerteert ook vanavond en morgen nog in het Koninklijk Circus. Beide optredens zijn uitverkocht.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content