Death Cab For Cutie: Hoogst aangenaam weerzien

© Wouter Van Vaerenberghe

Aangezien Ben Howard wegens ziekte moest afzeggen, werd het schema van Werchter inderhaast overhoop gegooid en speelde Death Cab For Cutie later dan oorspronkelijk voorzien. Gelukkig bewees de Amerikaanse groep dat ze die rangverhoging méér dan verdiende.

Death Cab For Cutie is zo’n gezelschap dat door de radio niet bepaald grijs wordt gedraaid, maar toch ontzettend populair blijkt te zijn. Dat was ons eerder al opgevallen tijdens zaaloptredens van Ben Gibbard en zijn maats en ook in een festivalcontext bleken de heren prima te gedijen. Goed, de meest gevoelige liedjes uit hun set waren voor de gelegenheid vervangen door materiaal waarin het tempo een beetje hoger lag. Daarbij legde Death Cab ook nog eens een gedrevenheid aan de dag die je niet meteen van een introvert muzikantenclubje zou verwachten, maar wél meteen de geestdrift van het publiek opwekte.

Sinds het vertrek van gitarist en sleutelfiguur Chris Walla is de groep gereduceerd tot een trio. Op het podium werd ze echter aangevuld met twee extra krachten, zodat opener ‘The New Year’ meteen gespierd en afgetraind voor de dag kwam. Songs zoals het knagende ‘Black Sun’ en het catchy ‘Little Wanderer, allebei uit ‘Kintsugi’, de onlangs verschenen achtste cd van Death Cab For Cutie, werden afgewisseld met oude bekenden als ‘Doors Unlocked and Open’ en het semi-akoestische ‘Soul Meets Body’.

Het absolute hoogtepunt van de set kwam er toen Gibbard zijn gitaar even opzij schoof en aan de piano ging zitten voor het door een omineuze bas aangezwengelde en tot epische proporties uitgesponnen ‘I Will Possess Your Heart’, een beklemmend nummer dat over een stalker of een seriemoordenaar zou kunnen gaan. Op een gegeven moment maakte Ben Gibbard zich vrolijk over een stuk papier dat hij op het podium vond, waarop iemand in grote letters ‘ROCK VERKTER’ had geschreven. “Geen idee wie het hier heeft achtergelaten, maar als band is het je plicht altijd te weten waar je bent en helemaal in het moment op te gaan”, zei hij. Hoe dat moest toonde hij in ‘Transatlanticism’, een fraaie ballad die hij aan het klavier begon en op gitaar afwerkte.

Mocht de hele show van hetzelfde niveau zijn geweest als de twee laatst genoemde nummers, dan hadden we Death Cab For Cutie er met plezier een vierde ster bij gegeven. Maar dat belet niet dat we met volle teugen hebben genoten het een hoogst aangenaam weerzien werd.

(Dirk Steenhaut)

DE SETLIST: The New Year / Crooked Teeth / Doors Unlocked and Open / The Ghosts of Beverly Drive / Black Sun / Little Wanderer / I Will Possess Your heart / You Are A Tourist / Cath… / Soul Meets Body / Transatlanticism.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content