Cassius op Pukkelpop: de kater na de krater

Cassius © Wouter Van Vaerenbergh

Tien jaar was het al geleden dat we nog iets van Cassius hadden gehoord, maar aan die lange stilte kwam nu een einde op Pukkelpop. Philippe Zdar en Boom Bass, twee sleutelfiguren van de Franse electro en house house, hebben namelijk een nieuwe cd klaar. Die kwamen ze alvast voorstellen in de Dance hall.

What’s the fuss?

In de vroege nineties drukten ze al hun stempel op de Europese dance-muziek met hun producties voor MC Solaar, hun eigen La Funk Mob en hun remixes voor Air en Daft Punk. Later maakten ze samen een reeks dance-krakers, zoals ‘Cassius 1999’, ‘Feeling For You’, ‘I’m a Woman’ en Toop Toop’, die nog altijd prima geschikt zijn om er al uw feestjes mee aan te zwengelen. Cassius werkte samen met onder anderen Jocelyn Brown en Ghostface Killah van de Wu-Tang Clan en zag zijn werk zelfs gesampled door Jay-Z en Kanye West. U begrijpt: om credibiliteit in het wereldje zitten de heren niet verlegen.

Ook voor hun nieuwe cd, het op 26 augustus te verschijnen ‘Ibifornia’, kunnen Zdar en Boom een indrukwekkende gastenlijst voorleggen. Wat dacht u bijvoorbeeld van Cat Power, Pharrell Williams, Portugal the Man en Mike D van The Beastie Boys? Het is alweer een bruisende partyplaat, waarop ‘Les Monsieurs Cassius’ popmuziek uit Ibiza (underground house) laten rijmen met die uit Calfornië (The Beach Boys!). ‘Ibifornia’ is niet alleen een verwijzing naar een fictief tropisch eiland waar de nacht nooit eindigt, volgens kenners is het zelfs de ‘Random Access Memories’ van 2016. Bij wie met dat werkstuk van Daft Punk vertrouwd is, gaat dan meteen een rood lichtje branden.

Toch niet beter de toog opgezocht?

Wel, als we eerlijk zijn…

Noem ons ouderwets, maar twee dj’s die hun eigen plaatjes draaien hebben wij nooit erg opwindend gevonden – hoe goed die plaatjes op zich ook zijn. Philippe Zdar en Boom Bass verschansten zich in een podiumconstructie die de krater van een vulkaan moest voorstellen en hun machines, laptops en draaitafels voor het oog van de toeschouwer verborgen hielden.

Geen idee wat die twee dus allemaal uitspookten. Aan knopjes morrelen? Schuifjes open en dicht trekken? Aan elkaars pietje zitten? Intussen regeerde de beat, werden stemmen uit computerfiles opgediept, en kreeg je een opzwepend amalgaam van disco, house, latin en hiphop voorgeschoteld. De show had echter meer weg van een doordeweekse dj-set dan van een live-performance. Zeker, het was bedoeld om op te dansen. Alleen kreeg Cassius, met uitzondering van enkele moedige enkelingen, nauwelijks beweging in het publiek. Van een echt geslaagde missie was dus, wat ons betreft, geen sprake.

Materiaal voor uw snapchatverhaal?

We hebben ons uiterste best gedaan, maar we hebben het niet gevonden.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content