Circle @ Sojo

Zondagavond deed Circle – zeg maar Iron Maiden meets Aki Kaurismäki – het onooglijke jeugdhuis Sojo in Kessel-Lo aan. Op het menu: 6 Finnen in belachelijk blinkende stretchbroeken, hier en daar voorzien van leren riemen met ijzeren beslag. Verslag.

Da gig: Circle in jeugdhuis Sojo, Kessel-Lo, zondag 20 september

In één zin: Iron Maiden meets Aki Kaurismäki

Hoogtepunten: ‘Lääke’, de keukenstoelpiramide van drie gitaristen en een bassist, allen met fier omhooggestoken muzikaal fallussymbool en de verveelde blik van een alcoholische postbode in de toendra.

Dieptepunten: Geen.

Beste quote (en meteen ook de enige): Iets dat drie minuten staccato in het Fins klonk als retteketetteketetteketet en beëindigd werd met een stevig ‘You know what I mean?’

Het zal wel leuk zijn, zo’n gigantische klauw in een even gigantisch stadion – iedereen zijn meug – maar ondergetekende kreeg zondagavond een gigantische glimlach op zijn smoel die U2 er in geen honderdduizend jaar op kan toveren. Plaats van gebeuren: het onooglijke jeugdhuis Sojo in Kessel-Lo. Aanwezig: zo’n honderd man. Op het podium: 6 Finnen in belachelijk blinkende stretchbroeken, hier en daar voorzien van leren riemen met ijzeren beslag.

Circle bestaat al bijna twintig jaar, maar begint zich pas de laatste jaren enige naam en faam te veroveren bij de alternatieve muziekliefhebber in onze contreien. Zo waren ze hier onlangs nog op tournee met Isis, al zijn ze in een aantal opzichten de tegenpool van die postmetalbende. Ook Circle houdt van uitgesponnen instrumentale passages die het niet moeten hebben van muzikaal haantjesgedrag – solo’s – maar haast onmerkbaar verschuiven of naar een even lang uitgestelde climax opbouwen. Het grote verschil zit hem in voornoemde glimlach.

Wie de laatste jaren een beetje het hardere alternatieve circuit volgt, komt immers vingers tekort om de epigonen van bloedserieuze doem- en doomgroepen als Isis en Neurosis te tellen. Een gemiddelde duizendpoot dient zelfs nog creatief te zijn om het allemaal bij te houden. In dat circuit is Circle een broodnodige frisse wind. Ja, ook de Finnen refereren naar het harde werk, maar dan uit een tijd toen het hele genre nog niet in de klauw van opgefokte streetcredibility en zijn academische postvarianten zat.

En vooral dus – oef! – Circle heeft humor. Zeer vreemde humor, dat wel, maar net daarom des te verfrissender. De groep – zanger-toetsenist Mika Rättö, plus drie gitaristen, één bassist en een drummer – grijpt vestimentair terug naar de metalgarderobe van de jaren tachtig, met name in de broekvorm: alle zes zijn de Circleleden gehuld in strakke blinkende stretch en voorzien van het nodige ijzerwerk met pinnen. In het geval van Mika Rättö komt daar nog een soort verschoten zeemanspet bij, waardoor hij er een beetje uitziet als een marginale versie van kapitein Iglo die een sm-partijtje geeft.

Muzikaal zit er wel een béétje metal in, maar de duidelijkste referentie is toch die naar de krautrock van de jaren zeventig: het drumgeroffel doet meer dan eens denken aan het onorthodoxe slagwerk van de legendarische Jaki Liebezeit, en de gitaren zijn veelal ingepast in een minutenlang verschuivend klanktapijt dat moeiteloos de vergelijking met het klassieke Canwerk doorstaat. Metalinvloeden dateren met name uit de tijd toen Satan nog een kermisfiguur op de hoes van Iron Maidenalbums was: de klankstroom ontstaat vaak uit cockrockakkoorden, waarop eindeloos verdergeborduurd kan worden. De opereske zang van Mika Rättö refereert naar dezelfde kindertijd van het Grote Gitaargebaar.

En de metalinvloeden zitten ook in de onderkoeld humoristische tafereeltjes die het geheel net dat ietsje leuker maken dan al die serieuze, in weltschmerz gedrenkte hedendaagse gitaarmuren. Ja, er worden voortdurend gitaren de lucht in gestoken, maar dan gecombineerd met weifelende stapjes die de knulligheid hebben van de bedeesde personages uit de onderkoelde films van die grote Finse meneer Aki Kaurismäki. Er gebeuren blijkbaar vreemde dingen met een mens die te lang naar sneeuwvlaktes staart.

Kris Jacobs

Het Sojoconcert vindt u nu al op YouTube, met goede geluidskwaliteit, de beelden zijn iets minder door de schamele belichting.

Dat de Finnen van veel markten thuis zijn, moge blijken uit deze preview uit hun dvd Saturnus Reality:

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content