CocoRosie @ Les Nuits: De heilige tweevuldigheid

Knack Focus trok naar het Brusselse Koninklijke Circus en zag er de dartele zusjes Casady, beter bekend als CocoRosie, aan het werk.

“Do you have love for humankind?” Het bijzondere freakfolkduo Sierra en Bianca Casady schotelden in het Brusselse Koninklijke Circus meer dan één moraal aan het publiek voor. De Amerikaanse zussen vormen sinds 2003 CocoRosie en lanceerden onlangs hun vijfde studioalbum ‘Tales Of A Grass Widow’. Tijdens de bijna twee uur durende show, die deel uitmaakt van hun Europese promotour, wisten de twee excentriekelingen hun instrumentale en vocale talenten te tonen. Toch creëerden ze eerder een cryptische verwondering dan een ontzaglijke bewondering.

Brussel was zondagavond 26 mei de derde halte in de grote Europese CocoRosie-tournee. Nadat de zusjes Casady Berlijn en Hamburg aandeden, lieten ze met gemak het Koninklijk Circus volstromen. Voor het nieuwe studioalbum ‘Tales Of A Grass Widow’ werkten de Casady’s opnieuw, net zoals bij de plaat ‘The Adventures of Ghosthorse and Stillborn’, samen met de IJslandse producer Valgeir Sigurðsson (Björk, Feist). De feeërieke naïviteit die de band typeert, heeft sinds de oprichting in 2003 klaarblijkelijk veel muziekliefhebbers bereikt. Voordat de zusjes in Brussel hun rariteitenkabinet openden en zo het nieuwe album voorstelden, kreeg de Belgische Scarlett O’Hanna vrij spel.

Hipsterhemdje

Scarlett O’Hanna , het alter ego van Anna Muchinn, warmde het publiek op met haar unieke stem, die gecombineerd met een speelse tomboy-look, heel erg vertederde. Ze bracht een half uur lang een intrigerend geluid, dat als een milde CocoRosie-sound omschreven kan worden. Het was alvast veel braver, al kan Muchinns zedig toegeknoopte hipsterhemdje daar ook wat mee te maken gehad hebben. In een spel van stem, beats en special effects toonde de Belgische dat ze niet voor lang voorprogramma’s zal spelen. Naast haar EP ‘Cheap Bling Bling’, heeft de muzikante ook al een eerste album (‘Impostor’) uitgebracht. Haar lyrics zijn, net zoals die van CocoRosie, vol van natuurelementen en ongure wezens. Scarlett O’Hanna eindigde de korte set met het aanstekelijke nummer ‘With Hope Comes Morning’ en maakte daarna plaats voor het zusterlijk geweld der Casady’s.

Beats en engelengezang

Terwijl het publiek zich steeds dichter tegen elkaar duwde, werden de instrumenten van Scarlett O’Hanna vervangen door die van CocoRosie. Sierra’s harp vormde daarbij het middelpunt van het podium. Het statige instrument is dan ook een essentieel onderdeel in het unieke Cocorosie-universum. De muzikale excentriciteit van de zussen ontstond in een badkamer te Parijs, alwaar ze samen experimenteerden. De operastem van Sierra en het nasale geluid van Bianca vormen een blend die, ondersteund door een arsenaal aan bijzondere instrumenten, een zelden geziene intimiteit creëert. Wanneer de twee zussen het podium betraden en daarbij op een uitzinnig gejoel onthaald werden, stelde zich dan ook de vraag: Hoe zou deze fragiele muziek, gestoeld op een combinatie van beats en engelengezang, zich live manifesteren?

Kroon van kerstverlichting

De Casady’s openden het concert met het nummer ‘Child Bride’ uit hun nieuwe album dat op maand 27 mei verschijnt. Toch waren het niet de eerste muzikale klanken die de aandacht van het publiek trokken, maar wel de hoofdbedekking van Bianca. De jongste zus droeg een kroon van kerstverlichting, die netjes om haar hoofd gedrapeerd hing. De absurdistische toon van het concert werd daarmee gezet. Terwijl zus Sierra over het podium dartelde en daarbij een vogelvlucht of regendans probeerde te vertolken, raapte Bianca haar diepste emoties bij elkaar en kermde de lyrics van nieuwe songs als ‘End Of Time’ en ‘Harmless Monster’. Zus Sierra voorzag de nummers van de nodige – door merg en been gaande – stemuithalen. Wanneer de eerste tonen van ‘Tears For Animals’ – normaal in samenzang met Antony Hegarty van Antony and the Johnsons – ingezet werden, lieten Sierra en Bianca zien hoe knap hun perfect uitgekiende samenspel kan zijn.

Freakfolk als nieuwe religie

Nadat de moraliserende zussen in ‘Tears For Animals’ de “love for humankind” predikten, zetten ze samen met hun vierkoppige band de twee singles (‘After The Afterlife’ en ‘Gravediggress’) uit hun nieuwe album in. Hoewel deze singles op het album beide verrassend fris klonken, kregen ze het publiek niet in beweging. Daar zorgde beatboxer Tez dan weer voor. Wanneer de zussen een kledingwissel inlasten, wist hij het publiek wel warm te krijgen. Zijn uitmuntende soloperformance werd dan ook op veel applaus onthaald. De zussen keerden terug naar een geamuseerd publiek en zetten hun fabelachtige muzieksessie voort. Ditmaal gekleed in een neonjurkje en een sjaal met galaxy-patroon, bracht Sierra de fans naar hogere sferen.

Het hoogtepunt van de avond werd de single ‘We Are On Fire’ uit 2012. Bianca’s stem was zuiverder dan in eerdere nummers en het repetitieve refrein creëerde een eigenaardige transcendentie onder de fans op de eerste rij. Het concert werd bijna een misdienst, waarin de heilige Casady-tweevuldigheid de freakfolk als nieuwe religie verkondigden. Het mysticisme dat altijd erg naar voren komt in hun dromerige muziek – denk daarbij aan hun nummer ‘God Has a Voice, She Speaks Through Me’ – werd levendig vertaald naar het podium in de vorm van bewegingen en geprojecteerde natuurbeelden.

Kikkerdans en ‘Les lacs du Connemara’

Voor de bisnummers lieten de zussen de keuze aan de fans: ‘Beautiful boyz’ of ‘Werewolf’. Het eerste nummer werd op een grandioos eenstemmig gebrul onthaald, zodat de keuze snel gemaakt werd. Helaas ontgoochelde het lied, dat normaal samen met Antony Hegarty gezongen wordt, zonder diens unieke stem. Als slotnummer brachten de Casady’s het zeemzoete ‘Teen Angels’. Terwijl deed Sierra een bizar kikkerdansje en zette Bianca een, met een T-shirt als geïmproviseerde servet, ‘Les lacs du Connemara’-zwaai in. Kortom, de zussen maakten een uiterst merkwaardige passage in het Koninklijk Circus.

Cara Brems